კვლავ დავინახავ მზეს

ეს ამბავი არის 16წლის სოფიო გვეხელიძეზე რომელიც სკოლის მოსწავლეა ყავს დაქალი ნინი მისი კლასელია და ბავსობის მეგობარი ასევე ძმა ყავს ალექსანდრეე რომელიც გვერდში უდგას ყველაფერში ხოლო მოვლენების შემგეგ მის ცხოვრებაში იცვლება რაღაცები რომელსაც გაიგებთ

ცოდვების გამო?..(10)

საპირფარეშოში სარკესთან ვიდექი და საკუთარ თავს ვლანძღავდი ოღონდ გონებაში, მე ხომ ხმამაღლა არაფერს ვამბობ.. სალო შემოვიდა მომიკითხა: -ელი როგორ ხარ?

მებაღე (ნაწილი 22)

ეზოში ძაღლების ყეფა მოისმა, რასაც შეძახილები და სტვენა მოჰყვა. მონადირეები დაბრუნებულიყვნენ. პატრონმა წიგნაკი თავსი ადგილას დააბრუნა და მათ შესაგებელად გაეშურა. დადა მშვენიერ ხასიათზე იყო, მხიარული თვალები შეანათა პატრონს, პატრონმაც გაუღიმა. ზეკმა

თუ დაიმალები

თუ დაიმალები, მოგძებნი სულ სხვაგან, ნუ ფიქრობ ჭიდილმა მაშინოს მანძილთან, მე ახლა გრძნობები ისეთი სუფთა მაქვს, ისეთი თამამი, არ ვიცი რა გითხრა,

ოცნების ქალაქი

მინდა ვიცხოვრო ისეთ ქალაქში, სადაც იმეფებს სიკეთის სითბო, სადაც არავის სჭირდება ფული, და ერთ ღიმილზე ყველაფერს გითმობს.

თუ სახეზე შემომხედავ, დაინახავ უცებ ღიმილს,

თუ სახეზე შემომხედავ, დაინახავ უცებ ღიმილს, ვერ მიხვდები, რომ მე ჩუმად ამით ვფარავ გულის ტკივილს... გავუყვები ღამით ქუჩას და ავხედავ სავსე მთვარეს,

everthing (1)

ხანდახან უბრალოდ უნდა გაუშვა...ხანდახან უბრალოდ უნდა დაივიწყო...ეს ყველაფერი სისულელეა...არ დაიჯეროთ....თუ გიყვართ იბრძოლეთ...არ გაუშვათ....ყველაფერი გააკეთეთ მისი ღიმილისათვის...დაუშვით ყველა ის შეცდომა , რომელიც ბედნიერს გაგხდის....სიყვარული

2 გრამი სიყვარული (თავი 5 )

-გამარჯობა დანეულო -უსინდისო ხარ -რატომ?_და მანქანა ადგილს მოწყვიტა..თბილისის ქუჩები ჯერ კიდევ ცარიელი იყო

ასეც ხდება ხოლმე (მეექვსე თავი)

-ანი შეყვარებულთან ერთად ატარებს ახალ წელს . ვითომაც არაფერი ისე ვთქვი და იმ წამს შემოსულ დვალს შევხედე , რომელსაც ორი ყავა დიდი სინაზით მოჰქონდა ..ერთი ფინჯანი იკას, მეორე კი მე დამიდგა წინ .. მტრული მზერა მესროლა , ერთი ღმად ამოისუნთქა და იკას

მინდა...

მინდა ვიყვირო, ვიტირო... წამით ყველაფერი ფეხზე დავიკიდო... მინდა ეს წყეული ცხოვრება ჩვეულ სანაგვეში წამით მოვისროლო...