და ალბათ… (თავი 2)

ალბათ, თითქმის ყველას ცხოვრებაში დგება მომენტი როცა , საკუთარ თავში იკეტები , და ფიქრობ რომ , საკუთარ თავს არ ეკუთვნი, ეს ფიქრი თავს არ განებებს შინაგანად გჭამს , და გაიძულებს რომ საკუთარი თავის რწმენა საბოლოოდ მიწასთან გაგათელინოს , თუმცა დადგება

ესეც გაივლის [სრულად]

ეს ისტორია, რომელიც წლების წინ დავწერე, ხოლო შემდეგ კი დავარედაქტირე, ეხება წყვილს, რომელმაც იტანჯა, რომ ერთად ყოფილიყვნენ ბევრი ტკივილი გადაიტანეს, თუმცა არ ნებდებიან.

და ალბათ…

ალბათ, თითქმის ყველას ცხოვრებაში დგება მომენტი როცა , საკუთარ თავში იკეტები , და ფიქრობ რომ , საკუთარ თავს არ ეკუთვნი, ეს ფიქრი თავს არ განებებს შინაგანად გჭამს , და გაიძულებს რომ საკუთარი თავის რწმენა საბოლოოდ მიწასთან გაგათელინოს , თუმცა დადგება

ყალბი თავისუფლება ( 9 )

- რამდენიმე წლის შემდეგ პირველად იყო რომ ამ ბინაში ათევდა ღამეს და მისი ციცქნა არ ყავდა გვერდით, საოცარ სიცარიელეს გრძნობდა, კიდევ სიბრაზეს, მონატრებას...

მოხუცის სევდა

უსასრულო სევდა იკითხებოდა მის სახეზე, ვინ იცის ახლა რაზე ფიქრობდა მისი გონება, იჯდა და ხელში ფსკვნილს ათამაშებდა, მისი სიცოცხლის ხიდან ჩამოცვენილი წლებივით ჰყრიდა ფსკვნილის მარცვლებს.

რას გრძნობ

დილა თენდება შენზე ვფიქრდები, მე არც კი ვიცი ასე რად მეფიქრები.

სიყვარული რომ წაგვართვას ქარმა

მე შევეჩვიე ჩვენს თავზე ტირილს სიყვარული რომ წაგვართვას ქარმა თუმცა ეს ფესვი ვიცი ღრმად მიდის და სასოება ყველა ეჭვს ფანტავს

ქაოსის კატები (თავი 3-4)

ქაოსის კატები არის მოკლე ცხოვრებისეული ჩანახატები. განვლილი გზა ეგოდან სულიერებამდე,მატრიციდან გამოღვიძებამდე, ეგოიზმიდან ალტრუიზამდე. ყოველი თავი, მისი აგებულობით და ფორმით განსხვავდება, რადგან დაწერილია დროის ინტერვალებით. რეალურად კი ყოველი თავი

***

არაფერია ორი ნაჭერი, ჩაი დაასხი ტორტი დაჭერი, გვერდით მომიჯექ სულში ჩაგხედო შენ ხომ ეს გული ორად გაჭერი.

თორნიკე გიორგაძის ლექსები

******* და მომესურვა მე ლექსის წერა, კარგა ხანია არ მიწერია, ვიგრძენი გულის ძალუმი ძგერა, ვგრძნობ დაძინება არ მიწერია.