დაუმორჩილებელი (თავი 2)

და უეცრად არ ვიცოდი ეს შეგრძნება როგორ დამეუფლა მას ვუყურებდი მის შავ თვალებს ვუყურებდი და კოცნის სურვილი გამიჩნდა მიკვირდა ამაზე რომ ვფიქრობდი მაგრამ კარებთან ვაპირებდი წასვლას როცა ვთქი ამ ერთხელ ცრემლებ გაჟღენთილმა მივტრიალდი სანდროს კენ მასთან

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 9 )

- ცდილობდა ჩემთვის რაღაც ეთქვა, თავის ენაზე მელაპარაკებოდა, არ მახსოვს რა თქვა, ვერ გავიგე... ჯარისკაცებმა ხელებიდან ამაცალეს მისი უსულო სხეული, დავინახე როგორ შეაგდეს მავთულხლართს იქით გაჩერებული ავტომანქანის ძარაზე სხვა ცხედრებთან ერთად...

"შეშლილთა" შეკრება

ჩანბნელებულ ოთახში ღრმად მეძინა. ტვინი ისვენებდა და მეც ვგრძნობდი როგორ ვივსებოდი ნელ-ნელა ენერგიით. ხო, ძილში ენერგია მემატება. მემგონი ყველა ადამიანი ასეა, არა? ტელეფონმა ბოლო ხმაზე დაიწყო ზუზუნი. ხელით მოვსინჯე ტუმბოზე არსებული „ეშმაკის მანქანა“

სინანული გვიანია

სინანული უკვე ჩადენილი და დაშვებული შეცდომის ძალიან გვიანია, მაშინ როდესაც უკვე ვერაფერს ვეღარ შეცვლი და გამოასწორებ. გვიანია მაშინ როდესაც აცნობიერებ რომ შენი დანაშაული უფრო შეცდომა საყვარელ ადამიანს გაკარგვინებს....

ორი შობა (სრულად)

ოთახი მთლიანად ცალკე იყო.. მოწყვეტილი ყველანაირი ავეჯისა და ცხოვრებისთვის საჭირო მინიმუმისგან.. ფეჩთან მდგარი გამხმარი, ცხოვრებისგან გამოწურული ახალგაზრდა ქალი მადლიერებით შეცქეროდა დედას გაწვდილ ძღვენს და ჩემ ნაქონ აკვანში გამოკრულ,შეღვიძებულ

დაუმორჩილებელი (თავი 1)

ისტორია ნია რეივერზე ის 18 წლისა მშობლები საზღვარგარეთ მიდიან და ნიამ გადაწყვიტა მის მეგობართან ლილესთან დარჩენა და აი ზუსტად მანდ დაიწყება ნიცას თავსატეხი ნიცას მოიტაცებ თავად ლილეს და ჰანტერის ბავშვობის მეგობარი აი ზუსტად მანდედან იწყება ნიას და

შენ - Shen

მე ვარ ყოველთვის და არასოდეს მე ვარ ყველგან და არსად არა ვარ

შურისძიების მსხვერპლი 27 თავი

-მიამ დაგირეკა? -თამუ -კი თუ არა?! -ჩემსა და მიას შორის არაფერი არ ხდება!- წამოანთო კახა -ვიცი რომ არაფერი არ ხდება!- ხმას აუწია თამუნამ

მივდიოდი გზაზე

მივდიოდი გზაზე და მე დაგინახე ისევ შენ, ვიცი ფიქრობდი საერთო არაფერი გვქონდა ჩვენ.

ჯანდაბა! ისევ ეს სიზმარი

ორი თვის წინ ჩემს მეგობრებთან ერთად კაფეში ვიყავი. ჩვეულებრივი ნაცრისფერი დღე იყო, არაფრით გამორჩეული. სამსახურიდან ყავის დასალევად გამოვედით. უბრალოდ ყავას ვსვამდი და არაფერზე ვფიქრობდი, უფრო სწორად ჩემს ცარიელ,მოსაწყენ ცხოვრებაზე. ქუჩას