უსათაურო.

ლექსებში სულის ნაწილი დავტოვე მე მოგიყვები ზღაპრად ლექსებში სიყვარულს გიხსნიდი მე მოგიყვები მართალს

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( სრულად )

- იცოდი არა? -ხმაწასულმა ამოვიხრიალე, -ყველაფერი იცოდი, ღმერთო ჩემო, იცოდი და ამიტომ მექცეოდი ასე ცივად, იმ დროს როცა შენი ქმარი ჩემს თაყვანისმცემლებზე ეჭვიანობდა შენ ჩემზე ეჭვიანობდი, საკუთარ შვილზე...

თიხის ანგელოზი

თიხის ბორკილით მიმაბა მიწას. თავადაც მიწად ვიგრძენი თავი. მე დიდხანს მძერწა მახსოვს შემქმნელმა . ძლიერი ფრთების მეტყობა კვალი...

ლურჯი თვალები

ხიდის მოაჯირზე ვცადე აძრომა, ფეხი დამიცდა, კიდევ ვცადე, თავს ძლივს ვიმაგრებდი. სასიკვდილოდ განწირული, მოაჯირს ვებღაუჭებიდი, რომ არ გადავვარდნილიყავი. საოცარია არეულ გონებას სხეული ინსტიქტურად ეწინააღმდეგებოდა, ჩემი ქვეცნობიერი გადარჩენას ცდილობდა.

ზღაპრები ძილის წინ 22 ( დასასრული)

იცი რით ჰგავს უსინდისო ადამიანი უცოდველ კაცს ქეთევან? იმით, რომ ცოდვების სიმძიმე არც მას აწუხებს!

უსასრულო გალაქტიკები (თავი 2)

რას გავურბივარ არ ვიცი მაგრამ გაქცევს სურვილი იმდენად დიდია, აღარაფერს აქვს მნიშვნელობა

შენ მე რომ მლანძღავ მომიახლოვდი

შენ მე რომ მლანძღავ მომიახლოვდი, უნდა მოგიყვე ჩემს ცხოვრებაზე, მაინტერესებს კიდევ გექნება? პრეტენზიები ჩემს ცხონებაზე...

დოსტოევსკი (სრულად)

- დოსტოევსკის წაკითხვას ვაპირებ, - თვალს არ ვაშორებ ჩემ ლექტორს და ვხედავ, როგორ ეცვლება გამომეტყველება. - დარწმუნებული ხარ? - ეჭვისთვალით მიყურებს. არადა ყველაზე კარგად იცის, დროა. თუმცა, დარწმუნებული არ ვარ. არც ისაა დარწმუნებული. ვხედავ,

შურისძიების მსხვერპლი 36 თავი

-მიყვარხარ... მაგრამ ეს სიყვარული მეტ ტკივილს მაყენებს ვიდრე უშენობა -თამუ... ვიცი რომ მიასთან მიმართებაში არასწორად მოვიქეცი და გული საშინლად გატკინე...მაგრამ უფლება უნდა მომცე რომ ყველაფერი გამოვასწორო -არ შემიძლია!

იცოცხლე რენე, გიგრძენი (თავი 2)

დილა ჩვეულებრივად გათენდა, კარგი ამინდი იყო. -ადექი, ბიჭო, საუზმეზე დავაგვიანებთ - უკვე გამოწყობილი ერო ალის აღვიძებდა. -აუუუუ, ატრაკებ რა... დამაძინე, ბლინ, შენ აქ კარიერული წინსვლის ტრენინგზე ხარ თუ ყაზარმაში?! - ალის დილის ბუზღუნი რეჯიმში