Dream! (თავი 2)

სახლში მისული ოთახში ავიდა და იქიდან საღამომდე თითქმის არ გამოსულა . ისევ უსასრულობამდე ფიქრები ოცნებები ,რომლის აღდგენაც რთულია. მუსიკები ჩართო და ხატვას შეუდგა .ვერაფერი რომ ვერ მოიფიქრა ალექსის ხატვა დაიწყო , ცოტახანში გადაიღალა და ხატვას შეეშვა

ამ ცხოვრებაში მე ვარ სულ მარტო,

ამ ცხოვრებაში მე ვარ სულ მარტო, ოღონდ არ მკითხო,ვერ გეტყვი რატომ. ამ ცხოვრებაში მე ვარ ეული, მაგრამ მკვდარია ჩემი სხეული.

ციტატები წიგნებიდან #9

თუ კაცი არ კითხულობს კარგ წიგნს ის სრულიად არ განსხვავდება იმ ადამიანისგან, რომელიც საერთოდ არ კითხულობს ვისაც წიგნის კითხვა უყვარს, მას მუდამ გვერდით ჰყავს ერთგული მეგობარი, მხიარული თანამოსაუბრე, ბრძენი მრჩეველი და დამრიგებელი ადამიანი კარგი

მენატრები!

იცი ადრე უფრო მენატრებოდი, მიჩვეული ვიყავი და უშენოდ თავს ცუდად ვგრძნობდი, ალბათ სისულელეა, მაგრამ შენ შეიძლება ვერც ხვდებოდე, გგონია რადგან არაფერს ვამბობ, უგრძნობი და უგულო ვარ. იქნებ, არ გიცდია წარმოდგენა როგორ ვარ, ალბათ არც ეცდები, სურვილი თუ

ძველი პიანინო - 6

ფიფო ცოფებს ყრიდა. სამსახურშიც უამრავი პრობლემა დაუგროვდა. რამდენიმე გაუხსნელი საქმე კისერზე აწვა, ცალკე უფროსობა აჩქარებდა, ცალკე მიმის უპასუხისმგებლობაზე ეშლებოდა ნერვები. მიუხედავად დატვირთული მუშაობისა, მაინც მოახერხა და ოთხჯერ მიაკითხა სახლში,

სამუდამო ხსოვნაში

კარი გამიღეთ! გამიღეთ კარი! გამიღეთ ერთგულების კარი! არ ვიტყუები!მართლა მტკივა! მტკივა.მე მიმატოვეს,მარტოვარ მე მე უშენოდ ვარ ამ სამყაროზე. არ შემიძლია სუნთქვა.მე შორს ვარ სიცოცხლისგან! გამიღეთ კარი!

ნინი and დამიანე (XX ნაწილი)

დილით გვიან გამეღვიძა, გამიკვირდა, ალბათ იმიტომ, რომ ჩემმა მეფემ ტკბილი ძილი მისურვა. ჩემ ფიქრებზე გამეღიმა, საწოლში ვინებივრე ცოტახანს, შემდეგ ავდექი თავი მოვიწესრიგე და ქვემოთ ჩავედი. ეს ხალხი სულ აქ როგორ უნდა იყოს? ხუმრობით, რა თქმა უნდა. თვალი

უძლური განშორება

სულამდე მწვდება, შენი მონატრება. გულამდე მოდის, შენი სიყვარული, შენი კოცნები და თბილი ჩახუტება, გულში უიმედოდ, წვეთად მეღვინთება.

შემთხვევითი არჩევანი(ნაწილი4)

დილით ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა.ტუმბოზე დადებულ ტელეფონს მივწვდი -გისმენთ?,,ვუპასუხე მოგუდული ხმით. -ტასო, შორენა ვარ.,,გავიგე ქალის წკრიალა ხმა მობილურში. -ხო, შორე გისმენ -ტასო მაპატიე რომ გაგაღვიძე, ბატონი ლევანის დავალებით გირეკავ. მთხოვა

გულს ვიფიცებ

გულს ვიფიცებ, ლექსს არ დავწერ უგულოდ, ჩემს მღვიმეში, ბგორგავ, როგორც მწირი, - მე რა მიჭირს, სიყვარულით ვსულდგმულობ, მე რა მეთქმის, ჩემი ცრემლით ვტირი.