უმთვარო ღამე [სრულად]

მოდი ყველაფერს მნიშვნელოვანი დეტალებით დავიწყებ. ზუსტად არ მახსოვს რიცხვი, მას რომ კითხოთ ემახსოვრება. აგვისტოს ბოლოს, თბილისში დაბრუნება ყველასთვის ძალიან ძნელი პერიოდია- სიცხე, ჩახუთულობა და რაც მთავარია მომაბეზრებელი ერთფეროვნება. წარმოიდგინეთ,

ღამის ქალი [ნაწილი მეორე] [2]

მთელი დღე ვერ მოისვენა გამუდმებით ლილუს სიტყვებზე, აბოზე მის შვილზე და იმ უცხო ქალზე ეფიქრებოდა. რამდენადაც გასაკვირი არ უნდა იყოს მოსვენბა დაკარგა, არ ვიცი შეიძლება ეს უბრალოდ იმის ბრალია გრძნობებში რომ ვერ არის გარკვეული, ან ქერა მართალია და

ველურრებსაც შეუძლიათ სიყვარული (2 თავი)

–რა ხდება მერ?– კი არ მივდიოდი მივრბოდი, რომ როგორმე დავწეოდი–ეხლა ისეთ ადამიანს შეგახვედრებ გაგიჟდები.– ამ სიტყვების გაგონების შემდეგ წინ სილუეტი ამესვეტა, მაღალი, გამხდარი და დხვეწილი გემოვნებით გამოწყობილი.–არ არსებოოოობს!!!

მწვანეთვალევა დემონი თავი 8

ქნება იმოქმედოს?-კი გავაფრთხილე, ელას ჩუმად გაჰყვება უკან...-მადლობა მიშო. თავისუფალი ხარ. არავისთან არაფერი წამოგცდეს იცოდე. ასე მაინც დაგეხმარები ელა,სხვა გზა არაა. არ უნდა გაიგო რომ მე ვარ ყველაფრის უკან. -ჩაილაპარაკა მარტოდ დარჩენილმა....

ღამის ქალი [ნაწილი მეორე] [1]

-იცი ბოლო დროს ძალიან კარგად გვესმის ერთმანეთის, მართალია მამამისი იძახის რომ ცოტა რთულად მეგუება, მაგრამ საგანგაშო ურთიერთობა ნამდვილად არ გვაქვს. _მხრები აიჩეჩა და “ბიძია თომას ქოხს” დაასო მზერა. _წიგნი ყველაზე კარგი ვარიანტია. _თავისთვიც

ღამის ქალი [ნაწილი პირველი] [სრულად]

დილის ცხრა საათზე უცნაურმა ხმამ გამოაფხიზლა. ძილბურანიდან გამორკვეულმა გაღიზიანებულმა შეათამაშა წამწამები და ფანჯრიდან უტიფრად შემოძურწულ და იატაკზე ათამაშებულ მზის სხივებს დახედა. დილით ადრიანად ადგომას არ არის მიჩვეული, ან როდის უნდა მიჩვეულიყო

შეგიყვარე და ვერ დაგივიწყე (თავი 7)

ცხოვრება ძველებურ ტემპში გაგრძელდა. ყოველდღიური რუტინული ერთი და იგივობებით . ორივესთვის მაინც სხვანაირად იყო ყველაფერი. ის ძველებური უკვე აღარ მოსწონდათ. ერთმანეთი სჭირდებოდათ.

უბრალოდ იწვიმებს.....

მალე დაიწყება წვიმები ძვირფასო,მე ისევ მთაზე და სულ შენზე ვიფიქრებ,ბუხარი....წიგნები და ჩაი ჟოლოთი,შენი სითბო და მთის დილის სიცივე....მერე?მერე სათიბავში უკან გამოგყვები,გზადაგზა ვიპოვნი დარჩენილ გვირილებს,შენ დაწნავ გვირგვინს

მძიმე გზა(მეორე ნაწილი) მესამე თავი (10)

–მოვკლავ_ხმადაბალი და ცივი ხმით თქვა სოფიამ. –რა? _გაკვირვებით ჰკითხა ანამ –ზინას ბოლოს მოვუღებ. –ამაზე არც იფიქრო სოფია.გაგიჟდი?უთხრა ანამ

მე არ დამისრულებია...(XV თავი)

ცანცარს და მაიმუნობას, რომ მოვრჩით ავდექით, ჩავიცვით, ნიას საუზმე გავუმზადე. გაბრიელს მძღოლმა მოაკითხა, არ უნდოდა წასვლა ამას ვგრძნობდი. სანამ წავიდოდა მილიონჯერ მაკოცა, მიუხედავად იმისა, რომ ნახევარ საათში შევხვდებოდით. გაბრიელი წავიდა, ნიამ