მეზობელი,ქმარი და საყვარელი(10)

სიძეე...სიძე გვყავს სუპერ -კიდევ კარგი ამათ არ ჰგავხარ რძალო- დაჩიმ ლოყაზე აკოცა კატოს და მერე ბატუს მიარტყა მხარზე ხელი- შენს დაბრუნებამდე გავფრინდები მე ,მაგრამ მალე ჩამოგაკითხავთ . არ დაგჩაგროს ერისთავმა -შენი იმედით დგას ფეხზ

მწვანეთვალება (თავი 15)

თავი 15 არვიცი ზუტად სად მომიყვანა მანუმ მაგრამ ძალიან ლამაზი იყო იქაურობა,ჰაერში შემოსგომის სურნელი ტრიალებდა ყველაფერი ისეთ ლამაზი იყო... გონზე მანუმ მომიყვანა რომელმაც მიწაზე პლედი დააგო,აი ეხლაკი მივხვდი სადაც ვიყავი,ტუჩის კიუთხეში ღიმილი

ჭაობისფერი (3)

- უამრავი ადამიანის მზერა მომჩერებოდა,ზოგს ვებრალებოდი,ზოგიერთ მადგანს ალბათ უკვე მოესწრო ჩემი შეძულება,მაგრამ მათშორის იყო მზერა განსაკუთრებულად ცივი,როცა მის თვალებს წავაწყდი,ადგილზე გაყინული კიდევ უფრო გავქვავდი,სული გამეყინა,ერთდროულად უამრავი

ერთხელ(თავი მესამე)

თხოვნებს აუვლი გვერდს როგორიც ჩემია! საპასუხოდ ლანძღვას მიიღებ. არც სულთანი ხარ, არც ფარაონი, არც მეფე, არც ლორდი, არც ნორმალურად მოაზროვნე. მეორედ ლამაზოს დამიძახებ და მზეს დაგიბნელებ! ან ახლავე დაუწევ მუსიკას,

ჩემი სესილია (4)

-ვაჩე შენ და დემე დედაჩემის და მამაჩემის ოთახის გვერდით შედით იქ დაწექით.გოგოებო თქვენ კი აი იქ შედით.(სესი) ყველა დავაბინავე და დასაწოლად წავედი.მაგრამ ვინ დაგაცადა ყველა დავაბინავე და დასაწოლად წავედი.მაგრამ ვინ დაგაცადა.გვერძე ოთახიდან ხმაური

იყავი ჩემი საყვარელი [თავი 4]

მთელი გზა ინტერესით აცეცებდა თვალებს იქნებ რამე მაინც ვიცნო და ლოგიკურად მივხვდე სად მივყავარო, მაგრამ სანამ დანიშნულების ადგილზე არ მივიდნენ ვერაფერს მიხვდა, პრინციპში მერეც ვერ მიხვდა გერლიანის მაღალსართულიან ოფისში რას აკეთებდა. მანქანიდან

ღამის სტუმარი [6]

ნიაკომ მაშო და მამა თავიდან ბოლომდე გაწუწა. მეუნარგია სიმწრით ხმასაც ვერ იღებდა,მაგრამ მისი მკაცრი გამომეტყველება უსიტყვოდაც ყველაფერს ამბობდა . პატარა აბანოდან ძალით ამოიყვანეს და პირსახოცში გახვეული ოთახში გაარბებნინა ძიძამ. საწოლზე დააყენა და

შენთვის

რომ შენ ჩამაბარე გული ეს პატარა და თან დამიბარე მისთვის მომეარა სიტყვა რა გატეხე სად წაიღე გული ვის გადაულოცე ჩვენი სიყვარული წუთი წუთს მიყვაება და დღეც დაილევა დარდი მიყუჩდება სევდაც დაილევა და ერთ მშვენიერ დღეს ჩვენი სიყვარული სულ მოუდნელად ვიცი

დაკარგული სიმშვიდე ( 4 )

1 კვირა გავიდა, ნელნელა ყველაფერი მის ადგილს დაუბრუნდა, მე უკვე სახლში ვიყავი... სახლში სადაც აღარ მეგულებოდა მოწყენილი მშობლები, სახლში სადაც ყველა გაღიმებული დადიოდა.. მეც დიდხანს ვიძინებდი თავში მოხვედრილ რბილ მატერიას რომ არ გავეღვიძებინე

სიყვარული მქვია..

ჰო, რა თქმა უნდა, შენზე არ ვბრაზობ, მეც ხშირად მავიწყდება რაღაცები. ვერც დაგადანაშაულებ, როგორც ჩანს, ჩემი სუსტი ხელებით ვერ შევძელი შენი სამყაროს გასაღები გადამეტრიალებინა და შემოვსულიყავი მასში... ცრემლები კი გადინე, თუმცა, ამბობენ, ტკივილები