კვირის სიახლე
19-05-2025, 16:32
481
2
ჩვენი ბედნიერი სახლი. თავი 5
“ვფიქრობ, მაგრამ…” პირველად შებრუნდა მოსაუბრისკენ მაია. “შენი თვალები…აღარ შემომხედო ეგრე.” ამ სიტყვებით გამოწვეულ ყრუ ტკივილს უიმედო ჩაცინება მოჰყვა.
თვის სიახლე
9-05-2025, 03:14
9 526
42
თვალები გეტყვის (სრულად)
-მესმის მე შენი ნანი..-სული გავუთბე.. გამიგო და გამიღიმა მისებურად.. კანი მეწვოდა უწონო სურვილით, იმ ტუჩებსაც დავპატრონებოდი,რკალად რომ დააწყობდა ხოლმე ღიმილისას, მაგრამ.. ამწამს და ასე მეგონა, მთელი
PDF წიგნები
7-05-2023, 19:08
22 120
15
მარგარეტ ეტვუდი - მხევლის წიგნი
წარმოიდგინეთ სამყარო, სადაც ქალებს ეკრძალებათ მუშაობა, საკუთრების ფლობა, სიყვარული, ოჯახის შექმნა, ქუჩაში სიარული. ეკრძალებათ, გამოიყურებოდნენ ისე, როგორც თავად სურთ, ისაუბრონ და მოიქცნენ ისე, როგორც
Demon (17)
რაც უფრო მეტად ვუახლოვდებოდი ჩემს ძველ საცხოვრებელს, მით მეტ საფრთხეში ვიგდებდი თავს. მაგრამ უნდა წავსულიყავი. მკვდარს თუ ცოცხალს, ყველაფერი უნდა მომეწესრიგებინა. ყოველ შემთხვევაში, ორი რაღაც, რომელთა სიყვარულისთვის ადგილი ჩემს ცივ, გაყინულ გულშიცერთხელ ყველას უყვარდება (თავი 2)
გათნდა მეორე დღე როცა გავიღვიძე უკვე 10 საათი იყო ჯანდაბა სკოლაში დავაგვიანე ავდგები და ძილს გავაგრძელებ მეთქი ვიფიქრე მაგრამ ვერაფრით ვერ ვიძნებდი ამიტომ ავდექი გამოვიცვალე და ყავა დავლიე მერე გადავწყვიტე ტორტი გამომეცხო რომელიც დედასერთი ღამის სიყვარული..(5)
ის ღამე თეთრად გავათენე . ვერაფრით შევძელი დაძინება. რა იქნებოდა ახლა ყველაზე მეტად მაინტერესებდა. ვიმედოვნებდი რომ ყველაფერი დალაგდებოდა . ჩემს ელენაზე ვფიქრობდი და ვიცოდი მასაც ვნახავდი როდისმე თეთრ საპატარძლო კაბაში გამოწყობილს. თმაში ჩაბნეულიმიტოვებული სახლ-კარის სევდა!
გარეთ უკვე ბნელოდა, როცა კიდევ ერთხელ მოვხედე ზურგს უკან დარჩენილ ოდას. მომეჩვენა, თითქოს სევდიანი ღიმილით მემშვიდობებოდა და ჩურჩულებდა: „კიდევ მესტუმრე, შენც არ მიმატოვო...“ჩვენ ყველაფერს შევძლებთ (5)
ოთახში შევედი,იქ დანახულმა შემაშიანა.ოთახში ვიღაც კოსიანი ტიპი იდგა.უცებ მვიკრიფე ჩემი ძალები და ხელში რაც მომხვდა თავში ჩავარტყი.ძირს დავადა და დაჩი აღმოჩნდა -ვაიმე დაჩი -გაგიჟდი გოგო? -მაპატიე რაა -ეგრე ადვილად არ გამოგივაა.ცუდს ყოველთვის მოსდევს კარგი ( 7 თავი )
კოლიზეუმთან ვიყავით. ანდრო და ალექსანდრე ავიკელით ჩვენი ფოტოებით, ბოლოს დაგვაშინეს სახლში დავბრუნდებით თუ არ შეწყვეტთო ამდენი ფოტოს გადაღებას. თუმცა შემდეგ გავიბუტეთ და ტკბილეული ვაყიდინეთ შესარიგებლად. რომულუსის და რემუსის ძეგლიც დავათვალიერეთ დასიბრძნე სევდისა, ტანჯვისა და სიხარულისა
არ გახსოვს, შენ ხომ ამაზე ყოველ სევდიან ღამეს ოცნებობ, როცა ცა ორპიროვნებას სტაცებს სამყაროს რომელიღაცა კიდიდან და გულიც უჩვეულოდ გიძგერს; ცა ხან სამოთხისებურ ბედნიერებას განიჭებს, სიხარული თვით ცხოვრებაა თავისი თითოეული წერტილ-განედითო, ხან კისისხლიანი ვახშამი (დასასრული)
ცხელა. კოჯრის ნიავის შემდეგ თბილისის სადარბაზოც კი აბანოდ მეჩვენება. თურმე, ვიღაც დარეხვილი ფრანგი ბოთლებში გამომწყვდეულ მეოცე საუკუნის ჰაერს ყიდის. თან რეკლამას უკეთებს : ამ ჰაერს სუნთქავდა ჩარლი ჩაპლინი , შარლ დე გოლი, პაბლო პიკასო და მეოცესაუკეთესო მამის საუკეთესო შვილი (თავი 5)
ავდექი პირი დავიბანე ჩავიცვი და სახლიდან გავედი რადგან პირველი დღეა ბევრი ბავშვები არ იყვნენ და ისტორიის მასწავლებელმა მაინც და მაინც მე და ანკას გამოგვკითხა, დღე მალე გავიდა ღამე მე და ნიაკო ფილმს ვუყურებდით და შოკოლადები მოგვინდა მაღაზიაში ჩავედი,ბაბნიკს მხოლოდ ქაჯი თუ მოარჯულებს (4)
-სხვა გოგოს გაეკიდე ძალიან გთხოვ. ეს ვუთხარი და ბორბალზე ჩემი შავი ქუსლიანებით ფეხი მივარტყი (მაშინ არ მეტკინა, თუმცა მეორე დღეს ჩალურჯებულიც კი მქონდა) გზა ისე გავაგრძელე თითქოს არაფერი. მეგონა აღარ მომყვებოდა, იქნებ მართლა მინდოდა არ წასულიყო დატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.


გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.