მივიწყებული გრძნობა (მესამე თავი)

მე, გიორგიმ და ნიკამ,ჩემს სახლამდე ფეხით წასვლა გადავწყვიტეთ.გზაში ბევრი სალაპარაკო გვქონდა.გეგმა ზუსტად გავწერეთ.თუ ყველაფერი ისე წავიდოდა როგორც ველოდით მაშინ მიზანს თუ არ მივაღწევდით,მივუახლოვდებოდით მაინც.

სიკვდილის შემდეგ(2 თავი)

მეორე დღეს სკოლაში წავედი,მაგრამ მთელი გაკვეთილების პროცესში,მაქსის მზერას ვგრძნობდი,ამიტომ დამთავრდა თუ არა გაკვეთილები,მაქსთაქნ მივედი. -ამას ნუ აკეთებ. -რას ვაკეთებ?

ბნელი ლორდი [ნაწილი 5]

-აი ვნანობ მარი,რომ გაკოცე!შეშლილი ხარ!-თითქმის ყვირილის დონით წამოიჭრა ფეხზე. მის ნათქვამ"გაკოცე"-ს კი დიანას საოცარი გაოცება მოჰყვა. -რა თქვი?-ისიც ჩაერთო.

დაუსრულებელი ცხოვრება (თავი მე-8)

ყოველთვის მეგონა, რომ ყველაზე ძლიერი ვიყავი….ყველაზე და ყველაფერზე ძლიერი ვიყავი, მაგრამ ეს უბრალოდ ილუზიების ფარი გამოდგა, რომლის მიღმა ჩემს სუსტ მხარეს ვმალავდი, რომლის მიღმა ჩემს ძველ თავს ვმალავდი, რომელიც ცარიელ, ბნელ ოთახში მარტო იჯდა და

მკვლელობის ღამე (1) (+18)

-არა გთხოვ, არ გინდა-კაცის გახშირებული სუნთქვა და ჩახლეჩილი, ხრინწიანი ხმა ევედრებოდა.-გთხოვ არ გინდა, ამას რატომ აკეთებ?-თვალის გუგები გაუფართოვდა, მიხვდა სიკვდილი ელოდა, ახლა როცა კუთხეში მიიმწყვდიეს ეს გარდაუვალი იყო.

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.თავი 14.

-მაიკო როგორც ვატყობ ენა დაგიგრძელებია,ჯერ წავუძინებ და მერე მოგხედავ. -სახლში ვერ იძინე ადამიანო?მე სად მივიღო პაციენტი რომ მოვა,სად გავსინჯო.გაუბრაზდა მაიკომ და რატის თავზე დაადგა.რატიმ მაჯაში წაავლო ხელი და მის გვერდით დაიჯინა.

ცის არტ ყელა (ნაწილი 8)

უამრავი გამოტოვებული ზარი დამხვდა ვაკოსგან.. უამრავი სმს-ი , ზოგი ბრაზით იყო სავსე, ზოგი სიყვარულით ... თავში სრული ქაოსი ტრიალებდა, არ ვიცოდი რა მინდოდა და რას ვაპირებდი.. არ ვიცოდი რა ხდებოდა ჩემს თავს.

უცნაური სიყვარული (თავი მეორე)

უცნობმა კი განაგრძო-ხომ არ აწუხებთ მაგ გოგოს?-ამ დროს გიგამ სიცილი დაიწყო და აი მე კი მივხვდი რომ ამ ბიჭს საქმე ქონდა წასული... მალევე ერთი ხელის მოძრაობით დამსვა ძირს -გოგონი გაწუხებთ?-მეკითხება ის ბიჭი

მარტოდმყოფობა

რა უფრო გაშინებს? მოულოდნელად მოვარდნილი ქარიანი წვიმა თუ მარტოობა?ვიღაც აფხაზეთის ომში დაღუპული ჯარისკაცის სახელობის სკვერში მიდიხარ საღამოს,ჯდები სკამზე და ელოდები, არც იცი რას.გადასწვრიმ მდგომი

წამის მეასედი (თავი 20)

-არ თქვა ლუკ! -მივხვდი რომ უარესს მეტყოდა.-ლუი გაქრა და ელენაც თან წაიყვანა.თავი 20 -და ამას ეძახდი ყველაფერი დავგეგმეო?!-დავიღრიალე მე და ლუკს მაისურში ვწვდი.-ნოე,ნოე...-ხელში ჩამავლო პოლმა და გვერდით გამწია.