ყველაზე საშინელი მომენტი როცა საყვარელ ადამიანს დაკარგავ (სრულად)

-ნიკა, სად ხარ? -სახლში სალო რა იყო, რა ხმა გაქ? -მიპასუხა ნიკამ -უნდა გნახო და გამოდი რა.. -ხო მშვიდობაა?? - გამოდი და გეტყვი -კაი ნახევარ საათში მოვალ. -გელოდები . . . -რა გჭირს სალო?- უნდა დავშორდეთ -მეღადავები ტო? -არა, სერიოზულად გეუბნები..

სასიამოვნო შეცდომა (თავი 1)

არასდროს მიყვარდა ხალხი რომლებიც თავუსი მშობლების ფულს იყვნენ დახამებულები. შემიძლია ვთქვა რომ მილიარდელების ოჯახიდან ვარ მაგრამ არ ვთვლი ჩემს თავს ვინმეზე მეტს.ვსწავლობ იურიდიულზე და ვარ 19 წლის.ყველზე მეტად მიყვარს ღამე-არა ეს

ჩემი გემრიელი ნაწილი1

რა ჩავიცვა?თმა როგორ გავიკეთო?ჰეიმიცა რაგჭირს ანა,პირველადვარ ესე რო ჩასაცმელზე ვდარდობ გადმოვაგდე ტანსაცმელი ჩავიცვი შავი მოტკეცილი ჯინსი მუხლზე გახეული,გრძელი'ჩაბჩურა'მაიკა,კედები თმა გავიშალე და გავედი ოთახიდან

აპრილი

წელსაც აპრილი აგიჟებდა ნაავდრალ ამინდს და მაინც მარტს შემოაცვეს თეთრი ხალათი. იყო თორმეტი უსასრულო საათი დღეში და თითო წუთში ჩატეული ათასი ფიქრი, რომლებიც ალბათ უფრო მიაგავდნენ ნაშფოთვარ ღამით დაწერილ სტროფებს, ხშირად უმისამართოსაც, ფეხარეულს,

ბედის ვარსკვლავის ბრალია(3)

მეორე დღე ისევ იმავე საქმით დაიყწო მარიტასთვის.სკოლაში მისულს ისევ შემოეგება თათა.კლასში შესულები ისევ ერთად დასხდნენ.მაგრამ სიახლეც იყო,ძალიან დიდი და კარგი სიახლე.მარიტას დამრიგებელი შემოვიდა კლასში,ბავშვებს სათნოდ გაუღიმა და დაიწყო

самый лучший для меня (3)

მიყვარხარ. როგორი მაგარი სიტყვაა არა ?! მეც ვარ და შენც ხარ:)) აქამდე, არასდროს არ დავკვირვებივარ. ### ზუსტად ერთ კვირაში, ლევან აბაშიძეზე და ჩემზე, ნინა ბენდელიანზე ლაპარაკობდა მთელი თბილისი)) მართლა ეგრე იყო. საიდან გაიგეს, ან როგორ ვერ გეტყვით

ტყვე (თავი 3)

მისმა ნათქვამმა ბედნიერების შვება მომგვარა ალბათ ჩემს გაშვებას აპირებდა – სახლში უნდა წამიყვანო ? –რათქმაუნდა ეშმაკურად გაეღიმა, ეხლა კი თვალებს აგიხვევ –კი მაგრამ რასაჩიროა თვალების ახვევა ?

პირადი მცველი [2]

–ხომ ხვდები რა მნიშვნელოვანს გაბარებ,დაცვას ავიყვანდი მაგრამ ვერავის ვანდობ ჩემს ქალიშვილს –მესმის ბატონო გოგი,ჩემს ბიჭებსაც ვეტყვი და მეც ყველაფერს გავაკეთებ,რომ თქვენი შვილი დავიცვა.თუმცა ამ საქმეში არც ისე დიდი გამოცდილება მაქვს ბოხი ხმით

მიშველეთ მუშაობით მკლავენ! 10

სარდაფში შემათრია, ხელით მიბიძგა და ბოლოსკენ გამაგდო, თვითონ კი კარის დასაკეტად შებრუნდა. ისეთი სიბნელე იყო თითს თვალთან ვერ მიიტანდი. შიშმა ამიტანა... ერთდროულად სიბნელე და იოანე ?! არაა ამას ჩემი გული ვერ გაუძლებდა... თუმცა, იმედი გამიჩნდა რომ ამ

ნატალი (3)

ვგრძნობდი მის სურნელს და ძალას, რომელიც არ მიშვებდა და მთელი არსებით ვყავდი დამორჩილებული.მე გაშეშებული ვიდექი და ვცდილობდი ჩემი თავისთვის წინააღმდეგობის გაწევას. მიუხედავად იმისა, რომ მსიამოვნებდა მისი ჩახუტება, მისი სუნთქვის შეგრძნება,მაინც