შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

კვირის სიახლე

დევნა (სრულად)
ისტორია / ქეთი დადიანი
10-09-2025, 20:25 12 538 24

დევნა (სრულად)

არხეინად შეაბიჯა სამინისტროს შენობაში. იშვიათად სტუმრობდა ყველაზე საძულველ ადგილს, მაგრამ მაინც ცნობდნენ სახეზე თანამშრომლები. დიდად არავის უყვარდა მისი იქ ხილვა, მით უმეტეს მაშინ, როცა თავისი

თვის სიახლე

დევნა (სრულად)
ისტორია / ქეთი დადიანი
10-09-2025, 20:25 12 538 24

დევნა (სრულად)

არხეინად შეაბიჯა სამინისტროს შენობაში. იშვიათად სტუმრობდა ყველაზე საძულველ ადგილს, მაგრამ მაინც ცნობდნენ სახეზე თანამშრომლები. დიდად არავის უყვარდა მისი იქ ხილვა, მით უმეტეს მაშინ, როცა თავისი

PDF წიგნები

მარგარეტ ეტვუდი - მხევლის წიგნი
ელექტრონული წიგნები
7-05-2023, 19:08 24 621 16

მარგარეტ ეტვუდი - მხევლის წიგნი

წარმოიდგინეთ სამყარო, სადაც ქალებს ეკრძალებათ მუშაობა, საკუთრების ფლობა, სიყვარული, ოჯახის შექმნა, ქუჩაში სიარული. ეკრძალებათ, გამოიყურებოდნენ ისე, როგორც თავად სურთ, ისაუბრონ და მოიქცნენ ისე, როგორც
დაიჯერე, სასწაულები არსებობს
ისტორია

დაიჯერე, სასწაულები არსებობს

11-07-2017, 08:16
ავტორი
1 498
3
+
მოგეხსენებათ, ყველა ქალაქსა თუ სოფელს ჰყავს თავისის ,,ბოროტი დედოფალი''. არც მავილიის ეს პატარა და ულამაზესი სოფელია გამონაკლისი. თან როცა ბოროტებას ემატება ძალაუფლება და ფული, ეს უკვე საფრთხის შემცველია. ხოდა სად გავჩერდით... მთელი სოფელი დიდ
მთვარის პოეტი
ლექსები

მთვარის პოეტი

11-07-2017, 03:49
ავტორი
1 718
4
+
იქნებ გავიღვიძო დილით, იქნებ მე გიპოვო ამ დღეს მინდა მხოლოდ სიხარული, არ მსურს სენტიმენტი მახლდეს. მინდა ავიხდინო ღამე, მინდა აგიყვანო ცამდე იცი? შენს გარეშე თითქმის არაფერი არ მაქვს ამ დღეს.
შენ წვიმა ხარ!
ლექსები

შენ წვიმა ხარ!

11-07-2017, 00:52
ავტორი
2 276
24
+
წვიმიანია ყველა კუთხე,ყველა კუნჭული, და მუსიკასაც წვიმიანი ხმაურით ვუსმენ... ნახატიც თითქოს გამოვიდა სულ გაწუმპული, ნახშირის ფანქარს სისათუთით...ნამიანს ვუსმევ...
ჩრდილი.....
ჩანახატი

ჩრდილი.....

11-07-2017, 00:09
ავტორი
1 586
0
+
მოდი, მოდი და ვილაპარაკოთ, თუმცა მეშინია კიდეც შენთან საუბრის, მაგრამ მაინც გავბედავ და გეტყვი, რომ ყველაზე უარგისი ადამიანი ხარ მთელს ცხოვრებაში, მთელს დედამიწაზე, შეგიძლია ადამიანებს ტკივილი მიაყენო, დამყვები აქ შავად, ჩემს ზურგს უკან იმალები და
იასამნისფრად მიყვარხარ
ისტორია

იასამნისფრად მიყვარხარ

10-07-2017, 23:57
ავტორი
2 525
4
+
უცებ ტელეფონზე შეტყობინება მომივიდა. ლანა ან მარიშკა იქნება-გავიფიქრე. მაგრამ შევცდი. უცხო ნომერი იყო. "გარეთ გამოიხედე". გამიკვირდა. ვერ მივხვდი ვინ იყო. "ვინ ხარ? " მივწერე მე. მან კი ისევ იგივე მომწერა “გარეთ გამოიხედე’’. ფანჯარასთან მივედი
ემოცია, რომელიც ფეთქავს!
ჩანახატი

ემოცია, რომელიც ფეთქავს!

10-07-2017, 23:35
ავტორი
1 662
2
+
ხანდახან დგება მომენტი, როდესაც უბრალოდ გინდა ოთახის კარი ხმაურიანად გაოიჯახუნო და უკან აღარ მიიხედო. ტირილი გინდა... გინდა გასკდე და ცრემლების მოზღვავებას საშველი არ მისცე. სახე სათუთად გისველდება, შენ კი არ გაინტერესებს, თუ რას იფიქრებს სხვა
დაუმსახურებელი უბედურება 1 თავი.
ისტორია

დაუმსახურებელი უბედურება 1 თავი.

10-07-2017, 23:16
ავტორი
1 914
1
+
ორი ერთნაირი ადამიანი ერთმანეთისთვის გაჩენილი გოგონები. 17წლამდე ისე მიაღწიეს რომ არცკი უფიქრიათ შეყვარებულზე. ორივე კარგად სწავლობდა თუმცა მარიშკას მიზნები ჰქონდა, იცოდა რომ უნდა ყოფილიყო აუცილებლად იურისტი და ბაბუის და მამის პროფესიას გაყჰოლოდა.
სანშაინ (თავი 1)
ისტორია

სანშაინ (თავი 1)

10-07-2017, 22:23
ავტორი
9 605
19
+
,,სან, გირეკავენ“ ეს-ესაა გავცდი მარსს, აქ კიდევ მირეკავენ. ჰაერი ისედაც არასაკმარისი მაქვს, ლაპარაკისთვის ნამდვილად ვერ დავხარჯავ. ახლა კიდევ, აი იმ პლანეტის ჯერია, რა საინტერესოა, რომ ,,გაიღვიძე, გირეკავენ“
შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს(მეხუთე თავი)
ისტორია

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს(მეხუთე თავი)

10-07-2017, 22:17
ავტორი
2 535
4
+
ემილიამაც ზრდილობის და იმის გამო ,რომ აჩის ძმაკაციც მათთან იყო აჩიც შეიპატიჟა სახლში და შესვლისას ნიკას და მარიამის სიცილი მოესმათ.(ძნელი სათქმელია მათ სიცილს ,სიცილი ვუწოდოთ, უფრო ცხოველების ხმების იმიტაციას ჰგავდა. ერთი ღორივით ღრუტუნებდა მეორე
ჯილი (სრულად)
ისტორია

ჯილი (სრულად)

10-07-2017, 22:01
ავტორი
2 946
2
+
-მამაშენმა რა თქვა? -არვიცი არ მომიცდია მისთვის.... დედა ეს სამართლიანია? მე იქ ვიჯექი და ვერაფერი შევძელი საიკსს არავინ მოუკლავს და დამნაშავეც რომ იყოს დაე გადაუწვან სახლი, გაძარცვონ მას ხომ არავინ მოუკლავს -ნუ ტირი ჩემო