მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 20 თავი

არც მე მომწონს ჩემი თავი და ხანდახან არც შენ მომწონხარ,მაგრამ მეტი რა ძალა მაქვს უნდა ავიტანო ჩემი თავიც და უნდა აგიტანო შენც.მეძინება შემეშვი რა,ცოტას დავიძინებ. მირიანს გაეცინა ნანას ბუტბუტზე,რომელსაც ნახევრად უკვე ეძინა და არც შემცდარა,სულ ცოტა

იმანაც იგივედ ჩამთვალოს

მე მიყვარს და მასაც ვუყვარვარ ჩემს ლამაზ სულიერ სამყაროს ჰო და მსურს, მე იმას ვთვლი რადაც იმანაც იგივედ ჩამთვალოს.

გარდასახვა (V თავი)

გოგონა დროდადრო უკმაყოფილო სახეს გააპარებდა ბიჭისკენ და მერე უცებ ისევ გზას გახედავდა. აშკარად უკმაყოფილო იყო მათი შეხვედრით. ან საერთოდ რას ელოდა?! ნუთუ კომპლიმენტს? ან იქნებ იმას რომ ლუკა ხელკავს გამოსდებდა და მანქანამდე ისე მიაბრძანებდა. შემდეგ

ძველი პიანინო - 59

ერთხანს მოსაცდელში აყურყუტეს, მერე როგორც იქნა კაბინეტის კარი გაიღო, თითქოს არ ეთმობოდათო, ნელ-ნელა ზლაზვნით იწყეს გამოსვლა, ბოლოს უფროსიც გამობრძანდა, ფიფო ფეხზე წამოდგა - აჰ შენ აქ ხარ... – წამით ჩაფიქრდა, შეეპატიჟებინა კაბინეტში თუ სხვა დროს

მოთამაშე (თამაშის გაგრძელება) ( პირველი ნაწილი)

როდესაც მონადირე ხდები შენთვის მთლიანი ცხოვრება იცვლება. როდესაც უბრალო მოთამაშე ხარ შენ ასე ისე გამოძრომას მოახერხებ, მაგრამ როდესაც ნადირობას იწყებ, შენ ვერარ აღწევ თავს. შენ არა მარტო მონადირე, არამედ მსხვერპლიც ხარ. შენ ყველაფერი ხარ, მაგრამ

ზღაპარში მინდა ვცხოვრობდე (სრულად)

ზღაპარში მინდა ვცხოვრობდე, სადაც წუთი უშენო სევდას გაფანტავს და სანიმუშო სურვილი კვლავაც დაუოკებელ ოცნებებს ფანტავს,

მაიმასკო-R-ოვულაცია, ანუ დიდი აფეთქება

შენ ჩაისახე მაშინ, როცა ჩემმა ფოლეკულმა 22 მილიმეტრს მიაღწია და გასკდა, შენ ჩაისახე დიდი აფეთქების შედეგად, დიდი ხნის მერე მე ისევ წერა გადავწყვიტე და ისევ დავხუჭე თვალები, ასე გაცილებით ადვილია ჩავძვრე საკუთარ თავში და ვხვდები, ცხოვრებაში რისი

მაჩუქეთ ფუნჯები

მაჩუქეთ ფუნჯები უნდა დავხატო ცხოვრება მუქი. მაჩუქეთ ფუნჯები ამ ცხოვრებივით შავთეთრი მუქი. მაჩუქეთ ფუნჯები ამ ცხოვრებას რომ შეესაბამოს, მაჩუქეთ ფუნჯები შავთეთრი ფერები ისევ რომ გაფანტოს.

უხილავად შემაყვარე თავი(14 თავი)

საღამომ მშვიდობიანად და ლამაზად ჩაიარა.საღამოს დასასრულს რესტორანში მხოლოდ წყვილები და ლუკა დარჩნენ.ბიჭები სტუმრებს აცილებდნენ,რომლებიც მადლობას უხდიდნენ და კიდევ ერთხელ ულოცავდნენ გეგას,ის კი ღიმილიანი,ბედნიერი სახით იღებდა აცილებდა მათ.რამოდენიმე

ჩემი ნინა! (3)

ვერავინ განსჯის შენს არასწორ ნაბიჯებს,ეს გზა შენია არ აქვს მნიშვნელობა ის რთულია თუ მარტივი,ეს უბრალოდ შენი ცხოვრებაა და ყოველთთვის ისე უნდა მოიქცე როგორც გული გიკარნახებს,შენივე გადადგმულ ნაბიჯებზე შენვე აგებ პასუხს.მგონია სადღაც შორს,ფეხშიშველი