კვირის სიახლე
19-05-2025, 16:32
483
2
ჩვენი ბედნიერი სახლი. თავი 5
“ვფიქრობ, მაგრამ…” პირველად შებრუნდა მოსაუბრისკენ მაია. “შენი თვალები…აღარ შემომხედო ეგრე.” ამ სიტყვებით გამოწვეულ ყრუ ტკივილს უიმედო ჩაცინება მოჰყვა.
თვის სიახლე
9-05-2025, 03:14
9 558
42
თვალები გეტყვის (სრულად)
-მესმის მე შენი ნანი..-სული გავუთბე.. გამიგო და გამიღიმა მისებურად.. კანი მეწვოდა უწონო სურვილით, იმ ტუჩებსაც დავპატრონებოდი,რკალად რომ დააწყობდა ხოლმე ღიმილისას, მაგრამ.. ამწამს და ასე მეგონა, მთელი
PDF წიგნები
7-05-2023, 19:08
22 123
15
მარგარეტ ეტვუდი - მხევლის წიგნი
წარმოიდგინეთ სამყარო, სადაც ქალებს ეკრძალებათ მუშაობა, საკუთრების ფლობა, სიყვარული, ოჯახის შექმნა, ქუჩაში სიარული. ეკრძალებათ, გამოიყურებოდნენ ისე, როგორც თავად სურთ, ისაუბრონ და მოიქცნენ ისე, როგორც
შეხვედრა (4)
- ვიძახდი.. მაგრამ შეიძლება ვცდები, გარემოება ისეთი იყო რომ ნორმალურად ვერაფერს ვარკვევდით, მეგობრები, ნათესავები, ოჯახი ყველა ერთად გვავიწროებდა და ვერც ველაპარაკებოდით ერთმანეთს, ძალიან რთული და ჩახლართული სიტუაცია იყო! - ვერ ვხვდები, რა მოხდაჭინკობისთვე IV აღმოჩენა
დილით ოთახი ისევ მზის სხივებით აივსო. გარშემო მიმოვიხედე და უცნაურ ღამეზე დავფიქრდი, იატაკს დავაშტერდი. ძირს პატარა კენჭები ეყარა, თუმცა მათში განსხვავებული ვერაფერი შევნიშნე. ფანჯარასთან მივედი, მინას დავაკვირდი, გაბზარული არ იყო. ფანჯარა გავაღე დაშენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი საკურთხეველთან.
30-ში დილით ჩანთა ჩავალაგე და გაგუაში წავედით, ეზოში ჩვენი სამეგობრო და ნათესავები დაგვხვდნენ, ელოდნენ ბავშვების დაბადებას. სანამ შემიყვანდნენ დედას, მამას და ჩემს ტკბილ დედამთილს ჩავეხუტე და შევედი. მშობიარობას ჩემი თხოვნით ლევანი ესწრებოდა, ისბედის საჩუქარი თავი 1
მთელი ღამე ვცდილობდი დაძინებას. თვალებს დავხუჭავდი. ვცდილობდი მორფეოსის სამეფოში გადაშვებას, მაგრამ ამაოდ. როგორც კი ჩამთვლემდა კოშმარი მესიზმრებოდა და მეღვიძებოდა. ასე ვიწვალე მთელი ღამე. გამთენიისას, მაშინ როცა ერთი პირი წყალსაც ჩაეძინებაო, როგორცსიკვდილის დღიური
მთვარისგან მიტოვებული ღამეა. მე კვლავინდებურად მარტო ვგრძნობ თავს, როგორც ამ ცაზე მოკაშკაშე ვარსკვლავი და ვუსმენ ამაღელვებელ მუსიკას. მარტოობა მტანჯავს და მეც მინდა წავიდე, მაგრამ სად, არ ვიცი. არა მგონია კიდევ დიდი ხანი ვუღიმო რეალობას. ავდგები,ჩემი სამოთხე (თავი 5)
აღფრთოვანებული ათვალიერებდა ელენე თბილისს და ბედნიერებით სახე უბრწყინავდა,თაია კი წყნარად,ნელი ნაბიჯით მიდიოდა და ფიქრობდა,უკვირდა აქამდე როგორ ვერ დაათვალიერა ღამის თბილისი.ისევ ადამიანებს ათვალიერებდა და ფიქრობდა რატომ ცდილობდნენ ადამიანებიგრძნობების მელოდია (სრულად)
-ესმეს ანუ....- შეუმჩნეველი ღიმილი შეეპარა მარგველანის ბაგეებს, ნელა წამოდგა დივნიდან და სავარძელში მჯდომ ჯანხოთელს მიუახლოვდა, ძალიან ნელა დაიხარა მომღიმარი გოგონასკენ და ოთახის კუთხეში მდგარი პატარა ლამპის შუქზე ვერც ვერავინ შეამჩნია,როგორ აცდაჩემს მეგობრებს
მიხვდებით რას ნიშნავს როდესაც ბრუნდებით და აღარ გიღებენ იმასაც ძალიან მალე მიხვდებით რომ თუ ადამიანი თქვენთვის ძვირფასია ორ დღიანი ბიჭის გამო არ უნდა კარგავდეთმდიდრების თამაში 6თავი
ყველას ეგონა ორთა ბრძოლა გაიმართებოდა, რადგან ირმა არასოდეს, არავის, არაფერს, არ პატიობს. მაგრამ აქ არ იყო არაფერი ზედმეტი, აქ თვითეული სიტყვა სიმართლე იყო, გულის ტკივილით ნათქვამი. ოდესღაც ვიღაცას ხომ უნდა ეთქვა სიმართლე და ეს ვიღაც აღმოჩნდადილის არომატი - სრულად
- კი მინდა თეკუნ . - ღიმილით უთხრა და თეკაც სამზარეულოსკენ გაბანცალდა. - მივხვდი და უსიტყვოდ მესმის შენი ! - სიცილით დავუქნიე თავი და მანაც ოდნავ ჩაიცინა. გოგონებიც გამოვიდნენ ოთახებიდან , მე კი ჩემს ყავას დავავლე ხელი...ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.


ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.