სიცოცხლის საათი 1

ყავის გრანულებს ცხელ წყალს ვასხამ,პატარა საბავშვო კოვძით ვურევ და გაყინულ ხელებს ვაბჯენ თბილ ჭიქას.ფანჯარასთან მჯდარი ყურადღებას წვიმის წვეთებს ვაქცევ,ვაკვირდები მათ მიმართულებას.ჯერ ებერტყებიან მინაზე

ბნელი (თავი1-ნაწილი1)

ალბად არსებობს გზა,რომელიც სულიერ არსებებს შვების პოვნაში ეხმარება.გზა რომელიც ადამიანებს სიცოცხლის სურვილს მატებს,სტიმულს აძლევს არსებობისას.მიუხედავად იმისა,რომ ადამიანის გულს ბევრი ტკივილის გაძლების

ჯიშკარიანის წესები (თავი 3)

-ბავშვური სილამაზე გაქვს, სიგარეტი არ გიხდება.თვალები გამიფართოვდა, ხმა ისევ ბოხი ჰქონდა, ისე უხეშად და მშრალად მესმოდა მისი ხმა, ყელი გამიშრა. -გკითხე აზრი? დავინტერესდი მიხდება თუ არათქო?

საიდუმლო სვანურად (6)

თორნიკე საქმიანობას აგრძელებს და მეც სიამოვნების პიკს ვაღწევ, მისი თბილი ტუჩები ჩემსას ეხებიან და ვნებიანად განაგრძობენ მოძრაობას, შემდეგ ქვემოთ ჩადის თმას ნაზად მიწევს და ჩემს ყელს ემონება... გარეთ ბნელა მხოლოდ ვარსკვლავებით სავსე ცა მოჩანს

ყველაფერი დაიწყო ასე ( თავი 3)

დილით კარგ ხასიათზე წამოვდექი გარეთ გავიხედე და თეთრად მოფენილი არე-მარე რომ დავინახე გული სიხარულით ამევსო ... ტელეფონის ხმა გავიგე სიხარულსაც აღარ გაცლიან გავიფიქრე და დაღვრემილი სახით წავედი ტელეფონისკენ - მიაააა როგორ ხარ ? -კარგად ნინ შენ?

ვიკა, ჩემია! (8)

გულში სათითაოდ ვითვლიდი ისრის ყოველ მოძრაობას. ყოველ გახმაურებაზე ვაცეცებდიი იქით-აქეთ თვალებს და მოუთმენლად ველოდი ვაჩეს მოსვლას. გადაწყვეტილი მქონდა უარს ვეუბნებოდი რადგან არმინდოდა ჯერ გათხოვება. არა კი მინდოდა მაგრამ უბრალოდ ჩემს თავს ვერ

SoulMate 18

ჩვენს შორის მყოფი პატარა სივრცე უფრო შევამცირე და ერთმანეთს ვაკოცეთ, ოჰ როგორი ნაზი იყო ეს კოცნა. არაფერში გადაგვიზრდია და არც შეგვიწყვეტია, უბრალოდ ესე ვიჯექით სახურავზე, ტუჩებით ერთმანეთს შეწებებული ძალიან, ძალიან დიდი ხნის მანძილზე... მაშინ

ბედის საჩუქარი თავი 10

მანქანაში ჩავსხედით და გზას დავადექით. გული ძლიერად მიცემდა და იმაზე ვფიქრობდი ჩემები როგორ დამხვდებოდნენ ან როგორ მიიღებდნენ სანდროსთან ერთად სტუმრობას. -უხერხულად გრძნობ თავს როცა ჩემები ასე გეუბნებიან?-მკითხა მან და ფიქრებიდან გამოვედი -ასე

კალეიდოსკოპი (V თავი)

უცნაურმა, ერთმანეთში არეულმა მრავალმა გრძნობამ თუ ემოციამ მოიცვა მისი მთელი არსება და შებოჭილობის განცდა დაეუფლა. კარგა ხანს იდგა შესასვლელში გაშეშებული და მისაღებს დაკვირვებით ათვალიერებდა. მისი წასვლის შემდეგ თითქმის არაფერი შეცვლილა. იატაკზე ჯერ

ბაბი და დამიანე (თავი 2)

მანქანის ძლიერმა დამუხრუჭებამ გამომაღვიძა.თვალები მძიმედ გავახილე.ყრუდ მესმოდა თომას გინება.მანქანიდან სასწრაფოდ გადავიდა და მანქანის საბურავს ფეხი ძლიერად დაარტყა. -ყველაფერი კარგადაა? იკითხა მაქსიმემ და ისიც გადავიდა მანქანიდან -საბურავმა დაიშვა