-ეს ომია? -სულაც არა ეს ჩემი ხასიათია - 3

იმ საღამომ კარგად ჩაიარა მე ბექას ძმაკაცებთან ერთად ვიყავი სულ და იმდენ რამეს მიყვებოდნენ ბექაზე რომ ვერ აგიღწერთ და ასე სიცილ სიცილში მოვიდა ჩვენი წასვლის დრო მე ჩანთები ავიღე ყველას დავემშვიდობე და წამოედით მთელი გზა ხმა არ ამოგვიღია არც ერთს

ბოლოს მაინც მოგარჯულებ (ნაწლი 9)

კლუბიდან უკანმოუხედავად წამოვედი გზაში ჩემს თავზე ვბრაზობდი და არა მარტო ჩემს თავზე ცრემლებს ვერ ვიკავებდი, რა უფლებოთ როგორ ბედავს ჩემთან ასე ლაპარაკს,, უცებ უკნიდან ვიღაც წამომეწია მანქანით ეს ირაკლი იყო -ლამაზო კარგად ხარ? -არა ირაკლი არ ვარ

ყველა ფერი

-დე გღვიძავს? -ნახევრად შეაღო დედამისის საძინებლის კარი გოგონამ და პასუხის მოლოდინში გაყინული ტერფები ერთმანეთს გაუხახუნა -მღვიძავს დე მოდი ჩემო სიცოცხლე ჩემთან, წიგნი გვერდზე გადადო და ადგილი მონახა დინასთვის. ისიც სწრაფად შეხტა ლოგინში და ლიკუნას

ცხოვრებისეული ფრაზები

1.გიყვარდეთ ყველა, ენდეთ რამოდენიმეს, ცუდს კი ნურავის გაუკეთებთ. 2. ჯოჯოხეთი ცარიელია. ყველა დემონი აქაა. 3. სიტყვები ქარივით ლაღად დაქრიან, რთულია უღალატო მეგობრის პოვნა.

შურისძიება (1)

წვიმდა.. წვიმდა კოკისპირულად. ყველა სახლში გარბოდა, მხოლოდ მე მივდიოდი ნელა, აუჩქარებლად, რადგან სახლში აღარავინ მელოდა. მშობლები 10 წლის ვიყავი როცა ავტოკატასტროფაში დამერუპა, ნათესავები მე არ მყავს და ახლა ჩემი ერთადერთი იმედიც მოვკდა...

უეცარი ბედნიერება 6

კივეევზე ჩასვლისას ფეხები უკან მრჩებოდა და გული ისე მიფრილაებდა ალბატ მალე დავეცემოდი.. სადარბაზოდან გავედით თუ არა სანდრომ ხმა ამოიღო -მანქანაში ჩაჭექი-ისეთი მკაცრი ტონით თქვა მუხლები ამიკანკალდა.-რა რატო?-ძლივს ამოვიღე ხმა -ჩაჭექი მეთქი-დაიყვირა

ბავშობიდან მოყოლებული (თავი3)

მეორე დღესაც ბავშვებმა გამაღვიძეს.ქეთას ბიძშვილები ჩამოდიოდნენ-ბექა,საბა და ნინი.3-ივეს ბავშობიდა ვიცნობ. ძაან კაი ურთიერთობა გვაქ.სადგურზე მლევე მივედით. -ვახხ ბავშვებო როგორ ხართ? -რავი ჩვენ რა გვიჭირს თქვე?

აქ არ არსებობს შუალედი-ყველაფერი ან არაფერი{6}

ერთი ფილმი დავასრულე და მეორეზე გადავინაცვლე. თან ჩაის ვწრუპავდი და ვცდილობდი არაფერს მეფიქრა. მეორეს მესამე საშინელებათა ფილმიც მოჰყვა. მეოთხეც. გამოძინებული ვიყავი და მთელი რამე ფილმების ყურებაში გავატარე ისე, რომ თავლიც არ მომიხუჭავს. დილას ისევ

ჩემი ცხოვრების ყოველ წამს გითმობ (3)

დილით ლიზას ზარმა გააღვიძა. გაბრაზებულმა აიღო ყურმილი –ნუუც სად ხარ? –ლიზა სად ვიქნები? –ძილისგან დაბოხებული ხმით უპასუხა მაისურაძემ –უუფს, გეძინაა? გოგო ადექი და გამოდი რა ჩემთან –რა მოხდა? –გამოდი და გეტყვიიი–შანსი არაა ხო იცი? –დღეს შაბათია და

სლიზერინის პრინცის ისტორია,თავი 4

_აბა რითი დავიწყოთ,მახინჯო_გაღიზიანებული ხმით მომმაეთა მალფოიმ_ხმა ვერ ამოვიღე_წიგნი გადაშალა და მასალის კითხვას შეუდგა _რას მიყურებ, კითხვა არ გასწავლეს? რა საწყალი ხარ _გავღიზიანდი,მომინდა მალფოისთვის სილა გამეწნა, მაგრამ თავი შევიკავე _სიტყვები