ბაბნიკს შეუყვარდა (თავი 6)

-რა გიპასუხე მაშინ,როდესაც მკითხე მომწონდი თუ არა? და მოუთმენლად დაველოდე პასუხს. შეგრძნებით მივხვდი,რომ სკაის ტუჩები ღიმილმა გააპო.თავი გაასწორა და მითხრა. -შენ მითხარი,ეს კითხვა მაშინ დამესვა,როდესაც გავიზრდებოდით.დრო იწურება მიაკო,მეკი შენს

ჩემ თავთან

გულისთქმას "პიანი" ბაზარში მიტარებენ, რას არ მიბედავენ, ჯოჯოხეთსაც მიმზადებენ, არ მიკარებენ, არ ვეკადრები, ნუ მედარები!!! გაჩუმდი! – რას მედავები?! – მეღადავები?!

შუა ღამის ანგელოზი •თავი 1•

ვუყურებდი მის თეთრ სახეს, რომელიც მეტად მკრთალი და გაყინული იყო ვიდრე აქამდე ყოფილა. ვეხებოდი მის ცივ ბაგეებს რომელსაც ის ალუბლისფერი მკვეთრი ფერი დაეკარგა. ვეხებოდი, ვუყურებდი და ვგრძნობდი რომ მასთან ერთად ჩემი სულიც კვდებოდა ამ სხეულში...

არ დაიღალო

მიხვიდე ფსიქოლოგთან,რომლის ვიზიტის ფულს ასეთი დაღლილობა ვერ მოგიტანს? არა. დაჯდე მეგობრებთან და ისაუბრო შენს გულისტკივილზე? იმ მეგობრებთან,რომელბმაც წვლილი შეიტანეს შენს ასეთ მდგომარეობაში,თ

შეშლილი ფსიქოლოგი (4)

--ჩემ საცვლებში წიწაკა ვინ ჩაყარა? --და სათამაშო გველი ვინ შემომისრიალა ლოგინში? --დიდი ამბავი ახლა შენი ნათესავის ფიტული განახე. --ადამიანი როგორიცაა ყველა ისეთი გონია გაბჩო.-თვალი ჩავუკარი.

სვედა

იქ სადაც ომი და მკვლელობა ყოველდღიურობას წარმოადგენდა, სადაც სიკვდილი დღის გარდაუვალი მოვლენა იყო, სადაც მშვიდობა არავინ იცოდა რას წარმოადგენდა და მისი არსებობაც კი უცხო იყო მათთვის, ადგილი სადაც

ბუმერანგი.თავი 6.

-ხმას ნუ იღებ და მომისმინე,ახლა მშვიდად ადგები და შენი შვილის მამასთან ერთად გახვალ ამ საავადმყოფოდან,ჩემი სახლის კარზე ზარი არ მისცე დღეს,არ გაგიღებ და გარეთ რომ გაიყონო გეფიცები სახლში მაინც არ შემოგიშვებ.

Culpa Levis

ხოტბას ასხამენ პეიტარს, რომელიც გულმართალს ვერ იტანს, მეძავის ხელივით მეხება სინგურის ფერი ტანს, ღვინოში ვახრჩობ იუდას, რადგან "ინ ვინო ვერიტას"!

მე და სიკვდილი(თავი 9)

ამ დილით რაღაც მეამბოხეობის სურვილი გამიჩნდა. არა, სურვილი არა, უფრო მოთხოვნილება და გრძნობა შეიძლება დავარქვა ამას. მოკლედ რომ გითხრათ მინდოდა ყველაზე და ყველაფერზე უარი მეთქვა და გავქცეულიყავი, გავქცეულიყავი ადგილიდან რომელსაც დედამიწა ჰქვია

ცოტა შეშლილები (სრულად)

ბარათის წაკითხვის შემდეგ ალბათ სურნელი ეცა კვლავ სუნამოსი, ცხვირთან მიიტანა და რამდენიმე წამი არ მოუშორებია. შემდეგ კი ღიმილით შევიდა სახლში. -იქნებ ბანალურად ეჩვენება ეს ყველაფერი და სულ არ მოქმედებს მასზე?-ჩურჩულებდა ქეთო