უშენოდ(დასასრული)

მე ჩემს განვლილ ცხოვრებაზე მეფიქრებოდა. მახსენდებოდა დედა, ირეოდა ბედნიერი და უბედური მოგონებები , მივხვდი რამდენი რამ გადაგვხდა მე და მამას ერთად ... ვიხსენებდი ბავშობას, თინეიჯერობას, ყმაწვილობას, ლიზიკო იზრდებოდა ჩემს თვალწინ იმ წამებში, ახლანდელ

მიჯაჭვული (IX თავი)

ამ სიტყვებზე სალომე უცებ შეჩერდა. ცრემლებმაც შეწყვიტეს მისი თვალებიდან დენა. გაოგნებული უყურებდა მომღიმარ ლაშას და აზრებს ვერ ალაგებდა. - მეც მიყვარხარ - უცებ აღმოხდა მის ბაგეებს და ბედნიერი, ცრემლიანი თვალებით მიეკრო ლაშას.

დაბრუნება (7)

სახლში შესვლისას, პირდაპირ ოთახში ავედი და საწოლზე წამოვწექი. დავიწყე ყველაფერზე ფიქრი,საერთოდ ყველაფერზე. გახდა დამეზარა და პირდაპირ ჩამეძინა. დილას საშინელმა მაღვიძარას ხმამ გამაღვიძა, ალბათ მოგვარებული ექნება ყველაფერი ტატოს, აღარ მინდა სკოლა,

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (31)

მალვე მოვედი გონს, მაგრამ მაინც ძალიან სუსტად ვგრძნობდი თავს, ყველაფერს ბუნტად ვხედავდი და ნიტას სიტყვებიც სრულად ვერ აღწევდა ჩემამდე.- დადა ხმა გამეცი, დადა. (ნიტა)მისი დამშვიდება მინდოდა, მაგრამ არ შემეძლო

365 მიზეზი

მიუხედავად იმისა, რომ ლუკამ მთელი თავისი ენერგია და სამსახიობო ნიჭი ამ ისტორიის მოყოლას შეალია, ანდრეს დაინტერესება მაინც ვერ მოახერხა. კაცი ჯიქურად მიშტერებოდა ბარის მაგიდასთან მჯდომ ქალს, რომელსაც აშკარად ეტყობოდა ზომაზე მეტი რომ დაელია.

ვერტერის როლში

ვდგავარ ფანჯარასთან და გადახტომაზე ვფიქრობ..აღარ მინდა ცხოვრება..როგორც ჩანს,მეც შემეყარა გოეთეს სენი... ვჩერდები.. მესამეჯერ შევდივარ ვერტერის როლში..მერე ანა ფრანკზე ვფიქრობ,ვინ იყო ეს ლაწირაკი-მეთქი.. მერე თავს ვაქნევ..

ეგზოტიკური კოცნები -7-

ერთადგილას მივეყინე,გაოგნებული ვაფახულებდი წამწამებს და მეგონა მთელი სამყარო ჩემ გარშემო ტრიალებდა.ვიცოდი,ვიცოდი რომ ემოციებს არ უნდა ავყოლოდი,ვიცოდი რომ არ უნდა გამხარებოდა,ვიცოდი რომ არუნდა შევჩვეოდი...

მე – ღმერთი (სრულად)

გამარჯობა... მე გესალმები პირადად შენ, და არა რომელიმე სხვა მკითხველს. ამჯერად სხვები არც არსებობენ. ვარსებობთ მხოლოდ მე, და შენ. შენ ამას გრძნობ?! გრძნობ, როგორი შემაძრწუნებელია მარტოობის შეგრძნება?! გესმის, ადამიანებისგან მოწყვეტილი სივრცის

08.08.08

დღევანდელი საღამოს ცა ზუსტად ისევეა ვარსკვლავებით სავსე,როგორც უწინ,რვა წლის წინათ იყო,თუმცაღა სად ჩანდა მაშინ ცაზე ვარსკვლავები... ცა მთლიანად გადათეთრებულიყო... საღამოს ცაზე აღარც ვარსკვლავები და აღარც მთვარე მოჩანდა... მხოლოდ

წერეთელი (თავი მეხუთე)

წერეთელი (თავი მეხუთე) და შენს ცხოვრებაში გამოჩნდება ახალი სახელი, რომელიც წინა სახელს მტვრად გადააქცევს... Я жду тебя, И нашел.. *** - ნიი.. ხელებით მეფერბოდა თმაზე, როგორც ყოველთვის. - ხო ნიკუშ.. - იცი რატო შემიყვარდი?