არასდროს დანებდე(თავი პირველი)

წიგნი მოგვითხრობს 15 წლის თინეიჯერი გოგონაზე,რომელსაც დაავადება და პირველი სიყვარული ერთად ეწვევა.ხმას ავუწიე მე.ამასობაში სახლთან მოვედით, დავემშვიდობე და სასწრაფოდ სახლში შემოვარდი

გშორდები თანდათან

გეძებდი, შენს კვალზე მივდევდი ბილიკებს, უჩუმრად ვკოცნიდი ნაფეხურს ხანდახან, შენს თმებს და შენს სურნელს ვერაფრით ვივიწყებ, მოვდივარ და მაინც გშორდები თანდათან...

ცუდი ბიჭების სასტავი (თავი მეცხრე)

მოეთრიეთ?-იკითხა ანერვიულებულმა გვანცამ -მოვეთრიეთ ხო-თქვა სიცილით ნუციმ და თავისი კრემისფერი კაბით გვანცას გადაეხვია -გილოხავ სიხარულო -მეც გილოცავ -მადლოაბთ მაგრამ სად არიან? ხომ არ

მე მია ( თავი მესამე )

-მე კლაუსი მქვია(კლაუსი რქმევია ბიჭს) შენს ბანკეტზე ფოტოგრაფი ვიყავი.. (რაო რა ვიყავიო?) -აამ გამახსენდი(ეუბნება ჯეი და ხელს უწვდის კლაუსმაც ხელი ჩამოართვა) -ყავა უნდა დავლიოთ.. შემოგვიერთდები? (ეუბნება ევა, კარგი რა ევა)

ფერი ყვითელი 1.თავი

ამდენი წლის შემდეგ პირველად გამახსენდა ეს ფერი და ის გრძნობა,რომელიც მზესთან სიახლოვეს მაგრძნობინებდა. გასაუბრებამდე სამი საათით ადრე,პატარა კაფეში შევედი სადაც ყავა და შოკოლადის ნამცხვარი მივირთვი,შემდეგ კი დანიშნულების ადგილამდე ფეხით

საუკეთესო ჩემში (თავი3)

ვყოყმანობდი მეპასუხა თუ არა,ბოლოს ვუპასუხე.. -გისმენთ.. -როგორ ხარ? -რომელი ხარ? -რაიყო ვერ მიცანი? -ვაჩე შენ ხარ? -ხო მე ვარ ნუთუ ვერ დამიმახსოვრე? ირონიულად მკითხა

ჰაერში #1

გაზაფხული ზაფხული შემოდგომა ზამთარი. ყველა სეზონმა ერთად გვიბოძა ფრთები,რომ ვყოფილიყავით ჰაერში,მხოლოდ მე და შენ. სევდას ვერ გავუძელით ცივ წყალში,ჩვენ ჰაერში გამოკიდებული ბავშვები ვართ.

მდუმარე სასტუმრო - სახლი ტყეში (თავი 6)

ელი და მეგი თითქმის ერთდროულად გამოვიდნენ სახლიდან. - დღეს ხომ ნამდვილად პარასკევია? - ხომ მშვიდობაა, მამა? - ყველაფერი რიგზეა! მომენატრა ჩემი გოგოები… ჩარლი ორივეს სათითაოდ გადაეხვია.

სუროგატი დედა.თავი 7

-დაიხურა ეს თემა,ჯერ-ჯერობით მაინც.როგორც ამბობ მეგობრულად ვსაუბრობთ,მეც მინდა სწორედ ჩვენი მეგობრობის ხათრით რომ გთხოვო,ხო გთხოვო ნუ გაგიკვირდა.ზაზა გთხოვ დამპირდი,თუ ოდესმე ძალიან-ძალიან გამიჭირდა მინდა შენი იმედი მქონდეს.

შავი ანგელოზი 10

მისი სიცივე და სიმხურვალე ერთად მედება მთელ სხეულზე,მისი სურნელი,სუნთქვაც კი აღმაგზნებს-ღმერთო ეს რა მემართება,მის ოდნავ მოახლოებაზეც კი ვღელავ, გულზე ხელს ვიდებ და სავარძლიანად ვიწევი,ვცდილობ დავმშვიდე,თითონ კი სერიოზულად ანთებული თვალებით მიყურებს