მიყვარხარ....გჯერა #5

დილაადრიან ელე ნატას დაადგა თავს. ნატა თმა გაბუეძგლული დახვა . - მეღადავები?? ხომ გთხოვე მზად დამხვდითქო არრაა!- ელემ ხელი ჩაიქნია და კიბეზე დაეშვა- არა რა შენი გამოსწორება არ შეიძლევა რა ! - მოიცა დამელოდე ორი წამი და მოვალ- ნატამ დაამთქნარა

ძალიან მხიარული ვარ იმისთვის რომ შევიყვარო (მეორე თავი)

დილას რომ გავიღვიძე თითქოს ჩემს თავზე სახლს აშენებდენენ. ძალიან ცუდად ვიყავი მთელი სხეული მტკიოდა ფეხზე ვერ ვდგებოდი. ტელეფონი ძლივს ავიღე და ლუკას დავურეკე. -ლუკაა მიშველე - განწირული ხმით ვითხარი -რა იყო ანი? კარგად ხარ? - ძალიან აღელდა როგორც კი

ნუ დამთმობ თუ კი გიყვარვარ?! (მესამე თავი)

ლეო დავინახე მანქანაზე მიყუდებულიი ეეეე ანუშკებიიი რაო როგორ ვართოო?შენ ნუ ღადაობ სულ! ისე მოსკლავი ხარ ხო იცი ვიცი ოგონდ დღეს არა კაი აბა როდის მოგკლა როდის....რატომ არ მითხარი თაკოზე? მეგონა ვერ გაიგებდი და ქოქოლას დამაყრიდი. სულელი ხარ, ერთს

გაქცეული

- წადით წადით მომშორდით აქედან - ოფისში გაჰყვიროდა ნანიკო -მარიამ რახდება რატომ ჰყვირის? - შეშინებული იყო ლიკა ფიფია,რომელიც უფროს ელოდება საქმის მისაღებად. - მარიამ, ლიკა შემოვიდეს - გაისმა ტელეფონში ნანიკოს ხმა.

წყვდიადის შეთქმულება -2-

''მენატრებოდა გონებიდან გულამდე, გულიდან სულამდე და სულიდან უსასრულობამდე... უმისობაც კი საჩუქარი იყო ჩემთვის, რადგან ერთხელ მაინც რომ გამოჩნდა ჩემს ცხოვრებაში, სამი წელი მაინც რომ გაატარა ჩემ გვერდით, ასეთი მწარე და ამავე დროს უტკბილესი მოგონებები

სიზმრის ქურდი (თავი IX)

იმ დღის შემდეგ,4 დღე ბექას აღარც დაურეკავს და აღარც მინახავ. ვიცოდი რომ ჩემზე ძალიან გაბრაზებული იყო. ვერც კი წარმოიდგენთ რამდენჯერ ავუხსენი ის რომ მაინ არაფერი გამოგვივიდოდა, რომ არ მომწონდა და როგორც შეყვარებულს ისე ვერასდროს შევხედავდი, თუმცა

მეგობრის შეყვარებული (თავი 3)

-აქ რა გინდა? -ქეთის ვეძებდი -ხომ ხედავ აქ არაა,ახლა წადი. -შენ როგორ ხარ მარიამ? -არაჩვეულებრივად -მართლა? -რა იყო არ მეტყობა თუ რა? -და ბოდიშს შენ რატომ უხდიდი ეხლა? -იმიტომ რომ გული ვატკინე,საშინელი სიტყვები ვუთხარი.

უსასრულობაშიც შენ მეყვარები! (4)

საშინელი თავის ტკვილი მაღვიძებს, მინდა რომ რამე ჩავირტყა ისე რომ მოვკვდე, არა ვიცი რომ საშინელი ნაბახუსევი ვიცი და რატო არ ვაჩერებ პირს, რომ არ დავლიო მოვკვდები?!.... ასე მგონია აპოკალიფსი თუ დაიწყო, ერთი ბოთლი ბორჯომი იმენა მომნათლავდა, მაგრამ

ქალბატონი ქალდანი (7)

მითხრა და სახლისკენ წამიყვანა,დანარჩენები უკვე შიგნით იყვნენ. როგორც ჩანს, კარგად გაუგეს ბიჭებმა და გიორგიმ, რაღაცაზე გულიანად იცინიან და ლუდს სვავენ უკვე, მარტო დამიანე ზის მჟავე სახით. გოგოებთან წავედი, სამზარეულოში ფუსფუსებდნენ უკვე. -აბა, რას

M.I (თავი მეთორმეტე)

-აააა, კითხვა არ იცი? +18 აწერია და შენ 17ის ხარ...და 18ის მერეც დიდიხანი არ მოწევ, დიდიხანი კი არა საერთოდ არასდროს. მარიმ ტრეზორას არც მოუსმინა, დაჩის ყველა ძმაკაცი ძმასავით ექცეოდა. ტრეზორა საშასავით ბავშვობიდან მათთან ერთად იყო ყოველ ზაფხულს.