მე ვარ სევდიანი მხატვარი

მე ვარ სევდიანი მხატვარი, და გამოვხატავ გრძნობას, ტონით დაბალით, შევყურებ შენს უძველეს სურათს, მის გარშემო, ყველაფერი ბრუნავს.

ზღვაო ჩურჩულით მითხარი

ზღვაო, ჩურჩულით მითხარი, რომ შენც მელოდი ძალიან, ღრუბელს რქას აჰკრავს მზის ხარი და წვიმა _ პატარძალია.

შეგეჩვიე II

მიხარია რომ მოგეწონათ, რჩევებს გავითვალისწინებ. იმედია ეს ახალი თავიც გაამართლებს თქვენს იმედებს. ხვალაც ვეცდები რომ დავდო შემდეგი თავი. შეცდომებისათვის მომიტევეთ, რომ გადავიკითხო შევცვლი და არ მინდა, მირჩევნია ის დავწერო რაც იმ წუთში მომდის თავში

სადღაც შორს... მთებში თავი 23

სოფო ისეთი ბედნიერი იყო სიხარულისგან ცაში დაფრინავდა. რომ შესძლებოდა მიწას ალბათ ფეხსაც არ დააკარებდა. ნუთუ მისთვის იყო ეს ყველაფერი? გულში ვეღარ იტევდა ამ სიყვარულს. უნდოდა ყველასთვის გაეზიარებინა,თუმცა ჩუმად იყო და თავისთვის ინახავდა.

სი მიშგუ მიჟ ხი! (თავი 1)

,,-გაცივდები. - წინიდან ხმა მომესმა, თუმცა მთვარის შუქზე სახის გარჩევა ვერ შევძელი. -ნუ იდარდებ. - ჩემს თავთანაც არ ვაღიარებდი, მაგრამ ძალიან შემაშინა უცნობის ასე მალე გამოჩენამ. ფეხზე წამოვდექი და სახლში შესვლა დავაპირე, ისევ უცნობის ხმა, რომ

სათადარიგო (3თავი)

ოთახში ავიდა,მოკლე ღია ფერის ჯინსის შორტი,თეთრი მაისური წაარწერით DREMEAR და CONVERS-ის კედები ჩაიცვა,თმა კოსად აიკრა,სათვალეს დაწვდა ასაღებად და მისაღებში გავიდა.. -უბრალოდ და ბავშვურად ხო? -ძალიან საყვარელი ხარ კესი -ნუ გამაწითლე -კარგი წამოდი

ჩემი გულის ქურდი (V თავი.)

ყველაფრის ახსნა მინდოდა მაგრამ მან არ მომისმინა . ჩაჯდა მანქანაში და წავიდა. სახლში შევედი , ჩემი ნივთები ავაგროვე , ინას დავემშვიდობე და ტაქსი გამოვიძახე... მივედი ალექსას სახლში და დავაკაკუნე ...კარი ტასომ გამიღო. -ანდრეა? აგვიხსნი რა მოხდა ? -

Secret/საიდუმლო (თავი 6,7,8)

ესეც ახალი თავები. 3 თავი დავდე. რათქმაუნდა თუ მოგეწონებათ უფრო ბევრ თავებს დავდებ ერთად როგორრც ყოველთვის თქვენი აზრი კომენტარებში დაწერეთ და აუცილებლად დაალაიქეთ. მადლობა წინასწარ. (ს.მ)

ექსკლუზიურად ჩემთვის ხარ ბიჭო შექმნილი (4)

დღეები დღეებს მიყვებოდა,ჩვეულებრივად მიდიოდა ცხოვრება,ოჯახშიც ყველაფერი კარგად იყო და უნივერსიტეტშიც.უნივერსიტეტში ხშირად ვხვდებოდით ერთმანეთს მე და ზურა,მაგრამ მხოლოდ გამარჯობით და იშვიათად მოკითხვით შემოვიფარგლებოდით,ბავშვები ხშირად დადიოდნენ

ჰილეგი (12)

ერთადერთი, რასაც თვალს ვერ სწყვეტდა, მაქსიმეს კოხტად ჩამოკიდებული პერანგები იყო. ხელი გადაუსვა საკიდებს. თითქმის ერთნაირი ქსოვილისა და ზომის იყო ყველა. საოცარი, თავბრუდამხვევი სურნელის მატარებელი. ქეთიმ თავი გვერდზე გადააქნია, ქვედა ტუჩს კბილები