აუხსნელად მიყვარხარ (თავი 4)

ერთიანად დამაჟრჟოლა ტანში მისი ტუჩები ჩემსას რომ შეეხო. ირგვლივ ყველაფერმა დაკარგა ინტერესი. ვერ ვეწინააღმდეგებოდი, არ შემეხლო. მსგავსი გრძნობათა კორიანტელი არასოდეს დამხვევია თავს. ვგრძნობდი როგორ ვიძირებოდი ვნებების ზღვაში. სხეულს გონება გაეთიშა

გადამარჩინე... (ნაწილი 2)

ნოემბერი...-ვაჩე, მოგენატრები?-მე ეხლაც მენატრები...-რატომ უნდა გაგიშვა მაშინ?-გთხოვ, ოღონდ არ იტირო... ნინე, ვერ ვიტან შენს ცრემლებს... -რატომ მიდიან ის ადამიანები, ვინც ყველაზე ძალიან გიყვარს? რატომ გტოვებენ?.. ვაჩე, აღარ მინდა მიყვარდე... რომ არ

გაგიხსენებ,გპირდები

გაზაფხულის სურნელით გაჟღენთილ ქუჩებში ნელა, ხელჩაკიდულები ვსეირნობდით. მხოლოდ მე და ის. მაღალი ლამპიონები სადაც წავიდოდით ყველგან გზას გვინათებდნენ, თითქოს ფეხდაფეხ დაგვყვებოდნენ. ირგვლივ მდუმარება მეფობდა. ჩვენც არ ვარღვევდით ამ გაბატონებულ სიჩუმეს

ნოემბრის წვიმა. "8"

-არ უნდა დაგეწყო ამ თემაზე ლაპარაკი. -მიეტუზა ზურგიდან საბა და კისერში დაუწყო ალაგ-ალაგ კოცნა. -ჩემთვის პირველი ქალი შენ ხარ! -მაგრამ არა ერთადერთი. -ამოიჩურჩულა მიამ და ცრემლი გადმოუგორდა. -უკვე ერთადერთიც, ხომ შეგპირდი გამოვსწორდებითქო?

მილანიდან ისევ თბილისში [10]

ატმის ყვავილის ფერი, მუხლს აცდენილ კაბასა და კრემისფერ ქუსლებში გამოწყობილი ჩაჯდა გამოძახებულ ტაქსში და მძღოლს მისამართი უკარნახა. მანქამა დიდი მაღაზიის წინ გაჩერდა, ფული მისცა ტაქსისტს და შენობისკენ წავიდა. მამიდამისისთვის ლამაზი ყელსახვევი და

ზაფხულის პაემნები [2]

ის იყო,გოგოებისკენ უნდა წავსულიყავი,მოულოდნელად რომ მთელი ძალით დამეჯახა ვიღაც . მოულოდნელობისგან ფეხი ამიცდა,წონასწორობა ვერ შევიკავე და რადგანაც დიდად ცურვით ვერც დავიკვეხნიდი წყლის ქვეშ აღმოვჩნდი.მალევე ამევსო პირი ჩემი ნაქები სუფთა წყლით და

სიყვარული არსებობს (2)

თბილისი მოლში წავედით,მოვიარეთ ყველაფერი უკვე ისე ვიყავი დაღლილი,ფეხები მეკეცებოდა,ნინი კი აგრძელებდა რაღაცეების ყიდვას.ზარადან გამოვედით,როცა აქეთ მომავალი ,,ჩემი ყოფილი" ნიკა მოდიოდა. ყველა ფერი გადამივიდა სახეზე,ნინიკომ ხელი მომიჭირა,მაგრამ ახლა

ერთ მშვენიერ დღეს 2

-ვინ არის გოგო ის ბიჭი?. ელენე გამწარებული მეკითხებოდა ყველა დეტალს გუშინდელი დღის შესახებ მე კიდევ ნახევრადმძინარე გონზე ძლივს მოვდიოდი.-რავი ვიღაც თომა.თვალები ზანტად მოვისრისე და ბალიშს ჩავეკონე.-რაა?თომა? ეგ რო უბნის თავია იცი?.ელენე გაოგნებას

სიყვარული თბილისურად II(ჩემი გოგო იქნებოდი)

მალევე წამოვიდნენ კაფიდან, თინა აღელვებული იყო თითქოსდა გეგა მოწონდა, მაგრამ თავს არ უტყდებოდა."არა არა არა თინა შენ შენი ბიჭი გიყვარს, შენ ერთგული გოგო ხარ არა არა არაა ამოიგდე თავიდან გეგა, -ნუთუ ვეღარ ვნახავ ვეფასდროს?-თინაა გეყო ესეთი ფიქრები

აკრძალული ხილი(26 ნაწილი)

ვიცოდი, რომ ის დაბრუნდებოდა... დაბრუნდებოდა და ისევ ჩამეხუტებოდა, ისევ მაკოცებდა და ალერსით გამომაშტერებდა, შემდეგ კი, როდესაც დარწმუნდებოდა, რომ ჩემი დადებილება შეეძლო, ჩაიცინებდა... როგორ მიშლიდა ასე ნერვებს... ახლა კი მეცინება...