ტყუილების დედოფალო (თავი 4)

მუსიკა ჩართო და მთხოვა მეცეკვა მასთან -არა არშემიძლია თოკო არვიცი ცეკვა -არაუშავს არცმე ვიცი -აუ არა რა გთხოვ -ნუ მთხოვ ,იმიტომ რომ მე გთხოვ ვიცეკვოთ ერთად იცეკვებ ჩემთვის? -კიი ( მაინც დავთანხმდი)

მარტოსულობის უპირატესობა(თავი 17)

ძალიან რთული საყურებელია როცა დედა შვილს არ ელაპარაკება,შვილს რომელსაც დედასთან ლაპარაკი უნდა და ვერ მიდის,სიტყვა დედასაც ვეღარ ეძახის. ხომ წარმოგიდგენიათ რა ცუდი სიტუაცია ტრიალებს ჩემს ოჯახში.ამას ვერასდროს წარმოვიდგენდი,რომ ეს ყველაფერი ჩემს

მზად ვარ ბედისწერავ !

გრძნობებს ხელს ვუჭერდი, რომ არ გამქცეოდა მეტად გამეტებით, ახლაც ვწერ და ვფიქრობ... მინდა მეც შემეძლოს ფიქრი არაფერზე. ვგრძნობ და გავიძახი ძლიერი ვარ - მეტად არ შევცდები, მაგრამ მაინც ვხედავ ჭუჭყის ელემენტებს ჩემივ ნაკვალევზე.

ვიკა, ჩემია! (6)

დღეები ნელნელა გადიოდა, ვიკა კი კვლავ იმ მოგონებას ებღაუჭებოდა რომელიც სულ რამოდენიმე დღისწინ გამოჩნდა მის გონებაშე. ვაჩე როგორც ყოველთვის თავს სოფოთი ირთობდა, იცოდა რომ ეს არასწორი იყო, თუმცა გასასამართლებელ საბუთად იმას მოიყვანდა რომ კაცია და

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 18)

ეს 5დღე ისე გავიდა როგორც კოშმარი. იუსტიციაში ქეთა სანდროსთან ერთად წავიდა, რადგან მისი ბიძა მუშაობდა იქ. დაეხმარებოდა ქეთას რო რამე. მივიდნენ ზუსტად იმ ადგილას სადაც მაშინ შეუკვეთა ქეთამ პასპორტის აღება.

ბედისწერა

მე ქარივით გავიქეცი ძალიან გამიხარდა რომ ოპერაციის გაკეთების ნება დამრთეს საოპერაციოში შევედი და ვის ვხედავ ცოცხალმკვდარი გიგა გორგაძე საოპერაციო მაგიდაზე წევს და გადაუდებელი ოპერაცია ესაჭიროებოდა ამ დროს საოპერაციოში შემოცვივდნენ ექთნები და ჩემი

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 17)

-ქეთა ცოლად გამომყვები? -არა -რაა? -ძაან პატარა ვარ კოტე -მეღადავები? -ხო. დებილო. გამოგყვები კოტემ ხელში აიყვანა და აკოცა. მერე ზღვაში შეაგდო და სულ დაასველა. ცოტახანში, ლუკა, ირაკლი, ერეკლე, გივი, ნია,ნანუკა, ეთო, ანასტასია, თეო და სანდრო

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 11

დღეები ერთმანეთს გავდა, უნივერსიტეტი, ლექციები და ა.შ. გიორგი, როგორც ყოველთვის გადაიკარგა. ალბათ ისევ სვანეთში იყო წასული. რაც შეეხება ანისა და ლუკას სიხარულით მეცხრე ცაზე დაფრინავდნენ. მე რაც შემეხება ხშირად დავდიოდი სტუმრად გურამთან და

SoulMate 12

ყოველ ღამე, ყოველ დაწყევლილ ღამეს ვხედავ მას, სისხლიანს, როგორ ყვირის. მიწევს ვუსმინო როგორ მეძახის დასახმარებლად, ისევ, და ისევ, და ისევ. არ ვაკეთებ ყველაფერს მის დასავიწყებლად, დედა, ჩემი გონება ისეა არეული რომ სასაცილოც კი არაა. არაფერია, სრულიად

დარჩი ჩემთან (2)

-დროა წავიდე გაკვეთილი დამეწყება-კიდევ ერთხელ მოავლო თვალი იქაურობა და გასასვლელისკენ მიბრუნდა,თუმცა ფეხი იქვე გაშლილ შეზლონგს წამოდი და ხმაური ატეხა.შეზლონგის გასწორება დაიწყო,უცებ გასახდელიდან ფეხის ხმა მოესმა,რომელიც ნიასკენ მოემართებოდა.ნიას წინ