სულს მოგცემ!(6)

ვერ იტანდა უწესრიგობას სახლში ეს გოგონებისგან იცოდა და ისინიც იმდენად ყურადღებიანები იყვნენ რომ მტვრის ნაწილაკსაც კი არ ტოვებდნენ სადმე. ალექსანდრეს ოთახს ყოველთვის ლიკა ალაგებდა თიკომ მე იქ არასდროს შევსულვარო , ერთხელ შემთხვევით სუნამო გავუტეხე და

1998 #ნიკუშა

აბა, შემდეგი დარტყმისთვის მოემზადე: მოდი, ლოგიკურად ვიმსჯელოთ. ჩოლოყაშვილები ხედავენ, როგორ იტანჯება ფალავანდიშვილი ანასტასიას დაკარგვით. იციან რომ ის მისი სუსტი წერტილია. რას მოიმოქმედებს ეშმაკურად მოაზროვნე გონება? ჰო, ჰო. ზუსტად ის, რაც შენ

მივედი, ვნახე, შევიყვარე (თავი მეექვსე)

იგრძნო ქალის ათრთოლებული სხეული. უფრო მომთხოვნი გახდა, თმაში ხელი ნაზად შეუცურა და კიდევ უფრო ახლოს მიიზიდა. მათ შორის მანძილი საერთოდ აღარ იყო. მიხვდა, რომ ლანასაც იგივე გრძნობა ჰქონდა.

წარმოსახვა

სხეულზე,შიშველ სხეულზე ვგრძნობ როგორ ამისრიალა ხელი ცივმა,ურჩმა და დაუმორჩილებელმა ნიავმა..სულის გამყინავი გრძნობა დამეუფლა,ვიგრძენი თითოელი ბუსის წამოწევა ჩემს სხეულზე უცბად მომხარა მხრებში,დამკლაკნა,ფეხები მომეკვეთა და მომინდა ანთებულ ცეცხლში

საუკეთესო მეგობრები ( თავი პირველი)

მოკლედ გადავწყვიტე მომეყოლა ორ გადარეულ და საყვარელ მეგობრობაზე. მთავარ პერსონაჟების სახელიი არის: ანი და სალომე. ისინი თითქმის დაბადებიდანვე ერთად იზრდებიან, მათი წლოვანება თანატოლია და ხშირ შემთხვევაში მათ ტყუპებსაც უწოდებენ. ერთმანეთან ყოველთვის

Take a deep breath, tomorrow will be worst! (12)

მთელი ღამე თვალი ვერ მოვხუჭე. დილით კი 7საათზე წამოვხტი ლოგინიდან და ისე გავექეცი იქაურობას თითქოს უჰაერო სივრციდან გავდიოდი. სასტუმრო ოთახში, ტელევიზორის წინ დავჯექი და უაზროდ დავიწყე გამორთული ტელევიზორის ყურება. გული რატომღაც ძალიან ცუდს

Never miss a chance to dance(VIII თავი)

-გაბი? -გისმენ! -რაღაც უნდა გითხრა! -თუ რამე მაქს... -არა მაქსიმეს არ ეხება... -კარგი,მაშინ მოყევი! -მოკლედ,თაკო მასწ.-მა დამირეკა და

ნაცრის'ფერი გოგონებისთვის

ვსვამთ ყველა'ფერს ერთჯერად ჭიქაში ჩამოსხმული ნემიროვიდან ბარიდან მოწოდებულ ჯეიმსონამდე (უკანა ჯიბეში დარჩენილ რუსთაველის გამოსახულებების რაოდენობას გააჩნია)... დღის ბოლოს კი ისევ მარტო ვრჩებით საკუთარი აუტანელი თავის ასატანად ჭიქა კონიაკთან და ერთ

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს (მეორე თავი)

ტელეფონზე ზარია.ვიღაც განუწყვეტლივ რეკავს ,აშკარად აჩის გადარეული ძმაკაცი ნიკაა (არც არჩილია ნაკლებად ჭკუამხრიარული). -ჰოო,რა იყო ტო? -უეჭველი ახლა გაიღვიძე ხო?ამდენი ხანი ძილი ვის გაუგია ბიჭო? -რაღა ამდენი ხანი?6 საათია ჯერ.ნორმალური ხარ შე

ფერები ?! ...11...

მოვიდე?-ცოტა ხანს ჩუმად იყო, შემდეგ კი ასევე ჩუმად წარმოთქვა -არა, არა იზი... ამისთვისაც გმადლობ. -რაღაც აწუხებდა მაგრამ მივხვდი არც თქმა უნდოდა. რომ მივსულიყავი არც მაშინ მეტყოდა, ახლა რომ გავჯიუტებულიყავი და ჩავძიებოდი, არც ეს გამოიღებდა შედეგს