ერთმანეთის პირისპირ (11)

ერთი შეხედვით ადვილია გასწირო სიცოცხლე ძვირფასი ადამიანისთვის, თუმცა აუტანელია მისი მიტოვება იმ მიზეზით რომ მან შენს გარეშე იცოცხლოს, იცხოვროს ბედნიერად უშენოდ. ეს თავგანწირვაა, ამას ყველა ასე აღიქვამს თუმცა კირასთვის ეს თვითმკვლელობა იყო, მან ზურგი

მიზიდულობის ძალა

დაუტკეპნავი უბიწო თოვლი ფეხქვეშ მოცეკვავე შადრევნებად ზავდებოდა, ჰაერში ნაწილაკებად აფანტულნი მზისგან ათასფრად იღებებოდნენ და დაბლა ფარფატით ეშვებოდნენ. ბურანი კი მიჰქროდა თავგამეტებით

სისხლისა და ფერფლისგან - თავი 2

კოცნა არ იყო ტკბილი ან რბილი, როგორც მე წარმოვიდგინა. ეს იყო ძლიერი და ერთიანადმომცველი, მომთხოვნი, და როდესაც მკვეთრად ჩავისუნთქე, ამით ისარგებლა და კოცნა გააღრმავა. მისი ენა ჩემსას შეეხო, გამაოგნა.

მოგონება

გრძნობების ამფორიაქებელ მოგონებაზე ბავშვობის წრფელი მეგობრობიდან

სისხლისა და ფერფლისგან - თავი 1

ვიცოდი, რომ აქ ავეჯის ერთადერთი ნაწილი საწოლი უნდა ყოფილიყო. ღრმად ჩავისუნთქე, სანთლების სურნელი ვიგრძენი. დარიჩინი? მაგრამ იყო რაღაც სხვა, რაღაც, შემობრუნება დავიწყე - ვიღაცის ხელი წელზე მომეხვია და უკნიდან მიმაკრო რაღაც ძალიან მაგარზე, ძალიან

ჩემო დემონო

ქარისგან შობილს მდიე ველად, მომიხელე, ვერ... წლები გადიან, ქარიშხლი როგორ გემონო?

ბეჭედი 8 (დასასრული)

ეზოში იჯდნენ,უხმოდ გაყურებდნენ გარემოს,ორივეს ქონდა ფიქრები რომელსაც არ ამბობდნენ და ასე უხმოდ გაიარა რამდენიმე საათმა,დიმიტრი ცდილობდა არ შეეწუხებინა ანიტა,უყურებდა ჩუმად და ადევნებდა მის რეაქციებს თვალს.

უწყინარი წარსული

იქნებ ეს მხოლოდ სიწყნარეა ქარიშხლის წინ

დრო! თავი 21

- არ მჯერა რომ გამოვიდა გაეკრიჭა კისერზე ხელები მოხვია და ბედნიერებისგან მოეხვია, უცებ მოშორდა შეხედა მადლობა გადაუხადა ლოყაზე აკოცა და სრულად მოშორდა, - აუ 'ქმარი' ვარ თუ პრობკა, რა ლოყაზე მკოცნი თქვა თუ არა მაშოს თვალები გაუფართოვდა გული უცებ

გავვუცხოვდი.

ადამიანები ისე არ უნდა კვდებოდნენ, რომ ამ ქვეყნად არაფერი არ დატოვონ, ასე უფალი ცოდოა, მან ხომ იშრომა, რათა მოვევლინეთ ამ ქვეყნად.