ბედის ვარსკვლავის ბრალია(5)

მეორე დღეც ჩვეულებრივად დაიწყო.დილით მარიტა თათამ გააღვიძა.უნდა ეჭამათ,შემდეგ გაკვეთილები,შემდეგ ყაზბეგის შემოვლა.მოკლედ ეს დღე დატვირთული ექნებოდათ.მარიტამ ჩაიცვა,დემის მოსაცმელში კარგად "მოკალათდა" და ქვემოთ ჩავიდა.ლუკა ფრთხილად მოეხვია

უცნობი თაყვანისმცემელი (5)

ბავშვებო ძალიან დიდი ბოდიში ამდენ ხანს რომ არ ვაგრძელებდი უბრალოდ პაროლი დამავიწყდა და ძლივს აღვადგინე კიდევ ერთხელ დიდი ბოდიში და გპირდებით მალ-მალე დავდებ ახალ თავებს კომენტარებს რომ ვკითხულობ სტიმული მეცემა,იმიტომ რომ ძალიან დადებითია ყველა და

ჩემი ლამბერსექსუალი [5]

დრო იმაზე ნელა და მტკივნეულად გადიოდა,ვიდრე წარმოვიდგენდი.თურმე ეს ყველაფერი დასაწყისი ყოფილა და ყველაზე დიდი ტკივილი წინ მელოდა.არ ვიცი რა არის იმაზე საშინელი გრძნობა,როდესაც ადამიანი მთელი გულით გენატრება და ხვდები,რომ მას ვეღარასდროს ნახავ.

ვუყვარდი?არ ვიყვარდი? (ჩემი ცხოვრების ისტორია) თავი 1

მინდა დავწერო ჩემი ცხოვრების ისტორია და არაფერი არ იქნება შეცვლილი(არც სახელები),უბრალოდ მომავალს შევცვლი(რაც ჯერ არ მომხდარა)და დავწერ ისე როგორც მე წამომიდგენია რომ იქნება. წესით საინტერესო უნდა გამოვიდეს... -ნი, ახალი ბიჭი გავიცანი

მეორადი ბედნიერება [1]

ცოლ-ქმარმა მშვიდად ისაუზმა. ღიმილით გააცილა ქალბატონმა ნუნუმ მეუღლე და ღიღინით დაიწყო სუფრის ალაგება. უკვე 25 წელია ერთად არიან. ერთადერთი შვილი ჰყავთ, ვაჟი, პეტრე, 24 წლის და მას უთმობენ მთელ ყურადღებას.

პირადი მცველი [5]

საწოლში კოტრიალობდა როგორც ჩვევია ხოლმე,და უშედეგოდ იხსენებდა როგორ აღმოჩნდა გუშინ აქ,ბოლოს ახსოვს სადარბაზოდან რომ ჩამოვიდა და დამიანემ რომ მოიყვანა სახლში,მაგრამ მერე?უცებ თავში აზრი მოუვიდა,ფეხზე წამოდგა,ცივი შხაპი მიიღო და ლამაზი სარაფანი

და მაინც...(2)

-შეგიძლია დაიწყო._შენობით დავუწყე ლაპარაკი. -ნიკუშაზე სალაპარაკოდ მოვედი._ვიგრძენი როგორ დამებერა ყელზე ძარღვები სიბრაზისგან. -მგონი ცხვირს იქ ჰყოფ,სადაც არ გეკითხებიან._სიმშვიდეს მაქსიმალურად ვინარჩუნებდი

შენს გამო კიბოსაც დავამარცხებ! (ნაწილი4)

საღამო იყო მარტო ვიჯექი სახლში არაფერი საინტერესო არხდებოდა ვუყურებდი ღტუბლები როგორთამაშობდნენ...ნეტა მეც ღრუბელი ვიყო მილიონობით ფორმას მივიღებდი.ამდროს დედა ჩემივიდა ოთახსიდა ნაზად გამიღიმაანი ბექაა მოსულიშენთან

ქორწილების ორგანიზატორი 7

ასე 2 საათი იქნებოდა ალაზანზე რო წავედით, მე ქვებზე დავჯექი და გავცქეროდი ბავშვები ეგრევე შიგ შევარდნენ ანასტასიაც იძულებული იყო გაყოლოდა, მარტო ჯდომა რო მომწყინდა ნიკას დავადექი თავზე ისეთი სასაცილო იყო ჩალის ქუდში ვერ ვიკავებდი თავს რა რაც

ნისლი შემოჭრილა 2

სახლის კარი გამოვიხურე თუ არა ჩემს წინ ის მანქანა გაჩერდა გუშინ რომ დამეჯახა. მუშტი მოვიმარჯვე და საცემრად მივდიოდი როდესაც კარი გაიღო, მანქანიდან გადმოვიდა მაღალი ქერათმიანი ბიჭი ძალიან მუქი შავი თვალებით და გამიღიმა. ერთ ადგილზე გავშეშდი და