სამოთხე ჩემებურად

იცი? მას დღემდე არ სცივა..შენი თბილი მკლავები ისევ ათბობს... ალბათ აღარც არასოდეს აღარ შესცივდება, მაგრამ თუ მაინც ოდესმე კვლავ იგრძნობს თითების ისევ გაყინვას, იცის, რომ წავა... იქ წავა.. „თავის სამოთხეში“... წავა და არ ექნება მნიშვნელობა რამდენად

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მეჩვიდმეტე თავი)

ესეც თქვენი დიდი თავი.გვანცას ისევ ეძინა. რომ გამეღვიძებინა რა აღარ გავაკეთე, ხან ყელში ვაკოცე ხან თვალებზე, ხან ლოყაზე მაგრამ ვერაფრით გავაღვიძე. ერთი ამოიზმუვლა და ისევ თავისთვის გააგრძელა ძილი. ვიფიქრე დაიღალა-მეთქი მაგრამ დღეს მთელი დღეა

ყველაფერი ტყუილით დავიწყეთ (5)

დილით რეზიზე აკრულს გამეღვიძა. თავად კი გემრიელად ეძინა. გაღვიძება მინდოდა მისი და ამიტომ წიხლი ვკარი და საწოლიდან გადავაგდე, მაგრამ მეც გადავყევი და ზედ დავეცი. ეს ვერ გავითვალისწინე.

სიყვარული და შურისძიება (13თავი)

-გამარჯობა ლევან როგორ ხარ? -ძალიან კარგად სოფო შენ როგორ ხარ? -მეც კარგად, მაგრამ ხდება რაიმე ესე ძალიან კარგ ხასიათზე რომ ხარ? -კი ხდება. მოკლედ დღეს შესაძლებლობა გვექნება დიანას დაველაპარაკოთ.

ჯანდაბა! (15)

,მისკენ მიმიზიდა და ჩემს დუჩებს დაეწაფა.მაშინვე შევიგრძენი პიტნის გემო.მინდოდა მომეშორებინა მაგრამ ძალა არ შემრჩა.მუხლები შემისუსტდა და ლამის ხელებში ჩავადნი.თვალები დავხუჭე და მეც ვაკოცე.ასე არასდროს,არავისთვის მიკოცნია.პულსი ნელ-ნელა მიჩქარდებოდა

სიყვარულის უარმყოფელი (ნაწილი4)

ინგა ნუცუბიძე სოფოს პატივცემული დეიდა, ოროთახიან ბინაში ცხოვრობდა, ეს იყო ბალზაკის ასაკის საშუალო სიმაღლის, წაბლისფერთმიანი, მწვანეთვალება ქალბატონი, პირად ცხოვრებაში სამწუხაროდ არ გაუმართლა, გათხოვდა თვრამეტი წლის ასაკში,

ერთი ტიტა 2

არ ვიცი რამდენად გაგიკვირდებათ, მაგრამ მეორე დღეს ისევ ტიტებით ხელში ისევ ჩვეულ ადგილას ვიდექი და ვუყურებდი როგორ მოძრაობდაა ამჩემფეხება უსულო ხალხი. დიაახ დიახ მხოლოდ საკუთარ თავზე, რომ ფიქრობენ და დალშე მაგრად ჰკიდიათ. აღარ ვაპირებ იმ ბებერს

სიყვარული? ის ხომ ბრმაა - დასასრული

-შენ ნორმალური ხარ? როგორ ბედავ ამდენს? ძლიერად მოქნეული ხელი სახეში გავარტყი. ვერასდროს წარმოვიდგენდი საბა ასეთ რამეს თუ იზავდა. ოთახიდან გიჟივით გავარდა, საწოლზე დავჯექი და ტირილი დავიწყე. ასე თოკომ არ უნდა დამინახოს, გაგიჟდება. სააბაზანოში

დასაწყისი (ნაწილი2)

-ღმერთოჩემო როგორ შემეშინდა ხვდებით მაინც რას აკეთებთ -კი თანაც ძალიან კარგად სამაგიეროს გიხდი -უტაქტო და უხეში ხარ შენთან თამაშს არვაპირებ აქედანვე გაფთხილებ. -და გგონია რო მე ვთამაშობ ჯობია სირბილი გააგრძელო ამდენ ლაპარაკს. .

ქალბატონი ქალდანი (10)

ყველაფერი მეორდება, ტკივილი, ტკივილი, ტკივილი და სიცარიელე, ყოველთვის ასე ხდება, როცა მგონია რომ ყველაფერი დამთავრდა და ბნელს ნათელი შეცვლის სწორედ მაშინ მთავრდება ყველაფერი. ისევ და ისევ მთელი ძალით ვეხეთქები რეალობას და ყველა ჭრილობა სათითაოდ