მე არ დამისრულებია...(IV თავი)

ბოლოს მაინც ჰორმონებმა სძლია და დილით უცხო ნომერში გაეღვიძა, უცხო გოგოსთან ერთად, რომელიც ისე ეტმასნებოდა შიშველ სხეულზე როგორც მახრჩობელა გველი მსხვერპლს. როგორც იქნა მოიშორა, ტანსაცმელი სწრაფად ჩაიცვა და ნომრიდან გავიდა. კარი მიხურა თუ არა,

ბედნიერების მწვერვალი - სრულად

- ჩემსას აქ ტოვებ ? - მიბღევრს და თვითონ დებს , წვალებით გაღებულ საბარგულში ჩანთებს. - შენც დაგტოვებ თუ გინდა . - სიცილით ვეუბნები და საჭესთან ვჯდები. - იმენა , ხიხო ხარ რა ! - ხელს იქნევს და გვერდით მიჯდება. - ნელა ატარე , გავაყოლო გოგოებს თვალი !

ბაბლუანის სათამაშო (თავი 6 )

-ძალიან მაგარი გეგმა მაქვს-აღფრთოვანებას ვერ მალავდა ლიკა და ადგილზე პატარა ბავშვივით ცქმუტავდა -რა გეგმა?-ბობეზრებულად,არაფრისმთქმელი მზერა ესროლა დაქალს აბაშიძემ -თუ მართლა ისეა საქმე, როგორც გვგონია და ის მათხოვარი და ჩვანი რატი სიყვარულით არ

მაისის ხოჭო (7)

კედელთან ვზივარ.ერთი ფეხი მკერდთან მაქვს მიტანილი და მას ვეხუტები.ცუდად ვარ.ვგრძნობ რომ ძალა არ მაქვს ხელებში.ეს არ უნდა მომხდარიყი.ყველაფერი მეორდება.ბიჭი.სიყვარული.გამოყენება.არ ვტირი.ისევ ის უემოცია ელენე გავხდი.არც უნდა შევცვლილიყავი ბოლოს რაც

"დესპოტი" ქმარი (სრულად) +18

წარსული ძალიან უბრალო და ჩვეულებრივ ოჯახში გავიზარდე, მამა მასწავლებელი იყო, დედა დიასახლისი და მე და ჩემი და-ძმების აღზრდა განათლებაზე ზრუნავდა, ბავშვობიდან მესმოდა რომ ძალიან ლამაზი ბავშვი ვიყავი, მაგრამ მაინც ვერ ვისწავლე ჩამი თავის დაფასება და

გარდაცვლილი ბედნიერება

მშვიდი დილა იყო, მოწმენდილი ცა. ზღვა ოდნავ ტორტმანობდა. სანაპიროზე ვიჯექი. მთელი გონებით მასზე ვიყავი გადართული. მზის ამოსვლა, თოლიების გუნდი და მე. ულამაზესი ხედი იყო, უკეთესს ვერც ისურვებდი. და მაინც, თავს მარტოსულად ვგრძნობდი, მენატრებოდა...

საბედისწერო გასეირნება. თავი 1

7 წლის ვიყავი როდესაც დედაჩემი გარდაიცვალა. ყველაფრის დაძლევა მარტომ მომიწია, მამაჩემი ჩემს დაბადებამდე გარდაიცვალა ტუბერკულიოზით. მახსოვს რამდენჯერაც გაიხსენებდა დედაჩემი მას იმდენჯერ ცრემლები მოადგებოდა თვალზე. გვერძე მივუჯდებოდი და ვცდილობდი თავი

MOBSTER (მე-VIII თავი-დასასრული)

-ქალბატონო ეკატერინე შეიძლება ? - კატერინას კაბინეტში მისი მოადგილე შემოვიდა. -შემოდი ნატა .-კატერინამ საბუთებიდან თავი ამოყო და ახალგაზრდა გოგონას შეხედა. -ქალბატონო საავადმყოფოდან დარეკეს მამათქვენი , ბატონი ლევანი, კომიდან გამოვიდა.

ყოველდღე (სრულად)

-შეიძლება? თავი ნელა, ყოყმანით დაუქნია. -ჰო. თბილი ტუჩები ნელა შეახო მის მკლავს. მთელ სხეულში სითბომ დაუარათ ორივეს. მთელი მკლავი დაეხორკლა. გაეღიმა.

დაქირავებული მკვლელი IV თავი

სარასკენ დაიხარა და მის ტუჩებს რომ შეხედა ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა, სისუსტე იგრძნო სხეულში ამ ძლიერი ქალის ყურებისას, მაგრამ აქაც ისეთი თავშეკავწბული იყო მზერა მოსწყვიტა მის ტუჩებს და ახლა თვალებში ჩააშტერდა. მოსწონდა იმის ყურება, რომ სარას გატეხვა