...ცოლი კომპანიის სანაცვლოდ... (6 თავი)

ირაკლის დაჩაზე ორი კვირა გავატარე.. თავს უკვე ძალიან კარგად ვგრძნობდი თან ამასობაში ირაკლი კარგად გავიცანი და დავრწმუნდი , რომ მართლაც არაჩვეულებრივი ადამიანი და მეგობარი იყო , ის ისეთი კეთილი და გულახდილი იყო , რომ მიკვირდა თუ როგორ შეეეძლო

ჩემი ქიმიის მასწავლებელი (სრულად)

­-კანჯარაშვილი!-­მკაცრად წარმოთქვა ჩემი გვარი და საჩვენებელი თითი მასწავლებლის მაგიდას დააჭირა. ­-ჩამოდი მერხიდან! სკამზე დაჯექი ნორმალური მოსწავლესავით და დანა შეინახე!-­მიბრძანა. თვალებში არ მიყურებდა.ჩემს ხელში ,,მოთამაშე'' ნივთს მისჩერებოდა.

ბანდიტი და მე ( Part V )

- გაბრო, მისმინე რა... ისა სალაპარაკო მაქ, ტატოსთან მოდი, მარტო ვიქნები, დაგელაპარაკები... - ენის ტლიკინი არასდროს გახასიათებდა, ეგრე გაგზარდე? ეგ გასწავლე მე შენ? როდიდან გახდი კრისა, თაგვი, რომელმაც ვერ გადახარშა, მიტოვება, შენ რახან არ გაგიმართლა

ტკივილი

ტკივილი... ამ გრძნობას ყველა ვიცნობთ, გვინდა დავმალოთ და ამიტომაც ვიღიმით და ვერავინ გრძნობს იმას თუ როგორ გვტკივა, სულ ვიღიმით მაგრამ გული... გული ტირის და თითქოს სულს ათოვს, ვითმენთ და ეს ტკივილი კიდევ უფრო გვანადგურებს, შიგნიდან გვჭამს და ბოლოს

აკრძალული თამაშები [1]

-ბატონო დანიელ! მეორე საოპერაციოში გიძახებენ სასწრაფოდ! პეიჯერზე ვერ დავუკავშირდითო და გამომაგზავნეს.. მორიდებით უთხრა გოგონამ და უხერხულად გაუღიმა.. რადგან ყველა გაფრთხილებული ჰყავდა დღეს არანაირი ოპერაციებიო , სრულიად ვისვენებო..მაგრამ ასეთი

მეტროს სადგურიდან უნივერსიტეტის შენობამდე,ანუ პასუხგაუცემელი წერილები.

ვდგავარ,საათი აჩვენებს წუთებს და ორს, ხმაური მესმის,ვეღარ ვარჩევ ახლოს თუ შორს, ვიაზრებ მანძილს,ვხვდები არ მრჩება დრო, სახლში მისვლისთვის,მოვწესრიგდე,დამეტყოს,რომ არ ვარ უბრალო.გადავწყვიტე დავბრუნდე უკან, ხალხში ვეხები სუსტ,საშუალო ან მსუქან-მსუქან,

გარიგებით ქორწილი (8)

ჩხუბის შემდეგ 2 კვირა გავიდა.დანიელი ცდილობდა რომ სულ ცოლის გვერდით ყოფილიყო.ლიზა მაინც გაბრაზებული იყო,ამიტომ ბიჭმა გადაწყვიტა რომ ცოლი ქალაქ-გარეთ წაეყვანა.-ეი,ძილის გუდა,აბრძნდი საქმე გვაქვს.-ცოლს დილა ადრიან დაადგა

ქალი ან უნდა მიატოვო,ან უნდა გააღმერთო(თავი6)

ისტორია არის გოგონაზე,რომელიც ერთი შეხედვით იადეალური გარეგნობისაა,მისი ცხოვრება ბედნიერია,მაგრამ იქნებ ეს მხოლოდ გარეგანი მხარეა....გოგონა,რომელიც არასდროს ნებდება და მუდამ მიიწევს მიზბნებისაკენ..ვნახოთ,რას მიაღწევს ის იმედით...

ოჰ

_და მაინც წკაპუნები მინდა და გაჩახჩახებული ქუჩები რამდენს ვივლიდი ,რამდენს დავწერდი ,რამდესნ მოვსუმენდი ,რამდეს მოვწევდი და მაინც რა მალე მომბეზრდებოდა გამჭირვალე ცარიელი ვიტრინები ვერაღქმული რომანტიზმით, ვერშევსებული ფილტვები რომეელი არსებები

ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი-5

-არ გაქვს უფლება-ჩუმად დავიჩურჩულე შეშინებულმა და ვიგრძენი თვალები როგორ ამევსო ცრემლებით.-მაქვს. ეხლა კი წავედი. ტელეფონი ჩართე და როდესაც დაგირეკავ მიპასუხე თორემ უკვე იცი რაცმოხდება-მითხრა და სამზარეულოდან გავიდა.-კარი ჩაკეტე-დამიძახა და კარი