ისევ შენს ქუჩაზე

სულსაც შეუძლია ჩუმად მოგეფეროს თუნდაც დილის იყოს ხუთის ნახევარი, ჩემი დარდის სახელს ალბათ ვერ მიხვდება ახლა ახლობელი და ვერც ნათესავი.

მარილისი |11|

ბალიშს შემოხვეულმა ერთმანეთს მუახლოვა სველი წამწამები და რამდენიმე წუთით დახუჭა თვალები. სადღაც, გულის სიღრმეში, სასწაულის იმედად დარჩენილი, კლდის ქიმიდან გადაკიდებული ფესვებმოთხრილი ხესავით, უიმედოდ ელოდა საშველს.

უკანასკნელი კოცნა (დასასრული)

უზომოდ უსაზღᲕროდ ბედნიერი ვიყავი როდესაც ანამ თვალები პირველად გაახილა და შემომხედა, ამ მწვანე სფეროებში დავინახე მე ახლი სამყარო რომლის წყალობითაც მე დედა გავხდი

ფული,სიყვარულის სანაცვლოდ (ნაწილი7)

მასთან ერთად გატარებული ყოველი წამის დაჭერას ვცდილობდი. სამყარო უსასრულობისკენ, აუხდენელი ოცნებებისკენ მიბიძგებდა სვლას. მე კი... მე კი ოცნება არ შემეძლო. არ შემეძლო, რადგან ბრძოლა არ მინდოდა არც დედასთან და არც ანანოსთან.

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/11}

ნაძალადევი უდარდელობით ჩაილაპარაკა და პატარასკენ მიმართული ყურადღება ნიცასკენ გადაიტანა. -თომა მომეცი, დავაწვე და მოვალ. ბავშვი გაიყვანა აბაშიძემ.

ოცნებები მხოლოდ ზღაპრად ხდებიან

იმედები ? სულში ბოლოს კვდებიან, და არ გჯერა რომ გაგწირავს უფალი! ოცნებები ისევ არ ნებდებიან... შენ კი იცდი მათი ჭირისუფალი.

საქანელა (თავი 1)

ლურჯი განათებით გაბრწყინებულ შენობაში, რომელსაც საკმაოდ დიდი ტერიტორია ეკავა, მუსიკას აყოლილ ხალხთა სხეულებს შორის თეთრი მოკლე კაბიანი გოგონაც შეერია, 

სხვისი უბედური ოჯახი

მარტივია ისაუბრო ტკივილზე, განსაკუთრებით მაშინ თუ ის შენია, თუმცა რა მოხდება მაშინ, თუ სტკივა მას, - მეზობელს, მეგობარს, მეუღლეს, - გავიგებთ? გვეტკინება ისევე როგორც საკუთარი? შევძლებთ მათი სულის სინატიფის დანახვასა და შენარჩუნებას? მე მოგიყვებით

... რომ არ უნდა გიყვარდეს (19 თავი)

– თაკო, თავლები გყიდიან ! ჩუმად ჩამჩურჩულა, როდესაც ჩემი სახე მასთან ახლოს დაიგულა. სპირტიანი ტამპონი ტუჩთან ძლიერად დავაჭირე. სიმწრით თვალები დახუჭა. იქ ღმა ჭრილობა არ ქონდა ვიცოდი ისე ძალიან არ ეტკინებოდა, რომ მეც მტკენოდა. მოვრჩი და კვალვ

შორია შენამდე...

...შემომეძარცვა ფიქრები შენზე გავხდი ტუსაღი ნამგალა მთვარის ვერ გაიგებენ, ვერ მიხვდებიან რას ნიშნავს იყო მეხოტბე ზამთრის...