სიყვარულს საზღვრები არ გააჩნია!(დასასრული)

შუა ქეიფის დროს კინაღამ ჩამოეძინათ. მია ისეთ "ვიდზე" იყო,რატი დაცინოდა დღეს შენ მოტაცება არ აგცდებაო. მაგრამ გადარჩა. ჰო,ნია კი გადარჩა მაგრამ ნინის რა მოგახსენოთ. ბარში იყვნენ ყველა. მარტო ლუკა არ ჩანდა. ნინიც ძალიან დაგრუზული იყო. ისე გამოლანზღა

სიმართლის დრო 1 თავი

მე კი კიდევ ცალკე ტკივილი მქონდა გულში და ეს ტკივილი იყო ერეკლეს გაუჩინარების ტკივილი. ვერ გავიგე სად გაქრა ის ბოლო პერიოდი, ხომ არაფერი არ უჭირდა. ალბად ოდესმე ვნახავთ ერთმანეთს, ერთმანეთს თვალებში ჩავხედავთ და ერთმანეთის ტკივილს იქედან

ანდრო, ყაზბეგი და ორი ქეთა.. (ნაწილი მესამე)

პირველი შეხვედრა გამახსენდა, ანდრომ რო მკითხა რა გინდაო და გულში სითბო ჩამეღვარა. -ამერიკანო მინდა. მარინა წავიდა. კვლავ მარტო დავრჩი. შეტყობინება მომივიდა ტელეფონზე, დიმა იყო. არ ვუპასუხე და ტელეფონი საერთოდ გამოვრთე.

ბიჭი ჩიხიდან ! ! !(5თავი)

-რა მაგარია ჩვენს ეულ გოგოსაც გაეხსნა ბედი.-ამბობს გამხიარულებული მარიამი, მას შემდეგ რაც ჩემთან შევიკრიბეთ და დაწვრილეით მომაყოლეს ყველაფერი. -გოგო გადაირიე? რა ბედის გახსნაზე ლაპარაკობ სულ რაღაც 5 დღეა იცნობ ადამიანს. ვამბობ გაკვირვებული, რადგან

დაწუნებული სარძლო (თავი 4)

როდის შეწყვიტა თიკამ ტირილი?! არვიცი! რა ატირებდა?! არვიცი! იქნებ ეს შიში იყო, ის შიში ადამიანების დაკარგვის საფრთხით გამოწვეული, იქნებ დღევანდელმა დღემ თიკაში რაღაც შეცვალა?! არვიცი!

need you (დასასრული)

საჭმლები გავაკეთეთ და ბიჭებს დავუძახეთ. ყველას მოეწონა ჩვენი ნახელავი შემდეგ ოთახებში ავედით და ტკბილ ძილს მივეცით თავი, უფრო სწორედ სხვებმა მისცეს ტკბილ ძილს თავი თორემ აბა მე საერთოდაც არ მეძინებოდა, ხოდა გადავწყვიტე ქვემოთ ჩავსულიყავი ,

სადღაც შორს... მთებში თავი 15

იმ საღამოს ბევრი რამე შეიცვალა. პირველ რიგში ის რომ მიხვდნენ რომ ერთმანეთისთვის ბევრად უფრო მეტს წარმოადგენდნენ და ბევრად უფრო მეტს ნიშნავდნენ ვიდრე აქამდე ფიქრობდნენ. მერე ის რომ ის საღამოს პირველად არ დაუჭამიათ ერთმამეთი თამუნას და დათას.იმ

ჩემი 1 საათიანი მონსტრი შეყვარებული (II თავი)

-ნიტაა... -ბურანში ბუნდოვნად ჩამესმა მონატრებული ხმა. ნელა დავაშორე წამწამები ერთმანეთს და ჩემკენ მოჩერებულ დიდ, მწვანე თვალებს წავაწყდი. -მე... მე მეგონა, დამესიზმრე...- ვუთხარი თვალების ფშვნეტით დუდას და სავარძელში გავსწორდი, რომელიც უკვე წელს

დაასხი! ნაღდი სიყვარულის უნდა დავლიო,

- დაასხი! ნაღდი სიყვარულის უნდა დავლიო, ქვეყანა ცრემლის საუფლოა, სევდის გზა არი!.. -დაასხი, მუქთად დაგიხატავ შემკრთალ ალიონს, დასტით, თეთრი კრავით, დილის საარით!..

ცხოვრების თეორია {ნაწილი მეორე}

''ლიზის მშვენივრად ახსოვდა ბიოლოგიური დედა და მის მიმართ საშინელ სიძულვილს გრძნობდა. როცა ბავშვი ამ თემაზე ალაპარაკდებოდა ქრისტინე ან მის გადარწმუნებას ცდილობდა, ანდაც დუმდებოდა და მალულად ტიროდა. ჯერ კიდევ ვერ შეჩვეოდა იმ აზრს, რომ ბავშვს უფლება