Butterfly ( V თავი)

უნივესიტეტში როგორც კი შევედით , ბარნოვი თვალებით ეძებდა ჯორჯს...უნივესიტეტში როგორც კი შევედით , ბარნოვი თვალებით ეძებდა ჯორჯს, მაგრამ რომ ვერ დაინახა ცოტა მოიუწყინა, სადნრო შოკირებული უყურებდა ეს გოგო სულ გაგიჟდაო, ლექციაზე ავედით მე და ნინი,

შენი სიყვარული არ შემიწყვეტია (6 ნაწილი)

-ვერ გიტან - კარის დახურვას აპირებდა, როცა ხელით დავიჭირე, ოთახში შევედი, ხელი წელზე მოვხვიე და ჩემსკენ მოვიზიდე. დაიბნა. თავი ვერ შევიკავე და ვაკოცე. მის ლამაზ ტუჩებს შევეხე და დავაგემოვნე. ისეთი მადისაღმძვრელი იყო გაჩერება არ მინდოდა, თუმცა ჩემს

ჩვენი ქორწინება ჯოჯოხეთია!!! (14)

ყოველშემთხვევაში იმას რასაც მის მიმართ ვგრძნობდი სიყვარული დავარქვი. მოკლლედ ეს ''სიყვარული'' ხომ ამოუცნობი გრძნობაა.. ზოგი რას ამბობს, ზოგი რას..ვაიმე... ის ჩემი ერთადერთი შეყვარებული იყო და ასევე ერთადერთი ადამიანი რომელმაც ასე ვთქვათ ''გული

სანდრო ჩოხელი

ბოლოს იმ მარტოსულ ბიჭს მივუკაკუნე. მარტოსული შევარქვი მარტო ცხოვრობდა და ეგრე გადავწყვიტე და თან ჩემ სისულელეზე მეთვითOნ გამეცინა იქიდან იქ ბოხმა ხმამ გამომძახა შემოდიო და მეც თამამად შევაღე კარი.

საბურთალოს ბოლოს 1

საბურთალოდან..-ბიჭებო მანდილოსნებს გაუმრაჯოს ამ სადღეგრძელოს ოვაციები მოყვა და გოგოების ყურადღებაც მიიქციეს. ამდენი ხნის განმავლობაში მხოლოდ მანდილოსნების სადღეგრძელო გამოუტოვებიათ... ნიკუჭა წამოდგა ჭიქა მიუწახუდა ნა დალევის პერიოდში დაინახა

თითქოს მძულს..

მძულს, ის სიმღერა შენს ნახვაზე რომ მახსენდება,მძულს,ის ღიმილი ხუმრობისას რომ შენში ჩნდება,მძულს სიხარული,შენი ნახვით,კარს რომ მადგება, და მე მაინც მძულს სიძულვილი,შენდამი რომ მაქვს.ხომ თითქოს მძულს,მე მაინც მიყვარს ეს ყველაფერი,შენგან ნატყორცნი

თვალებს მოკლებული ბედნიერება გულში სუკუნოდ ცოცხლობს. (სრულად)

მოგესალმებით ბავშვებო! მინდა ერთი სიყვარულის ისტორია გიამბოთ რომელიც ნამდვილი ამბავია. შეიძლება ზოგს მოგეწონოთ, ზოგისთვის მოსაწყენი იყოს. შეიძლება მოგინდეთ მთავარი გმირების კრიტიკა ან რჩევის მიცემა მე მოხარული ვიქნები ამისთვის და კომენტარებში თუ

წამში შეცვლილი რეალობა (1)

ირვგლივ საშინელი სიბნელე გაბატონებულიყო..ამას თან აუტანელი შიში,სიმარტოვის შეგრძნება,მძაფრი,გულის ამრევი სურნელი და უგზოოუკვლოდ დაღვრილი ცრემლები მეტ ელფერს მატებდა.. იმედი,რწმენა,სადღაც გამქრალიყო..მხოლოდ არსებობდა სიბნელე და ამოჩემებული ერთი

საბოლოო არჩევანი შენზე (3)

ანიტა საძინებელში დაბრუნებას აპირებდა და როცა შემოტრიალდა, ვიღაცას სახით შეასკდა, სიმწრით ახედა ობიექტს და როცა ხელში ზუკა შერჩა, უკან გახტა. -სხვისი საუბრის მოსმენა, რომ უზრდელობაა არ გასწავლეს? თუმცა ვის უნდა ესწავლებინა, შენ ხომ მშობლებიც კი აღარ

მოტაცების მსხვერპლი ... დასასრული

საავადმყოფოდან გამოწერის შემდეგ ნიკა სულ ჩემს გვერდით იყო და არ მშორდებოდა, თითქმის დამავიწყდა ის უცნობიც რომლის გამოც გონება დავკარგეე. თან მადლობლიც ვიყავი მისი ნიკასთან ურთიერთობის უფრო გაუმჯობესების გამო. ეს დღეები აღარ მიმიღია აღარს წერილი და