მიჯაჭვული (III თავი)

დღეს კვლავ ნაცრისფერი იერი გადაჰკრავდა, ზუსტად ისე, როგორც ათი წლის წინ. ნელა მიუყვებოდა უკვე უცნობ ქუჩას და ყურსასმენებში კარგად ნაცნობ მელოდიას უსმენდა. ბოლომდე გაუყვა ქუჩას და ბავშვობის მოგონებებმაც გაიღვიძეს მასში. უკვე საკმაოდ შორს იყო წასული

არ შემიყვარდები!*სრულად*

მარიამ და მარიტა დები არიან,მაგრამ ერთმანეთს ისე გვანან ყველას ტყუპები გონიათ..სიმართლე ვთქვათ მათ შორის განსხვავება არც ისე დიდია,ორივე მაღალი და გამხდარია,მხოლოდ მარიამს მწვანე თვალები აქვს,მარიტას ღია ცისფერი და რათქმაუნდა ასაკი მარიამი 14 წლისაა

წყვდიადის შეთქმულება -4-

''-მაპატიე, რომ არ გითხარი, კონსტანტინე. სხვა გზა არ მქონდა.-ჩურჩულებს და მაგიდის გადასაფარებელს ხელში ჭმუჭნის. -გაპატიებ, ოღონდ ჯერ ყველაფერი უნდა მომიყვე.-ისე გულგრილად ვპასუხობ, რომ მე თვითონვე მიკვირს. -ეფი მკვდარია, კონსტანტინე. უნდა იცოდე

გოცირიძე.1

საიდან იწყება ჩვენი ცხოვრება ან სად მთავრდება ის? სად ვხვდებით ერთმანეთს? სად ვკარგავთ? სად გვიხარია? სად გვწყინს? სად ეკარგება ან ეძლევა ცხოვრებას აზრი? სად ვყლაპავთ სევდისგან დასიებულები ცრემლებს, ან სად ვტირით სიხარულისგან? სად გავურბივართ ყველას

სტოქჰოლმის სინდრომი(ნაწილი4)

ის ღამე ნინას არ ეძინა, როგორ არ ეცადა მაგრამ თვალის მოტყუების ყოველი მცდელობა კრახით დამთავრდა, ერთდროულად დადებითი და უარყოფითი ემოციებით დატვირთული ხან რაზე ფიქრობდა ხან რაზე, ახსენდებოდა ირაკლის თბილი სიტყვები,

სიჯიუტე ბედნიერებას დაგაკარგვინებს 6

-ბავშვებო,რას იტყვით კაფეში რომ წავიდეთ?-წამოიძახა ანდრეამ -რა დამთხვევაა ჩვენც მაგას ვაპირებდით,-ყურებამდე უღიმოდა სანდრა თორნიკეს -მაშინ გადავნაწილდეთ,ბავშვებო,სანდრას მე წავიყვნა რა თქმა უნდა.მეც გაბისა და კატოსთან ერთად ანდრეას მანქანისკენ

ჩემი-ანი (9)

-ღვედი გაიკეთე! -შეიშალე ხო შენ?-იყვირა მაშომ და კარებს დაეჯაჯგურა. -ნუ, წვალობ მაინც ვერ გააღებ.-მშვდიდად უთხრა გიორგიმ,-კარგი, თუ არ გინდა შენ გამო ჯარიმებს გადავიხდი არაა პრობლემა.

ბედის ბორბალი (თავი 5)

ძალიან ლამაზი საღამოა,საინტერესო და სასიამოვნო საუბარები....დაჩი ძალიან შეცვლილია,რაც ძალიან მიკვირს,მართლაც,რომ ძალიან... -გახსოვს ის დღე,პირველად რომ შეგხვდი?-მეკითხება და თვალები უციმციმებს. -ჰო..შენ?-ვეკითხები ჩვეულად.

არ შემიყვარდები!*დასასრული*

სანდრომ ვერ გაიაზრა რა მოხდა მარიტას რატომ ჰქონდა ასეთი რეაქცია..წინა ჯერი გაახსენდა კიდევ სადმე არ გაქცეულიყო.. -მარიტა გთხოვ! -არმომეკარო თქო გესმის?მარიტამ მუცელზე დაიწყო ხელები და კიბეებს აუყვა და დაიბღავლა რასაც ქვია..ნიაა უკან მომყევი

თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (17)

უკან დამედევნა თუმცა ბავშვს მარტო ვერ დატოვებდა ამიტომაც გაჩერდა.გამოავლინა ვაჟბატონმა თავისი რეალური სახე! ტელეფონზე მირეკავდა რა თქმა უნდა არ ვუპასუხე.რამდენიმე შეყტობინებაც მომწერა არც ამაზე გავეცი პასუხი. ბულვარში ვიჯექი ხის სკამზე ნერვებ