ანდრეა და ანაბელი (სრულად)

მაპატიე რა. მე უბრალოდ რომ გავიგე ჩემი შვილის ავადმყოფობის შესახებ,შემეშინდა. მეგონა რომ ვერ გავრზდიდი, ამიტომაც ვთქვი უარი. მაგრამ მერე მივხვდი რომ სისულელე ჩავიდინე და შენს სახლთან მოვედი მაგრამ იქ არ დამხვდი. მეზობელმა მითხრა რომ ბარგით წახვედი.

ბაბლუანის სათამაშო (თავი 12)

მდუმარედ შესცქეროდა მის წინ მშვიდად მდგარ ბაბლუანს, რომელსაც იარაღი გაეწოდებინა ქალისთვის.აგიჟებდა ნუცას კაცის მსგავსი ცვლილება, როგორ შეეძლო წამში ჩაეხშო მომდგარი სიბრაზე და მღელვარება ან პირიქით?გააცოფა რატის მსგავსმა ქმედებამ, თვალები სიბრაზისგან

* * *

მახსოვს როგორ იჯდა მეოცნებე ბავშვი თავის მინდორზე და თავისივე მზეს გასცქეროდა... და თავიც დედის კალთაში ედო... საკუთარი დედის... მე ხომ მესაკუთრე ბავშვი ვიყავი... პატარა მესაკუთრე ბავშვი...-დე ცისარტყელა როგორია?

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (7თავი)

ჩემი საქმე წასულია,მე ვერ ვხვდები თუ რატომ მემართება ეს ყველაფერი.აჩქარებული გულისცემა,დაბნევა,ერთ ადგილას გაშეშება,ჟრუანტელი.ვერ ვხვდები თუ რატომ მემართება ეს ყველაფერი როდესაც მეხება.ეხლა კი გაიგო

კონი კორლეონე (თავი პირველი )

-აუუ, მართლა ჩემია? სადაა?! -ავფორიაქდი ჩემთვის ამხელა საჩუქარი არავის უჩუქებია, დავიბენი ძალიან მინდოდა ესეთი ძაღლი ჩემი ოცნება იყო... ყოველთვის მინდოდა ესეთი ძაღლი მყოლოდა...-ჰო სამეგრელოშია, ახლა წავიდეთ

.....

კვდები..და ხვდები არაფერი გრჩება მის გარდა..მისი ხელები აღარ ათბობენ შენს თითებს..კვდები..არცერთი გადარჩენა.. ამოსუნთქვა არ არსებობს ცარიელ სამყაროში..აღარც წვიმს..თვალებს ხუჭავ..აგონიას უძღვნი თავს..შენ არსებობა

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეცამეტე თავი (25)

აფორიაქებული დადიოდა მთელ სახლში,დანაშაულის გრძნობა კი მასაც მთელ სხეულს და სულს უწვავდა.გაურკვეველ მდგომარეობაში იყო.ცდილობდა,თუმცა იმ გრძნობებს ვერ ერეოდა,რომლებიც მის გულში შემოღწევას ლამობდნენ.სახლში სუნთქვა ეკვროდა,ვეღარ ჩერდებოდა და ეზოში

სიჩუმე

სულში ყველაფერი არია დედა ნატირებმა სიჩუმემ... მარტო დარჩენილი ვცახცახებ... სხეულს უშენობა მიციებს... აკანკალებული ვბუტბუტებ... ნუთუ აღარაფერს მოისმენ?!

რემარკი - ყველაზე მშვენიერი გრძნობის შესახებ

უდიდესი მწერლის ციტატები სამყაროში ყველაზე მშვენიერი გრძნობის - სიყვარულის შესახებ. ის წერდა დაკარგულ თაობაზე, რომლის ადგილი არ იყო იმ ადამიანთა შორის, ვისაც არ გადაუტანია ომი. მის რომანებში ომი არის საშინელი, ადამიანთა ნების, რწმენის და ცხოვრების

არასოდეს გამიშვა VI

-კატო რა გინდა?-„კატო“ ისე სასაცილოდ წარმოთქვა რომ გამეცინა.. გაუჭირდა ისე დაძახება როგორც ოთო მეძახდა,მაგრამ მიმახვედრა რაც სჭირდა.-სათამაშოდ არ მცალია,შენგან განსხვავებით აქ ვმუშაობ.. წადი შენს ქართველ ბავშვს ეთამაშე..-გაღიზიანებული ტონით