შენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი საკურთხეველთან.

30-ში დილით ჩანთა ჩავალაგე და გაგუაში წავედით, ეზოში ჩვენი სამეგობრო და ნათესავები დაგვხვდნენ, ელოდნენ ბავშვების დაბადებას. სანამ შემიყვანდნენ დედას, მამას და ჩემს ტკბილ დედამთილს ჩავეხუტე და შევედი. მშობიარობას ჩემი თხოვნით ლევანი ესწრებოდა, ის

ბედის საჩუქარი თავი 1

მთელი ღამე ვცდილობდი დაძინებას. თვალებს დავხუჭავდი. ვცდილობდი მორფეოსის სამეფოში გადაშვებას, მაგრამ ამაოდ. როგორც კი ჩამთვლემდა კოშმარი მესიზმრებოდა და მეღვიძებოდა. ასე ვიწვალე მთელი ღამე. გამთენიისას, მაშინ როცა ერთი პირი წყალსაც ჩაეძინებაო, როგორც

სიკვდილის დღიური

მთვარისგან მიტოვებული ღამეა. მე კვლავინდებურად მარტო ვგრძნობ თავს, როგორც ამ ცაზე მოკაშკაშე ვარსკვლავი და ვუსმენ ამაღელვებელ მუსიკას. მარტოობა მტანჯავს და მეც მინდა წავიდე, მაგრამ სად, არ ვიცი. არა მგონია კიდევ დიდი ხანი ვუღიმო რეალობას. ავდგები,

ჩემი სამოთხე (თავი 5)

აღფრთოვანებული ათვალიერებდა ელენე თბილისს და ბედნიერებით სახე უბრწყინავდა,თაია კი წყნარად,ნელი ნაბიჯით მიდიოდა და ფიქრობდა,უკვირდა აქამდე როგორ ვერ დაათვალიერა ღამის თბილისი.ისევ ადამიანებს ათვალიერებდა და ფიქრობდა რატომ ცდილობდნენ ადამიანები

გრძნობების მელოდია (სრულად)

-ესმეს ანუ....- შეუმჩნეველი ღიმილი შეეპარა მარგველანის ბაგეებს, ნელა წამოდგა დივნიდან და სავარძელში მჯდომ ჯანხოთელს მიუახლოვდა, ძალიან ნელა დაიხარა მომღიმარი გოგონასკენ და ოთახის კუთხეში მდგარი პატარა ლამპის შუქზე ვერც ვერავინ შეამჩნია,როგორ აცდა

ჩემს მეგობრებს

მიხვდებით რას ნიშნავს როდესაც ბრუნდებით და აღარ გიღებენ იმასაც ძალიან მალე მიხვდებით რომ თუ ადამიანი თქვენთვის ძვირფასია ორ დღიანი ბიჭის გამო არ უნდა კარგავდეთ

მდიდრების თამაში 6თავი

ყველას ეგონა ორთა ბრძოლა გაიმართებოდა, რადგან ირმა არასოდეს, არავის, არაფერს, არ პატიობს. მაგრამ აქ არ იყო არაფერი ზედმეტი, აქ თვითეული სიტყვა სიმართლე იყო, გულის ტკივილით ნათქვამი. ოდესღაც ვიღაცას ხომ უნდა ეთქვა სიმართლე და ეს ვიღაც აღმოჩნდა

დილის არომატი - სრულად

- კი მინდა თეკუნ . - ღიმილით უთხრა და თეკაც სამზარეულოსკენ გაბანცალდა. - მივხვდი და უსიტყვოდ მესმის შენი ! - სიცილით დავუქნიე თავი და მანაც ოდნავ ჩაიცინა. გოგონებიც გამოვიდნენ ოთახებიდან , მე კი ჩემს ყავას დავავლე ხელი...

გესმის ჩემი ხმა ?

გული დამიხტის,ხან აქეთ ხან იქეთ..ისევე ლამობს ამოძვრენას საგულედან,როგორც ადრე ათი წლის წინ,როდესაც პირველად მიყიდეს ლეკვი.. ვიცი,ვიცი ვერ გნახავ ვერ შეგეზები,შენს ლამაზ სახეს ვრ შევავლებ ჩემს პატარა ხელებს...ვიცი ვერ მოვესწრები შენი თვალების

მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 7)

ლევან, ლევააან!! ვაკაკუნებ გაუთავებლად და ხმამაღლა ვყვირივარ.. ლევანი: რა იყო ლიზა?!! რა მოხდა? ამ შუაღამისას რა საქმე გამოგიჩნდა? ლიზა: აა რა საქმე? რატომ არ მითხარი, რომ რუსკა ფეხმძიმედაა შენგან!! ახლახანს რუსკამ დამირეკა და მითხრა რომ მის