მოახლოება (XIII თავი)

თურმე ყველაფერი კი არ ჩაწყნარდა, ახლა იწყება ყველაფერი... თითოეული მონაწილე დაისჯება... არ ვაპატიებ ირაკლის სიკვდილს, იმ ყველაფერს რაც ჩემს ოჯახს გადახდა თავს და ახლა უკვე შენ... ირაკლი, იმიტომ მოკლეს, რომ ასე ვთქვათ სახიფათო მოწმე მოიშორეს. ჩემი

წერილი კატერინას

გუშინ უნივერსიტეტიდან რომ მოვდიოდი გოგონას მოვკარი თვალი, შენსავით გამხდარი იყო, გრძელი შავი თმითა და მწვანე თვალებით , შენ მეგონე , ქუჩა გადავჭერი და გავეკიდე კატერინა კატერინას ძახილით, ნახევარი გზა გამარბენინა ,ბოლოს გამომხედა ,მაგრამ შენ არ

გულის ფეთქვის მიზეზი (დასასრული)

სროლა მანქანის მიმართულებით დიდხანს არ გაგრძელებულა, თუმცა ეს რამდენიმე წუთი ოლიკოსთვის საუკუნედ გაიწელა. მისი დაუცველი სხეული სულ მთლად სისხლით იყო დასვრილი. სროლის შეწყვეტიდან ცოტახნის შემდეგ გონზე მოვიდა, თავი წამოყო და ირგვლივ გარემოს შიშით

დროებითი ლექტორი თავი 3

კლუბში გამაყრუებელი მუსიკის ხმა ისმის, ბართან მივდივარ და ტეკილას ვუკვეთავ. ერთ ჭიქას მეორე მიყვება, მეორეს მესამე და ა.შ უკვე კარგად შემთვრალი ვარ როცა ვიღაც ბიჭი მთხოვს ცეკვას, მეც ვდგები და მივყვები, მანამ ვიცეკვე სანამფეხებში ძალა არ

ბედნიერი ზაფხული (თავი მეოთხე)

ხელები საჯდომზე დამადო , მაგრამ ამ დროს კარების ხმა გავიგეთ მომშორდა გამიღიმა და თავისი ოთახისკენ წავიდა რამოდენიმე წამში ბავშვებიც შემოლაგდნენ ლაზარე და ნინია საეჭვოდ მიყურებდნენ თითქოს რამის თქმა უნდოდათ მაგრამ ვერ ბედავდნენ მეც დავიღალე თან

ზეციური მტვერი

ის, რასაც ვგრძნობ, ღებინებამდე თავბრუს დამხვევია. წითელ თმიანს გონია, რომ ჩემი შეგრძნებების სიმძიმე გაშიშის ეფექტს ეფუძნება... ჩემი მთელი ზრდასრული ცხოვრებაა პულსარებზე ვფიქრობ, ამ წამსაც, როცა მისი

დაბრუნება (თავი2)

საწოლში მთელი ღამე გაუაზრებლად ვტრიალებ,ადგილს ვერ ვპოულობ,კარგად შეფხიზლებული ფეხზე ვდგები და სიბნელეში არეული ვმოძრაობ,პიჟამოებს სწრაფად ვიხდი და სპორტულებს ვიცვამ,ტელეფონის დახმარებით ჩანთაში საფულეს ვპოულობ ქურთუკს ხელში ვიღებ

ის შენ ხარ, რაც ჩემში ძგერს

იცი? ხანდახან ვფიქრობ ხოლმე, იმაზე თუ რამდენად დიდი ხარ და ამასთანავე რამდენად მცირე, არ ვიცი რას შეგადარო. შენ ხარ ყველაფერში და ყველაში, ანდაც შენშია ყველა და ყველაფერი. შენ ხარ ბედნიერებაში, სიხარულში, სილამაზეში, ნგრევაში, ომში, ცრემლებში,

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (19 თავი)

-...-ხმას არ იღებდა,ამაზე უფრო გავბრაზდი და გვერდით გავიწიე-მერი,დაქორწინებული ხარ?-გავუმეორე კითხვა.-ვიყავი.-მის ბაგეებს მხოლოდ ეს სიტყვა მოსწყდა და ისიც ძლივს გასაგონად,უეცრად მისი თვალებიდან ცრემლები წამოვიდა.-მომიყვები?-ვთხოვე წყნარად და ისევ

რაც ზაფხულში ხდება , ზაფხულშივე რჩება..(ნაწილი 7)

იმ დღეს გარეთ გასვლა არ მინდოდა , თავს სუსტად ვგრძნობდი და ფიზიკურზე მეტად სულიერად ვიყავი განადგურებული..რამდენჯერაც ჩამთვლიმა კოშმარებში გადავეშვი.. ვიხრჩობოდი , მე კი არ ვსვავდი წყალს , წყალი სვავდა ჩემს სულს და სხეულს.. ყვირილით ვიღვიძებდი და