მუდამ...

ცრემლი დაშვა ღაწვზე,ეს მონატრებამ მძლია,შენმა ბავშვურმა სულმა მე დამაბნია უცბად.გულის ფანცქალით გისმენ,თვალმა ...გაუძლო მზერას,შენმა ღიმილმა მომკლას ამას ავირჩევ ახლა...ბავშურად გეტყვი მუდამ,

რატომ ვერ ხედავ...

რატომ მეძახი უიმედო რომანტიკოსს, მაშინ როცა იმედით ვარ სავსე?რატომ ვერ ხედავ ჩემს თვალებში გალაქტიკებს, მაშინ როცა მთვარის შუქი ავსებთ?რატომ მეძახი ბავშვურსა და მეოცნებეს, მაშინ როცა ვტირი ცხარე ცრემლით?

ტირანის მახეში #11

- ძალიან მჭირდები..უნდა მოვიდე..მეტი აღარ შემიძლია.. საჭეს ხელს ვარტყავ და სიგნალს ვაძლევ წინ მიმავალ მანქანას,რომელიც ჩემდა სპეციალურად კუსავით მიზოზინებს და მინდა დედის გინებით ავიკლო და თავპირიც გავუერთიანო. მგონი ჩემში საპირისპირო სქესმა გაიღვიძა

წარსულის კვალდაკვალ თავი 14

ადგილზე გაშეშდა თორნიკე,-იმ ჯიპისკენ გაიქეცი,ახლავე მოვალ მეც.ლევან მიხედე ამათ,ქისტაურმა გოგოები მანქანისკენ წაიყვანა,ის კი უკან გამოიქცა,უკვე მანქანაში სვავდნენ სოფოს როცა მეტრეველი წამოადგათ

ცაში ვარსკვლავებზე მეტი {სრულად}

ცხოვრება რომ სურპრიზებს გვიმზადებს ეს უკვე ყველამ ვიცით. შეიძლება დღეს სიცოცხლით ტკბები, ხვალ კი მკვდარს მიწა გიმშვენებდეს გულმკერდს, შეიძლება დღეს ღარიბი იყო პურის ფულს ნატრობდე, ხვალ კი ორი ლარით ნაყიდი ლატარიის ბილეთით მილიონერი გახდე,

ლივლივებდნენ სილურჯეში გედები

სილურჯეში ლივლივებდნენ გედები, ფანტელივით ყელის ნაზად მოდრეკით, არ მაძლევდნენ გზას ლიანთა სედები, ცხოვრებისგან წელში ოთხად მოდრეკილს...

სამი მიზეზი (12 თავი)

პირველად რჩებოდა მთელი ოჯახი ერთად და არც მამას და არც შვილებს დაძინება არ უნდოდათ, ტელევიზორთან იჯდნენ და ყველაფერს განიხილავდნენ რაც გაახსენდებოდათ, განოს უხასიათობაც არ გამოპარვიათ და მამუკა ადგილზე ვერ ისვენებდა.

რეაქტიული ჩემი ვნებანი

ოჰ, როგორ მომწონს შენი სხეული და როგორ მინდა შენი ფერება. მე სულ მარტო ვარ, მუდამ ეული და მე ვნებები შემომერევა. ოჰ, როგორ მომწონს ეგ შენი მკერდი, ვნებით პყრობილი მე შენზე ვწერდი. როგორ გიხდება ეგ მოკლე კაბა, მე მოთმინება მან დამიკარგა. ჩემი ვნებები

დაბრუნება (თავი 8)

ოთხი საათი ლოგინში უაზროდ ვტრიალებდი, ბოლოს ავდექი, ჩავიცვი და ვაკოსთან წავედი. სახლიდან ჩუმად გავიპარე, ღამის სამი საათი იყო, ტაქსი გავაჩერე, ვაკოს სახლის მისამართი ვუთხარი. მალევე ჩამოვედი

დრო...

მე არ ვიცოდი რომ დრო არ მქონდა,და როცა მივხვდი შენ უკვე გაქრი,შენ გაიყოლე ის ყველა სხივი მე რომ მათბობდა,მე რომ მიყვარდა...მომენატრება შენი ღიმილი,ჩემი ღიმილიც,