ჯაშუში (თავი 16)

ბელგიაში რამდენიმე საათში ჩავიდნენ. იქვე ტაქსი გააჩერეს ნიკამ თავის მოკრძალებულ სახლში წიყვანა, რომელიც ქალაქ გარედ იყო. ულამაზესი ტყე და ბუნება, სუფთა ჰაერი და რაც მთავარია სიმშვიდე.-ვიფიქრე მოგეწონებოდა

ბავშვობა

ერთხელ ვიხრჩობოდი. მაშინ ცურვა არ ვიცოდი. კლდიდან გადმოვხტი. წვიმისგან მდინარე ადიდებული იყო და შედარებით სწრაფად მოედინებოდა, ამიტომ ვეღარ ვახერხებდი ნაპირზე გამოსვლას. რაც უფრო ვცდილობდი

შენი თითებით გამთბარ დეკემბერს,ვერ შეედრება აგვისტოს სიცხე

შენი თითებით გამთბარ დეკემბერს,ვერ შეედრება აგვისტოს სიცხე მე შენ მიყვარხარ,იცი,არ მესმის,ამის გამო რომ ერთ დროს გამკიცხე შენი მშვენებით გამთბარ იანვარს,ვერ მოვატანებ მზით დამწვარ ივლისს

უნებლიე შეცდომა (10 თავი)

-არაუშავს, ლაშამ მომაცილა_მხრები აიჩეჩა გოგომ და გვერდით მიუჯდა -რახდება?ყბებდაჭიმული შესწორდა დივანზე მჯდარი კაცი და ვერც შეამჩნია როგორ მოუჭირა დაჩიმ ბეჭზე ხელი.-ლაშამ რატო მოგაცილა?

მთვარე, ღრუბელი და სინათლე

შავი ღრუბელი მთვარისკენ მიდის და მგონი მალე ის მას დამალავს. აქ ხიდი არის გრძნობათა მითის, ღრუბელი შავი, მთვარეს დაფარავს. ის მუდამ ებრძვის მთვარის სინათლეს და ხშირად ცდილობს ის მის გაქრობას. ახლა მე გეტყვით თქვენ ერთ სიმართლეს: "ვერ მოვესწრები მე

იყო (suicide)

"იყო და არა იყო რა",მერე არც იყო რაც იყო.დრო მუცელს შენით იყორავს.იყო... და ახლა ნაციხარ კაცივით დაგდევს იარა.არც ნაციხარი კაცი ხარ...იყო... დრომ გადაიარა,შენც ტკივილს ვეღარ აიტან.-სასხლეტი არ აქვს იარაღს.

არადა დავპირდი

უშენოდ არ მინდა,ფოთლები გაყვითლდა ტანში გამიარა უჟმურმა ამინდმა მერე ხმა დაირხა, ქალაქი აყვირდა ვიღაცა ლამაზ ქალს სიყვარულს დაჰპირდა ამდენი სიცრუე ,სიყალბე, არ მინდა ამ აურზაურში ცხოვრება გავიდა

დანაღმული ( მეოთხე ნაწილი )

- სხვა არაფერი უთქვამს? რა მოხდა, ვერაფერი გავიგე, _ გაისმა ტინას ბრაზმორეული სიტყვები ,იატაკზე სკამის გახოხების მკვეთრ ხმასთან ერთად.ალბათ სამზარეულოს მაგიდასთან ჩამოჯდა.- ტინა, შენც ხომ ისმენდი?

შრამიანი (თავი 7)

დიდი ფანჯრიდან ადევნებდა თვალს ქალს და მის ყოველ მიხვრა-მოხვრას სწავლობდა.მის წვრილ თლილ თითებს განსაკუთრებით აკვირდებოდა და ცდილობდა ამოეხსნა ის უცნაური შეგრძნება, რომელიც გულს უღრღნიდა.

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 28)

ქალმა თავი გააქნია,რამოდენიმე ნაბიჯი გადადგა და წამის მეასედში ისევ უკან შეტრიალდა გველნაკბენივით,ავალიანს გახედა,რომელიც შავ რეინჯ როვერში ჯდებოდა და ნელნელა მიდიოდა უკან.