სინათლის სხივი წყვდიადში

მამაჩემის გარდაცვალებიდან სამი კვირა გავიდა მე კი ჯერაც არ მივსულვარ კომპანიაშია, მან მე თავისი კომპანია მიანდერძა მე კი მისთვის დრო ვერ გამოვნახე. თუმცა რა გასაკვირია მაშინ როცა მე კომპანია უნდა მემართა დაკავებული ვიყავი ნიშნობითა და ქორწილის

როცა უბრალოდ წვიმდა

ერთ დროს მღელვარედ მე შენ მიყვარდი, როდესაც ზეცა ტირილებს ცრიდა, ოდესღაც ნაზად რომ შემიყვარდი, ოდესღაც, როცა უბრალოდ წვიმდა.

Never miss a chance to dance(I თავი)

დილით მაღვიძარის ხმამ გამაღვიძა. სამთვიანი არდადეგების შემდეგ კვლავ უნდა დავუბრუნდე ჩვეულ რეჟიმს და ვიარო სკოლაში.უკვე მეთორმეტე კლასელი ვარ, მაგრამ ეს საერთოად არ მიხარია.მაღვიძარა გავთიშე და ისევ დაძინება დავაპირე,მაგრამ ამ დროს ოთახში ჩემი პატარა

კალათბურთის მამიდა (2)

ჩამოვიდა ახლა ფაშა თავის სამფლობელოში და ჩემ დაქალთანაც ვეღარ დავრჩები. დილით რო გამომეცხადოს შიშველი , ნუ რაიცი ეგ ხო ვერ მიეჩვია ადამიანურ ცხოვრებას და იქნებ თავი ჯუნგლებში ეგონოს როგორც ჩვევია და გამომეცხადოს ტიტველი. ესეიგი რა თაობა მოდის

შემცვალა (1)

–მარიამ ადექი სწრაფად. მესმის დედაჩემის ყვირილი პირველი სართულიდან.–ვდგები,ვდგები ვამთქნარებ და სააბაზანოში შევდივარ. მოვწესრიგდი ჩანთა ჩავალაგე და ქემოთ ჩავედი.–მოხვედი ნინი? შევეგებე ჩემ გადარეულ დაქალს. –პრივეტებიიიი. გამოექანა და შემომახტა.

უკანასკნელი ამოსუნთქვა

ჩანახატი გვამცნობს უბედური ახალგაზრდის შესახებ,რომელსაც ცხოვრებამ ყველაფერი წაართვა. მას ხელი აქვს ჩაქნეული ცხოვრებაზე და სიკვდილს ისევე ხვდება ,როგორც მეგობარს. სამყაროს ბოროტებათა გამძაფრებული ხედვა ახალგაზრდას საბოლოოდ გამოფიტავს და სიკვდილისაკენ

ცის და თაფლის ფერი თვალები

როდესაც მასში იკარგები, როდესაც ხედავ უსასრულობას, რომლის დასასრულიც შენ უნდა იპოვო. და მაინც უძლური ხარ, მის

ისტერიული პიკი

გავყიდოთ გრძნობები,არ დაგემონები გავცვალოთ როლები,მე შინ გელოდები ამ სიყვარულის ნაშალი ყლორტები გასცვივდა ხეს და მერევა დროები

1+1=1 (4)

-ნოდო, გთხოვ ტელეფონი მომეცი. -დამიანე, გემუდარები გაჩუმდი. - ნოდოს ხმა უკანკალებდა, ხელები დამიანეს თბილი სისხლით ჰქონდა დათხვრილი. -უნდა დავურეკო, ხვალ გამოცდა აქვს. - ძლივს გადაბმულ სიტყვებს, უკანასკნელ ძალას ატანდა.

უშენობა

ახლა ისევ ბავშვივით მოვინდომე მეტირა შევეხიზნე ცრემლიან სავარძლების ბალიშებს უშენობა დამტვერილ ფოტოებზე ჰკიდია სადაც უკვე სიამით ღამე გამოვიტირე