"femme like you"... (ნაწილი 4)

მეორე დღეს, რომ გავიღვიძეთ ელე და გიო უკვე ქვემოთ დაგვხვდნენ: -წავიდეთ გვრიტებო?-გიო -ხო წავიდეთ, ჩაალაგეთ? -კი თქვენ? -კი მანქანამდე უხმოდ მივედით. როგორც კი ჩავჯექით ისეთი სიჩუმე ჩამოვარდა ვერ გაუძელი და მუსიკა ჩავრთე. როგორც ჩანს ეს სიმღერა

სიყვარულს ყველაფერი შეუძლია

სიყვარული?სიყვარული,ეს ის გრძნობაა რომელსაც სიტყვებით ვერ აღწერ.ის ისე უცებ იჭრება შენს სხეულში რომ შენ ვერ ამჩნევ და აღარასდროს გადის.პირველი სიყვარული? პირველი სიყვარული რათქმაუნდა ყველაზე გამორჩეულია:პირველი.შეხება,პირველი ჩახუტება,პირველი კოცნა

მივიწყებულთა კუნძული 2

როგორ ველოდი ამ წუთებს. ჩემი სახლის წინ ვდაგავარ. გული საშინლად მიცემს. ლამისაა მკერდიდან ამოხტეს. ფეხები მიკანკალებს. თავს ძალას ვატან და სახლში შევდივარ. ერთდროულად სიხარულსაც ვგრძნობ და შიშსაც. ნაცნობი ადგილები ერთმანეთს ცვლის.

ყინულისფერი

ვიდექი მინდორში და ვტიროდი, ვტიროდი უცრემლოდ.ვგრძნობდი გათელილი ბალახის სისველეს და მიწის ვიბრაციას. სხეული დამებზარა, სული ნაპრალებიდან იღვრებოდა ლავად და ბალახის უსუსურ ღეროებზე ცრელმებად იბნეოდა.

ბედის საჩუქარი თავი 15

რაც გვიწერია არ აგვცდება არასოდეს. ვინმეს რომ ეთქვა რამდენიმე თვის უკან ეს მელოდა და ასეთი ბედნიერი ვიქნებოდი, შეიძლება ხმამაღლა გამეცინა და რა თქმა უნდა არ დავიჯერებდი. ყველაფერი სიზმარი მეგონა და გაღვიძება არ მინდოდა, მეგონა თვალს რომ გავახელდი

ხანდახან სიტყვები სათქმელს ვერ ამბობენ (9)

სააბაზანოში შევდივარ,შხაპს ვიღებ და სუფთა ტანსსაცმლს ვიცვამ,რომელიც ლვანმა დამიტოვა,აქ დიდხანს ვერ დავრჩები,სხვა გზა უნდ ამოვნახო,არავინ მყავს ისეთი ვისაც დავეყრდნობი,ჩემმა მშობლებმა ზურგი მაქციეს და სხვას როგორ უნდა შევეკედლო.მადა საერთოდ არ

ლილიანა თავი 5

ლილიანა... ის ისეთი ლამაზია... რა შემიძლია გითხრათ ამ გოგოზე? რა და ბევრი რამ! ზოგჯერ ვფიქრობ რომ ჩვენი ურთიერთობა თავიდანვე განწირული იყო... არც კი ვიცი... შეიძლება კი მე და ლილიანას,ორ განსხვავებულ,აბსოლუტურად საპირისპირო ადამიანს რაიმე სერიოზულად

ამოუცნობი XX-1-ე საუკუნე

აუცილებელია მიმოიხილო, სადაც ცხოვრობ,სადაც განიცდი, სადაც გიყვარს და უყვარხარ, სადაც გიხარია შენი გარშემომყოფები და ბედნიერი ხარ რომ მათ შენ ყავხარ-შენ კი ისინი. საუკუნე სადაც არავინ გეკითხება საიდან მოდიხარ და სად მიდიხარ, სადაც არავის აინტერესებს

წარსულის ლანდები თავი 6

გამარჯობა ალექს, ღიმილით მიესალმა გიორგი, თითქოს აქ უნდა ყოფილიყო და გასაკვირიც არაფერი იყო იმაში რომ ის მის სახლში ცდილობდა შესვლას, არ შემომიშვებ? ისევ გაოცებული იკითხა -გიორგი აქ რას აკეთებ? ბოლოს და ბოლოს აგონიიდან გამოვიდა. -საქმე მაქვს შენთან,

ვიკა, ჩემია! ( ლაშა და მარიამი) (2)

დილის 8 საათი იყო როცა მარიამმა გაიღვიძა. სასიამოვნო ღიმილმა გადაურბინა სახეზე როცა ლოყაზეხელი მოისვა. ასეთი არახსოვს თავისი თავი. მეტისმეტად ბედნიერი და გულამოვარდნილია. გუშინდელმა დღემ საკმაოდ შეცვალა. უკვირდა ერთ ღამეში როგორ უნდა გადასხვაფერდე