უცნობი ნიღბით (ნაწილი III)

აგერ უკვე მერამდენე წელია აკაკსა და თამარს ნელისა და გივის ატანა უწევთ. როგორი არის ორი იმერლის კარის მეზობლად ყოფნა, თანაც როგორი იმერლების?! რამდენჯერ არ დაამთავრებინა ნელიმ საქმე ცოლ–ქმარს, ის რომ არა, რა იცი, იქნებ ახლა პატარაც კი ყოლოდათ,

კლინიკაში 1,2,3,4-თავი

-არა ვარ გიჟი!-ისმოდა გოგონას განწირული ხმა, - დედა, შენც არ გჯერა, უთხარი, რომ არა ვარ გიჟი!- მიუბრუნდა და მიაძახა ვიღაც თავჩაქინდრულ, ოდნავ პუტკუნა ქალს, სავარავუდოდ "დედას". -როგორ ვიქნები გიჟი, შემამოწმეთ, რაც გინდათ მკითხეთ! როდის ჩაიძირა

მეგობარი

ბევრჯერ შევსულვარ ტაძარში, სანთლები ამინთია, გულის წადილი უფლისთვის ჩურჩულით გამინდვია, პირჯვარს ვიწერდი ხატის წინ, ღმერთს მოწყალებას ვთხოვდი, მეგობარს ვადიდებდი და უმეგობრობას ვგმობდი. სიტყვა”მეგობრის”ხსენებით გახარებული ვკრთოდი,

დააფასე საკუთარი თავი (1)

იმდენად საწყლად მივაბიჯებ ქუჩაში,რომ საკუთარი თავი მეცოდება.ვერ ვიტან ასე რომ ვარ.ვიცი,სახეზე მაწერია ყველა ემოცია და ამის გააფიქრებაც კი საშინლად მაღიზიანებს.ბავშვობიდან ვერ ვიტან ამ თვისებას ჩემში,თუმცა თვისებაც არაა.არც ვიცი რა ვუწოდო.თუ კარგად

მა შენს გამო შ უ რ ს ვ ი ძ ი ე ბ...

ჩემივე ყვირილზე მეღვიძება და ლოყებზე სისველეს ვგრძნობ. 17 წელი გავიდა რაც ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი ადამიანი მომიკლეს დედით ობოლს მამასაც დამაშორეს მაშინ 5 წლის ვიყავი მაგრამ 17წლის შემდეგ მაინც ისევე მტკივა როგორც მაშინ იმ დაწყევლილ დღეს 1998წ 30

ბოლო შანსია

ახლა დაბრუნდი,თუ ვაჟკაცი ხარ და დაინახავ რასაც შენ ეძებ. და თუ ისევ გსურს რომ მიმატოვო, რომ დამინახავ მერე ვერ შეძლებ. ახლა მიპოვე თუ შეგიძლია როცა მე თვითონ არ ვიცი სად ვარ, ახლა მიპოვნე იქნებ მომისწრო, სანამ ეს გული ლოდინით გასკდა. ახლა მაკოცე თუ

პოეტი ( I ნაწილი)

თხლადჩაცმული ნია ჯიბეებში ხელებჩაწყობილი დადის ხალხისაგან დაცარიელებულ ქუჩაში და უსმენს შოპენის 'გაზაფხულის ვალსს',ოცნებები ერანეთში ერევა,ფიქრები,განუხორციელებელი სურვილები,ტლივილები ერამანეთს ერევიან ,ნიას ეს უფრო მეტად სტკენს თუმცა მაინც არ

ფულზე ღირებული 7 თავი

დილით ადრიანად გაეღვიძა ეკუნას. რა ქნას უცხო სახლში არაა მიჩვეული ძილს და... ფრთხილად წამოყო თავი ,რომელიც სანდროს მკერდზე ედო... ღიმილი მოჰგვარა სახეზე სანდროს მძირე სახემ... ერთი ფრთხილად აკოცა ოდნავ მოზრდილ წვერიან ლოყაზე და მერე უჩუმრად

სიძულვილიდან სიყვარულამდე...(თავი პირველი)

დილა მშვიდობის ქალბატონო ელიზაბედ,დიდი ბოდიში ასე ადრე ,რომ გაგაღვიძეთ ,მაგრამ ქვემოთ ქალბატონი ნინი არის და ითხოვს თქვენს -კარგი,ეხლავე ჩამოვალ ან ამოვიდეს რისი რცხვენია._ნამძინარევი ხმით უთხრა და მზის სხივების დახშობა ცადა.-ქალბატონო ელიზაბედ

შურისძიება თუ...?!(თავი VII)

პირველად ეძინა ასე მშვიდსა და უშფოთველს ორი კვირის შემდეგ..ვერცხლისფერი ბურთი თავზე "ედგათ" და ანათებდათ...მათ ნაკვთებს უფრო სხვანაირ ელფერს აძლევდა..ურცხვად დააცეცებდა მის თვალებს ორივეს სხეულზე და ალბათ შურდა კიდეც...