ვარდისფერი სათვალე

ვიბადებით და პირველივე წამს როგორც კი ახალ სამყაროს შევეგებებით ვარდისფერ სათვალეებს გვარგებენ,რომ მანამ მაინც დავინახოთ ცხოვრება ლამაზ ფერებში, სანამ ვისწავლით სათვალეების მოხსნას...

კროკუსი (ნაწილი პირველი)

-მესმის ფული გჭირდებოდა მაგრამ ეს არც საქველმოქმედო ფონდია და არც რამე მსგავსი დაწესებულება._მისი სიტყვები მეხის გავარდნას გავდა ჩემთვის,შევკრთი,ყველა ემოციამ ერთბაშად იფეთქა ჩემში

საათების ნაკლებობა (თავი 1)

როგორ იქცევიან ქალები, რომლებსაც ეუბნებიან, რომ უნდა აირჩიოს ან ჯერარდაბადებული, ჩასახული ბავშვის სიცოცხლე , ან საკუთარი?! ის ქალები როგორ იქცევიან , რომლებსაც ერთი შვილიც კი არ ჰყაავღ და ამ არჩევანის წინაშე აყენებენ. რას განიცდიან, როცა იციან რომ

შრამიანი წარსული 5 თავი

ხელზე მოჭრა, პირზე ხელის აფარება და ჰოპ კედელზე ვარ გაკრული, თან ისე რომ ვერ ვმოძრაობ, რა ჯანდაბა ხდება , ჩემი მასკიანი?! რა მოუვიდა -ვინ ხარ? მოიცა, აქ რაღაცას ვერ ვხვდები -რას ნიშნავს ვინ ვარ? მე! -ეს სიმღერა საიდან იცი

თბილისს სიყვარული და შიში მართავს !

-პირველად გხედავ ასე ანერვიულებულს. - ანა ხოიცი როგორი პასუხისმგებლობით ვეკიდები, მაინც პირველი საქმეა. -ყველაფერი ძალიან კარგად გამოგდის დამშვიდდი რა. -დღეს პირველად უნდა შევხვდე ციხეში. თითებისმტვრევით შემომხედა დაქალმა. -ვიღაც ბანჯგვლიანი ტიპი რო

ნასახლარი თავი მე-3

იმ ღამეს არ მეძინა, მას ვუყურებდი, მის მიხვრა-მოვხრას, მისი შეხებისას ჟრუანტელი, რომ მივლის. ხელს ძალიან მაგრად მიჭერდა. ალბათ ცუდ სიზმარს ნახულობდა, არ ვეწინააღდეგებოდი და მეც ვუჭერდი ხელს. იმ ღამეს ასე ხელი-ხელ ჩაკიდებული გვეძინა. მეორე დღეს კი

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს(მეცამეტე თავი)

-რატომ არ გინდა წამოსვლა? მე მინდა და ბიჭებსაც უნდათ ასე რომ წამოსვლა მოგიწევს-თქვა და ბიჭებს მკაცრად გადახედა -აჩი გინდა შენ წასვლა? -კი-ღიმილით უთხრა და ემილიას თმებში ხელი აბლანდა -ოოო კარგი წამოვალ

ცეცხლოვანი ტანგო /11 თავი (დასასრული)

-ანინე,რა მოხდა-შეშფოთებული სახით შემოვიდა ნათანიელი სამზარეულოში.-გული გამისკდა, გვერდით,რომ არ მყავდი-და ჩამიხუტა.-რაზე ნერვიულობ ფერია,რა მოხდა,მითხარი- თავზე მკოცნიდა და ისე ჩურჩულებდა.

ჩემი დაგარქვი და ამას ვერ შეცვლი პატარავ!(თავი 1)

ჩემს ოთახში ავედი და დავიწყე ფიქრი, რა კარგი დღე იყო. უცებ ალექსანდრე და მისი თვალები გამახსენდა. კიმაგრამ ასე რატო მიყურებდა, თავი გავაქნიე. რა მნიშვნელობა აქ?. ამ ფიქრებში ჩამეძინა.

CRUEL მეხუთე თავი +18 ( BDSM / WORLD / LGBT )

-სახელი?-ჩაიცინა და ჰარის გახედა- მე უფლება მას მას ნებისმიერი რამ დავუძახო, რაც მომესურვება თუნდაც ლეკვი! აი თქვენ კი არანაირი უფლება გაქვთ რომ ის დასაჯოთ, როცა მას დომიანტი ჰყავს!