დღეს მე გაკოცე

დღეს მე გაკოცე, მთვარის შუქზე, სხეულს შიგნით ყოველმა პროცესმა ქაოსურად დაიწყო მოქმედება, ყველაფერი აირია.. ძარღვებში სისხლი მიდუღდა და შიგნიდან ვხურდი.. რაღაც ხდებოდა.. რაღაც ისეთი რაც ცხოვრებაში არ მიგრძვნია.. ეს სხვა იყო, უცნაური , უცხო და

ეკიპაჟი! (თავი 8)

-არა! შენს გამო არაა!-გაბრაზებული წამოვხტი ისევ ფეხზე და მივვარდი. -შენს გამო კი არა ჩემი სულელი თავის გამო ვტირი! ასე მეამიტურად რომ შეიყვარა კაცი.! კაცი რომელიც ერთხელ ჰყავდა ნანახი! იმის გამო ვტირივარ რომ ჩემი პირველი სიყვარული ასეთი მტკივეულია.

მერე რა იქნება?

უაზრო ცხოვრებით ასე გადაღლილი, ისევ ვიფიქრებდი ალბათ თვითმკვლელობას. ბოლოს ყველა კვდება და რა მოხდებოდა თუკი დავაჩქარებ იმ დღის ჩემთან მოსვლას? მაგრამ თუ დავრჩები მერე რა იქნება? მოდი მიპასუხე- რამე მეშველება? შენით გადაკარგულს არსად მიმესვლება

ჩვენ "არავინ" ვართ (პირველი ძარცვა) ნაწილი 3

- მაშინ მიწა ყოფილა ნაღმი და არა ის ყუთი რომლის აფეთქებასაც ელოდები მოა. ფეხზე ისე სწრაფად ვდები რომ წნევის დავარდნის გამო თაბრუსხვევას ვგრძნობ. საათს ვუყურებ ორნახევარი წუთი. გარშემო ისეთი ლიმაზეა გამეფებული, შემოდგომაა გარემო ეგუება რომ მალე მის

სილურჯე შეპარული ნაცრისფერი (18+) მესამე ნაწილი (დასასრული)

- ისევ არ გპასუხობს დედი? - წინსაფარწაკრული ლელა თინის ოთახის კართან იყო აყუდებული და შვილს სევდიანი თვალებით დაცქეროდა. - რატომ მიპასუხებს დედა? მე აღვმოჩნდი ჭორიკანა დაქალი, რომელმაც ყველაფერი თავის შეყვარებულს, უფრო სწორედ ყოფილ შეყვარებულს

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 12)

როდესაც კაბინეტში შევედი და მარწყვი მომინდა აი მანდ მივხვდი, რომ ალექსანდრეს მაგარი დაერხა მთელი ცხრა თვე.... ისე ძალიან მომინდა, რომ მის გარეშე ნამდვილად ვერ გავძლებდი... ცოტახანი ვითმენდი, ვითმნდი მაგრამ ბოლოს ვეღარ მოვითმინე და კაბინეტში

ვითომ საინტერესო ცხოვრება (თავი II, ნაწილი II)

სწორედ ის მოხდა, რაც მოსალოდნელი იყო. ბედნიერებას უბედურება მოჰყვა. როგორ შეძლებს მთავარი პერსონაჟი პრობლემების მოგვარებას? რამდენად ძლიერი აღმოჩნდება, როდესაც ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანის უბედურებასთან მოუწევს თვალის გასწორება?

მხოლოდ ჩემი ხარ!

ცხოვრებაში ოცნება ყველას ჰქონია, მათ შორის მეც. ბავშვობაში ყოველ ღამე, ძილისწინ ხშირად მიოცნებია სიყვარულზე, რომელიც არასდროს არცერთ სასიყვარულო ისტორიას არ ემსგავსება, ის იქნება გიჟური და სასიამოვნო. რატომ? ეს ცნობისმოყვარეებს ეცოდინებათ.

ოდა სახლი.

სოფლის გადაღმა პატარა დასახლება იყო, თუმცა იქაურები სოფლის გულს უწოდებდნენ. ალბათ იმიტომ, რომ მასზედ მშვიდი ადგილი გარშემო არსად მოიძებნებოდა. ახალგაზრდების უმეტესი ნაწილი სკოლის დამთავრების შემდგომ ქალაქისკენ მირბოდა, ამიტომ უბანში იშვიათად თუ

ცეკვა, სიყვარული და ჩემი გიჟი მეგობრები(მეხუთე თავი)

-ვდგები ხო ვდგები-დიდხანს გააგრძელებდა კიდე ყვირილს ამიტომ იძულებული ვიყავი ამდგარიყავი. თავები მოვიწესრიგეთ მე და ტასომ, საუზმედ ერბო კვერცხვი შევწვი. რძე და ჩემთვის კი ანასის წვენი გამოვიღე სუფრა ორზე გავაწყვე რადგან მე და ტასოს გვიან გაგვეღვიძა