დღიური(თავი-9)

ტასო:ხოო,მართალია. გული მწყდება რომ წავალთ,მაგრამ ჩვენი გართობა ამით არ დამთავრებულა. იქნებ ზღვაზე წავიდეთ ან სადმე ერთად. ელენე:ღმერთმა ქნას,თქვენთან ერთად წასვლა ყველაზე მეტად მაბედნიერებს.

გავისეირნოთ?!(2 თავი)

არვიცი ამ დროს რა დამემართა მაგრამ არ მინდოდა ჩემთან მოსულიყო..არ მინდოდა! თმა გადავიწიე და ფეხზე წამოვდექი , მივხდი შეწინააღმდეგებას აზრი არ ქონდა , ამიტომ გადავწყვიტე შევგეგებოდი ,თუმცა დავინახე მეორე წამს ჩემს გვერძე მდგარ გოგოს რომ გადაეხვია ,

მოხუცის სევდა ...

ასეა ჩემო... ჩაგითვლიან გრძნობას ბოდვაში, ცოცხლად მოგკლავენ, მოგაყრიან ტკივილის ამბორს. ოჰ... როგორ გინდა ამდებ ყალბ თუ მართალ გრძნობაში, სულს რომ აგივსებს სიყვარულით ის გრძნობა ნახო.

მონატრება სრულად !! By იკა

მონატრება ....არა, ვეღარ დაბრუნდება... უკააან....... არა ვეღარ დაბრუნდება! ნელი ნაბიჯებით გზას მივუყვებოდი ჩუმად, თითქოს ისეთი შეგრძნება მქონდა, ვიღაც უნდა მენახა. გვერდზე შემთხვევით გავიხედე და უცებ სკამზე მჯდარი მომტირალი ქერა გოგონა დავინახე,

ორმაგი გრძნობები(13)

ვუყურებ და ვხვდები რომ იქ ,იმ მდგომაროებაში მხოლოდ მასზე ვფიქრობდი. არც ტაიზე ვრელავდი, არც ლიზიზე არც ნინიზე მხოლოდ ის ,მხოლოდ მარიამი იყო როგორც კი ფიქრს ვიწყებდი. მხოლოდ მისი დაკარგვის მეშინოდა, ეს ფაქტი მაგიჟებს.

დილამშვიდობისა პრინცესა (თავი მეხუთე)

დილით ადრე გამეღვიძა ..პატარა ბავშვივით მიხაროდა დემეტრემ რომ მითხრა მიყვარხარო ...12 ის ნახვარია.. აი დემეტრეც მირეკავს..დილამშვიდობისა პრინცესა !! როგორ გეძინა ? -დილამშვიდობისა პრინცო ! კარგად მეძინა ..შენ ?

ვიყინები

ვიყინები, უშენობა მკლავს. ვიყინები, სიცივე გარს მაკრავს.

კალათბურთელი კონკიას ისტორია [3]

-არ გკითხავ რატომ დგვიმალე -ჰოო? რატო -ვკითხე ირონიანარევი ღიმილით და ხმით -მშიშარა ხარ აი რატომ - ცხივრზე ხელი დამკრა და საწოლზე ჩამოჯდა ნილი კარის ხმა რომ გავიგეთ........

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი12)

-შემოდით შვილო სახლში გარეთ რატომ დგეხართ? თამუნა შემოიპატიჟე სტუმრები. -არა იყოს ნანა დეიდა დიდი მადლობა. თამუნასთან მაქს საქმე და ერთი წუთით წამოვა თუ შეიძლება. -კი ირაკლი რა პრობლემაა. მალე დაბრუნდით.

სიმპათიური სტუმარი ( 23 თავი)

- სესილი ნუ სულელობ! - მე ვსულელობ?!- ხელი გავაშვებინე და წინ დავუდექი- მითხარი გაბრო, უბრალოდ მითხარი რატომ შეგეპარა ჩემში ეჭვი?! - სხვა რა უნდა მეფიქრა?!