უცნობი(3)

მეც ძალაუნებურად ვთანხმდები, მანქანაში ვჯდებით, სახლამდე ისე მივედით რომ ერთმანეთისთვის ერთი სიტყვაც არ გვითქვამს. უკვე მივედით მაგრამ არ მინდოდა რომ მივსულიყავით, მინდოდა დრო უსასრულოდ გაწელილიყო და მიშოსთან ერთად უსასრულოდ ვყოფილიყავი, მაგრამ ესე

მწვანე ყინული [მეორე ნაწილი; დასასრული]

თვალების გახელისთანავე ტუმბოზე დადებულ სურათს ვხედავ.. მეღიმება. ყოველ დილით ეს სურათი ხდება ჩემი პოზიტივის წყარო. ჩამოსვლისთავანე დავბეჭდე და მას შემდეგ, საწოლის გვერდით ტუმბოზე მიდევს.

,,ტკივილი''

აი,ზუსტად ეხლა ვგრძნობ,რას ნიშნავს მონატრება,გულწრფელი მონატრება,რომელიც ტკივილამდე გრძელდება ჩემს სხეულში, იგი შენზე ფიქრებით დაუსრულებელი ფიქრებით იწყება და უსასრულოდ გრძელდება.მენატრები ისე როგორც არასდროს…უზომოდ მენატრები…მენატრება ერთად

იყალთოელი ბიჭები ანგელოზები თუ ეშმაკები (ნაწილი 8)

მელანამ თავის ძროხას უცადა, მაგრამ სოფლის მთელმა ნახირმა ისე ჩაიარა მის კარზე, რომ არც ერთ ფურს ეზოსკენ პირი არ უქნია. ადგა და მენახირესთან წავიდა. მენახირემ გაიკვირვა: -როგორ თუ არ მოსულა? მეორე წელია, რაც მენახირედ ვარ, და ძროხა არ დამკარგვია.

მარწყვის სურნელი

ტკივილი რა მოსატანია იმ გრძნობასთან რასაც მე და დედა მამის გარდაცვალების შემდეგ განვიცდიდით.სიკვდილი, საყვარელი ადამიანის დაკარგვა, სინანული ჩემთვის ის უცხო ხილი იყო რომელიც მამის გარდაცვალების შემდეგ კი არ გავსინჯე, არამედ მთლიანად, ერთიანად

სადღეგრძელო

ეს იმ ადამიანს გაუმარჯოს< ვისი ცხოვრების გზა შვეულია< ვისაც არასოდეს გაუმართლა მაინც სიხარული შეუძლია .

ჯილი (3)

გაზაფხული ნელ-ნელა მოედო არემარეს არ ვიცი მე გამომრჩა ხეების აყვავება თუ მართლა რამდენიმე საათში მოხდა ეს. უბრალოდ პრობლემა ერთში მდგომარეობდა მე არ ვიყავი ბედნიერი...არა მიუხედავად იმისა რომ გარშემორტყმული ვიყავი ხალხით. ნელა გადიდა დროც და თითქოს

უაზრობა მგონია...

წერა ეს არმსიამოვნებს მაგრამ მაიინც მინდება... უაზრობა მგონია მაგრამ..როცა რაგაცის გახსენებას ვცდილობბ და აგარ მახსენდება გული ძალიან მწყდება.. და ძალიან მინდება კარგი მომენტების გახსენება ჩემ ცხოვრებაში ...

ელეთ-მელეთი(სრულად)

არასდრის დამავიწყდება ის წამები, როცა სახლში შემოვიდა და დამინახა: გაოცება,სიყვარული,სინაზე და უზომო ბედნიერება გამოსჭვიოდა მისი თვალებიდან.ძილი,აი ჩემი სუსტი წერტილი. ეს არის ის რაც არასდროს არ მყოფნის,დრო და საშუალება რომ მქონდეს მთელი კვირა

ჰილეგი (დასასრული)

„ალბათ ყველაფერი ხდება. საერთოდ ყველაფერს ვგულისხმობ. ერთ დღეს თვალს გაახელ და რაც წინა ღამით წარმოუდგენელი გეგონა, ცხვირწინ გიჩნდება. ისე მძაფრად ეხები, ისე გრძნობ, თითქოს სულ შენთან იყო, შენი სულით საზრდოობდა და გაშმაგებული, ხორცს გილპობდა.