SoulMate 2

ღამის ორი საათია. ვზივარ საწოლზე და ამას ვწერ. ალექს რამდენიმე ხნის წინ ჩაეძინა, მაგრმა მე ვერ ვიძინებ, არ აქვს მნიშვნელობა როგორ კომფორტს შემიქმნის. მძულს ჩემი ბავშვურობა, მაგრამ როდესაც მეშინია, მეშინია. ხელები ისევ მიკანკალებს და ალექსისკენ რაც

შემოდგომის შვილები 4.

გამარჯობათ ტკბილებო <3შენ ვის არ იცნობ ვაჟბატონო. ვიცოდი, რომ გოგო იყო. ყველამ იცოდა, მაგრამ ბიჭს რატომ ეძახდნენ მიკვირდა. სანამ მთლად ფერები გადამივიდოდა სახეზე ზარმა მიშველა და ოთახიდან გავვარდი. - საფირფარეშო სად არის? - მეორე სართულზეა.

მეცამეტე ბილიკი (სრულად)

"მეცამეტე ბილიკი" არის ისტორია, რომელიც მოგვითხრობს ადამიანზე, ანუ მარტოობისთვის განწირულ მამაკაცზე. ბარბაცით, არეული ნაბიჯებით მოიწევს და სიბნელეშიც გასარჩევია ნახევრამდე დაცლილი ბოთლი. ჩერდება, დიდ შლაპას იწევს და თითქოს ერთობაო, ორთქლს უშვებს.

საბედისწერო გაზაფხული (დასასრული)

თვალებს არ ვუჯერებდიი 6 თვის მერე, ისევ 6 თვის მერე მომწერაა.. მიხაროდა თან ვბრაზობდიი.. იმდღის მერე ყოველ დღე ველოდებოდი როდის მომწერდა მაგრამ მეტი აღარ მოუწერია. რატომ მომწერა? ასე უცებ საიდან გავახსენდი? ან რა სინდისით მომწერა?! გახსოვდეთ უფალი

მწვანე სხივი

იქნებ უბრალოდ ჩვენთვის ოცნების პროცესი უფრო სასურველია, ვიდრე მიღწეული შედეგი რომელიც იშვიათად თუ აღმოჩნდება ის რაც ცოტა ხნის წინ გვეგონა. როგორც კი ერთ ოცნებას ავისრულებთ მის ადგილს სხვა იკავებს, ასეთები ვართ ადამიანები. მუდმივად რაღაც გვჭირდება,

ნუთუ ასე ძნელია დავიწყება (II იმედი)

მივიდა ელენა მათ სახლში და დაამტვრია ვაზები, ჭურჭელი. ამოაყირავა სკამები, ტელევიზორი,კომპიუტერი, მაგიდა,გადმოყარა ტანსაცმელი, რაც კი კარადაში იყო,დატეხა სარკეები, მაგრამ ვერ შეეხო ფოტოებს, სადაც ის და გიო იყვნენ. შემდეგ ამოიღო ყველა სურათი და

ჩემი სამოთხე (თავი 3)

-ვიცი.მყვარებია.სიყვარული ნარკოტიკს ჰგავს.თავიდან ეიფორია,სიმსუბუქე, და სრული გალღობის შეგრძნება გეუფლება.ჯერ ღრმად არ შეგიტოპავს,თუმცა შეგრძნებები მოგწონს,მაინც გჯერა,რომ ნებისმიერ წუთს შეგიძლია განზე გადგე.საყვარელ ადამიანზე დღეში ორ წუთს ფიქრობ

არ მოკვდები (თავი 9)

ანი გავიდა სასტუმრო ოთახში იქ დათი, ნიკა და ლაშა იჯდნენ. დათი ხშირად დადიოდა მათთან. რამოდენიმეჯერ შესთავაზეს მათთან საცხოვრებლად გადმოსვლა მაგრამ ერთი და იგივეს იმეორებდა მამას ვერ დავტოვებ მარტო სახლშიო. მათი დედა არსადაც არ ჩანდა მხოლოდ იქიდან

იმედგაცრუება

ეხლა ვზივარ და ვფიქრობ თუ რამდენ ნაირი ადამიანია დედამიწაზე.. ზოგი უგულო ზოგიც გულიანი, ზოგი კეთილი და ზოგიც ბოროტი აფერისტი და გულწრფელი მაგრამ მე ვიზეც უნდა დავწერო ყველაფერი ერთად აღებული ქიმიის ცდასავით შერეული ადუღებული და უგულო ადამინი იყო..

სასურველი (თავი 3)

-გეგონა ამას შეგარჩენდი? - ლოყაზე მიმითითებს ხელით და ჩასაფრებული ცხოველივით ნელი ნაბიჯებით მოიწევს ჩემსკენ. ახლა მართლა მეშინია მისი. უკან ვიხევ და ისიც მომყვება. იქ კი ჩემს გადარაზულ კარებს ვაწყდები. გასვლას ვერ მოვასწრებ ამიტომ საშველად მარიტას