მკვლელობა შავი იებით (ნაწილი 16)

-ხოდაა ამ მკვლელს მოხვდებაა! -უთხრა და ქალს ხელი მოუჭირა წელზე და მის სხეულს მიეკრო. -ერიკ! გამიშვიი! -სად მიდიხარ?! სამსახურში?! -აბაზანაშიი!

მტრედები

მტრედები, მტრედები... ხო ფერად-ფერადი მტრედები! თეთრი, ნაცრისფერი, მოწითალო... ნინა მათი ნაწილია, ხო ჩემი ნინა... -თუ არ წამოხვალ, ჩემი მტრედები აღარ მიგიღებენ!-ამბობს და აივნებიდან მომზირალ ხალხს უყურებს.

მომვლელი (ნაწილი II) თავი 16

წამით დადუმდა და ამოიგმინაა « მიყვარს » აბა სხვანაირად როგორ უნდა აეხსნა რომ ასე მარტივად აპატია და თავის მოჩვენება უწევდა რომ ვითომ გაბრაზებული იყო. მანქანა მოაბრუა და ახლა უფრო სწრაფად უნდოდ მისვლა ვიდრე იქიდააან წამოსვლა.

ძველი პიანინო - 68

მიმის არსად ეჩქარებოდა. პიპამ უბრალოდ, ისევ მიმის მოკითხვაზევე უპასუხა და როგორც ყოველთვის ბევრად დაგვიანებით, მაგრამ მიმი მაინც ისე იყო აჟიტირებული, რომ წასასვლელად მოემზადა. იქნებ მაინც როგორმე შეხვედრაზე დაეთანხმებინა. ისედაც ძალიან ძუნწად და

დემონი ( ჩრდლების თამაში ) თავი 9

-მე ვარ გრიზელდა ბლანკო, ალბათ ყველა უკვე კარგად მიცნობთ. მე ჩემს ცხოვრებას ვუბრუნდები და ამიერიდან მე ვმართავ ამ ქალაქს და ამაში ჩემი შვილები დამეხმარებიან.... -ჯანდაბა!-დაიღრიალა ზეინმა და ფეხზე წამოხტა

*ბაიკერშა* (4თავი)

მე ისევ ჩავცურდი ძირს,ჩაფხუტი მოვიხსენი სისხლიანი და გადაქლეთილი ხელებით,თავი კედელს მოვადე და ამოვისუნთქე. -მარიამ რა გააკეთე გოგო(გიო) -ნოესთან უნდა შევიდე(მე)წამოდგომა ვცადე მაგრამ ძალა გამოცლილმა ვერ შევძელი.გონება მებინდებოდა,თავი კედელს მივადე

ძიძა თავი მეშვიდე

ეზო გადავჭერი და ტაქსიში ჩავჯექი, უამონდობის გამო აშკარად ყველას ეზარებოდა გარეთ გამოსვლა, ქუჩები თითქმის ცარიელი იყო. დანიშნულების ადგილას მალე მივედი. ტაქსიდან გადმოვხტი და სადარბაზოში შევედი, კიბე სწრაფად ავირბინე და კარზე რამდენჯერმე მთელი ძალით

ილიანა(1)

ცხოვრება უცნაურობებითა და მოულოდნელობებითაა სავსე.ილიანა კვლავ მარტო მიაბიჯებდა დანისლულ გზაზე და ცდილობდა დაელაგებინა არეული ფიქრები.თავადაც ხვდებოდა,რომ ამ ბიჭმა არეულობასთან ერთად რაღაც სხვაც მოუტანა,მაგრამ ამ ფიქრს უკუაგდებდა და ცდილობდა

ამოუცნობი ზარი (7)

–ჯანდაბა! ღმერთმა დასწყევლოს!... ეშმაკის ფეხი! აქოშინებული ილანძღებოდა და სახეზე ხელებს ისვამდა, თან სარკეში იხედებოდა... ღრმად დაიწყო სუნთქვა, დამშვიდება და ცივი გონებით აზროვნება სჭირდებოდა... –1... .2... 3... (ღრმად ამოისუნთქა-ჩაისუნთქა) 1...

სიყვარული უბერავს

სიყვარული რა უცნაური რამეა არა? უბერავს,როგორც ერთხელ მე და შენ ვთქვით. იცი, არაფერში გადანაშაულებ და შენზე გაბრაზებული არ ვარ,ერთადერთი ვისაც ვადანაშაულებ იმაში რომ ჩემთან აღარ ხარ ეს მე ვარ,მაგრამ გული მტკივა.