როცა გიყვარს...(მეოთხე თავი)

ნინი მალე მოვიდა და დაიწყეს ჭორაობა. -თქვენ რო დაადეთ თავი და წახვედით არ იცით არც ბათუმის ამბავი-თეკლა -მერე მოყევი რას ელოდები?-ნინი -დროზეე გოგო-ტაისია -თქვენ რო წახვედით მეორე დღეს გავედით პლიაჟზე ვირუჯებოდი, როცა ვიღაცის ძახილი გავიგე გავიხედე

სასურველი (თავი 5)

-ალექსნდე - დაზაფრული მთელი ხმით ვკივი და მთელი ძალით ვაწვები მკერდზე.ოდნავ ვიშორებ ვბრუნდები და გაქცევას ვცდილობ. უკნიდან მეტაკება მაქცევს და ზემოდან მეცემა. საშინელ ტკივილს ვგრძნობ მაგრამ უფრო საშინელის

ოცი წლის შემდეგ

ოცი წლის შემდეგ ეძღვნება ქართველ ემიგრანტებს 1996 ყოველივე ისე მოხდა, როგორც არაერთხელ მომხდარა. კარგად გვქონდა გაცნობიერებული, რომ ადრე თუ გვიან გავხდებოდით მეთერთმეტე კლასელები

არ მოკვდები (თავი 11)

ანდრომ ანი სახლში ისე მიიყვანა რომ გვერდიდან არ მოუშორებია, ღამეც ერთად დაიძინეს. დილით ანის ანდროზე მიკრულს გაეღვიძა. ისიც ახალი გაღვიძებული იყო. -ჩემი ხო აღარ გეშინია? -არა

გრძნობათა სიჭარბე (5)

ახლა ცოტა სითამამე ნამდვილად არ აწყენდა.მითუმეტეს აქ გასართობად არის მოსული და პრუწკვას არ დაიწყებს.კარგადაც დალევს,კარგადაც იცეკვებს და თუ საჭირო იქნება ერთ კარგ მაჩოსაც გაიცნობს.

ზეცა თავისას არ კარგავს! -5-

''-ჭირვეული პატარძალივით მეკინკლავები, მაგრამ საქმე იმაშია, რომ მე არ ვარ მზრუნველი და სულგრძელი ნეფე.-შედარებას ახდენს მამაკაცი. -ქართულში რა ნიშანი გყავდა, შიო? მე ხუთიანს არ დაგიწერდი. თუ ათიანები იყო უკვე შენს დროში?-დამცინავ კითხვას ვაგებებ.''

ცისარტყელა (დასასრული)

ეს არის ჩვენი პატარა ისტორია! ახლა მე და ბათუ აივანზე ვდგავართ და ცისარტყელას ვუყურებთ, თან ცხელი ჩაის ფინჯნით ვითბობთ ხელებს. ცისარტყელაა ჩვენი სიმბოლო!

თბილისური ფორსაჟი (ნაწილი II)

-კესო მომავალ კვირას რბოლაა. საუკეთესოები იქნებიან, მაგრამ...-რა მაგრამ?- რბოლის ხსენებაზე კესოს თვალები აუციმციმდა.-გუნდური რბოლაა. თითოეულ გუნდში უნდა იყოს 3 ადამიანი. იმარჯვებს ის გუნდი, რომლის ბოლო მრბოლელიც პირველად

სამთვალა ყორანი (სრულად)

- ბებიაა მე გიჟი არ ვარ ბებიაააა. მე დებორა ვარ დებორა თეთრ კოლიდორში სასოწარკვეთილი ხმა აღწევდა და გაცრეცილ, უფერულ გარემოს კიდევ უფრო მეტ სითეთრეს სძენდა.- ახალია?წარბები აათამაშა დაბალმა, პუტკუნა ქალმა და გამხდარ,

მოკლედ, ამ საქმიდან არაფერი გამოვა

"ეჰ, ქალბატონო დეიდა, თქვენ სწორედ ისეთი ადამიანი ბრძანდებით, როგორიც მე წარმომიდგენია, რომ ადამიანი უნდა ბრძანდებოდეს..."