ციტატები წიგნებიდან #8

არც ქრისტიანი, არც იუდეველი, არც მუსლიმი, არც ჰინდუისტი, არც ბუდისტი და არც სუფი. არც ერთ სარწმუნოებას არ ვეკუთვნი, არც ერთ კულტურას. არც აღმოსავლეთს და არც დასავლეთს. ადგილი ჩემი არის უადგილო. კვალი ჩემი არის უკვალო.

ბიჭი ჩიხიდან !!!(თავი 5)

გაკვირვებული ვუყურებ. მართლა ვერ ვხვდები აქ რა უნდა, ან მე რას დამდევს. მაინც მეღიმება, ისეთი გამომეტყველება აქვს თითქოს ყველაზე დიდი ცოდვა ჩამედინოს, რითიც მას გული დავწყვიტე. მერე მიღიმის და კარს მიღებს. ღმერთო ჩემო მისგან ასეთ ჯელტმენობას

ცხოვრების გზები

ნათქვამია ცხოვრება დაუნდობელიაო, მე ამ ვერსიას ვეთანხმები რადგან ცხოვრება არავის ინდობს განურჩევლად სქესისა და რასისა, რელიგიის, თანამდებობის, სიკეთის, ბოროტებისა და თუნდაც ყველაზე ლამიზი გრძნობის სიყვარულის მიუხედავად ცხოვრება წუთებზეა აგებული და

მეგობრობა ყველაზე აღმატებულია

იშვიათია ნამდვილი სიყვარული. ნამდვილი მეგობრობა კიდევ უფრო იშვიათი. რაც უფრო ვიზრდებით, თანდათან ვაცნობიერებთ რაოდენ ნაკლებად მნიშვნელოვანია გყავდეს ბევრი მეგობარი და უფრო მეტად მნიშვნელოვანი იპოვო ნამდვილი მეგობარი. “ნამდვილი მეგობარი კი ისაა,

უ'ყველაფრობა

ერთდროულად ბედნიერიც ვარ და უბედურიც.ყველა მიგებს და ამავდროულად არ შეუძლიათ ჩემი გაგება.ქვეყნად მარტოობა დამდევს ალბათ ისიც თავს ცუდათ გრძნობს..ბავშვობიდანვე ყველა თუარა უმრავლესობა ცივ პიროვნებად მიცნობს.უსიყვარულო არსება ვგონივარ თუმცა ყველა

სადღაც შორს... მთებში თავი 14

თამუნა სამზარეულოში მაროს ეხმარებოდა საჭმელების მომზადებაში, როცა ეზოდან მანქანის ხმა მოესმა. იფიქრა სოფო დაბრუნდაო და გარეთ არ გამოსულა. მეგობარს ელოდა. ისედაც შემოვიდოდა სოფო მათთან. რატომ დაეკარგა დრო. საქმიანოდა განაგრძო და თან ღიღინებდა.

ანდრო, ყაზბეგი და ორი ქეთა.. (ნაწილი პირველი)

ღმერთმანი! მარცხნივ რო დგას ნიკუშაა ლატარია,კალათბურთელი, გახსოვს საყიდლებზე რომ დამეჯახა? ეგ იყო..-გახედვას ვაპირებდი, ელენემ ფეხი რომ ლამის მომაძრო.-არ გაიხედო, გიჟი ხარ? -კაი რა იყო, ხო არ იკბინებიან,

დაწუნებული სარძლო (თავი 2)

-მარიაა, მარია ადექი გიომ დარეკა დღეს ზღვაზე ერთად გავიდეთო. -თიკა დამაძინე... ან გიო ვინაა, ან ამ დილა ადრიან ზღვაზე რა მინდა?! -მარია ხო კარგად ხარ? რა დროს დილაა გოგო 2 საათია უკვე, ადექი მალე!

მკვდარი ისტორია - თავი II

სამსახურში ზუსტად 17 წუთით და 49 წამით დავაგვიანე. ვიცოდი მაკა, ჩემი უფროსი, უკვე თავის ოფისში ცოფებს ყრიდა და პირდაპირ იქეთ გავემართე. ფეხები უკან მრჩებოდა… რა გაუძლებდა კიდევ ერთ ვულკანის ამოხეთქვას? რით ვერ გაიგო რომ ასეთი ტიპი ვარ?! სულ

მეზიზღები იმიტომ რომ შემიყვარდი (ნაწილი 2)

ანასთვის სიმღერა ძალიან მნიშვნელოვანი რამ იყო, ეს მისთვის ერთგვარი ხსნაა. როცა მღეროდა ავიწყდებოდა აბსოლუტურად ყველაფერი და თავის მეორე მეს პოულობდა სადღაც, თავის გულში მიმალულს. ის კვირაობით ლაუნჯ ბარში მღეროდა და ამისთის კარგადაც უხდიდნენ.დგეს