სიყვარული და ტკივილი (30თავი)

იმ დილით ყველა უხასიათოდ იყო, ნიკას გარდა. მას ხომ გადაწყვეტილი ჰქონდა თიკოს მოტაცება? -თიკო რაღაც დღეს დილით ხასიათზე არ ხარ. რა ხდება? -არაფერი სიხარულო უბრალოდ რაღაც არ შემიძლია. -არ წახვიდე ცეკვაზე და მთელი დღე ერთად გავატაროთ.

მზის ჩასვლა (ოცდამეორე თავი) დ

-ბექა. დაიყვირა მან და სახლისკენ გაიქცა. თუმცა დათომ და ლიზამ მათი შეჩერება შეძლეს. ლუკა და ზურა რამდენიმე პოლიციელთან ერთად სახლში შევიდნენ. ცეცხლი ძლიერდებოდა. ზემოთა სართული ჩამოინგრა . ლუკამ და ზურამ ბექას

ჭავჭავაძის ასულო ჩემი ხარ! (12)

-12-სახლში როცა მივედი მაშინვე აბაზანაში შევედი ვიბანავე და თავი დავიმშვიდე. სანატრელი საჭმელიც მივირთვი და თბილ ლოგინს მივუბრინდი,მომნატრებია ჩემი ლოგინი.გემრიელად ჩამეძინა,როცა გავიღვიძე უკვე. გვიანი იყო ამიტომ ტასოს დავურეკე: -ჩემი ფერია

შვიდი მილიარდი სახიდან მხოლოდ შენია ჩემი ფავორიტი (მეორე თავი)

დილით ისევ იგივე განმეორდა, როგორც ყოველთვის ბეა ერთ საათიანი ჩხუბის შემდეგ ავაყენეთ.ვსაუზმობდით, როცა ჩემა ტელეფონმა დარეკა საბა იყო -რას შვები?-მკითხა და ზუსტად ვიცოდი იკრიჭებოდა -რავი, გამოვალ მალე შენ?-სანდრა -ხო მეც-ხმაში წყენა სეეპარა -რა

M.I (თავი მერვე)

საბა მარის უკნიდან ეხვეოდა და არ უშვებდა,იცოდა რო წასვლა უნდოდა. ირაკლის მკვლელი თვალებით უყურებდა, ანიშნა ან კატო გაიყვანე ან მარიო. მარის უემოციო გამომეტყველება არ ქონია, ამჯერად მის თვალებში სევდა, იმედგაცრუება სჩანდა.

ქალბატონი ქალდანი (3)

ძალიან არმინდოდა ადგომა მაგრამ, კომპანიაში ვიყავი წასასვლელი. იოანეს საქმის საბუთებს გადავხედე და როგორც მივხვდი მის ცოლს ბავშვზე მეურვეობის აღება ძალიანაც არ უნდოდა. ძალაინ კარგი, უფრო გამიადვილდება. უბრალოდ არმესმის დედას როგორ არუნდა უნდოდეს

მენატრები

მხოლოდ სიჩუმე დაუდგენელი ლექსის ფრაზები შუაღამეა მე ისევ ვწერ და მენატრები ქაღალდზე ლურჯი მელნით იწერება შენი სახელი და დამიჯერე ერთადერთო კვლავ მენატრები შენი ღიმილის დანახვისას კვლავ ცუდად ვხდები

ოცნებებიც ხდება (მესამე თავი)

-მე... მე... ძალიან.. ვწ.. უხვარ.- ძლივს ამოვღერღე და გადავეხვიე მან კი ავქვითინდი როცა მისი მონატრებული სურნელი შევიგძენი მან კი... წელზე წამავლო ხელი ამიყვანა და გარეთ დამსვა კარები კი ცხვირ წინ მომიხურა. ვერ ავღწერ რა დამემართა პირველად ჩემს

ზაფხულის რომანი (3)

- ამ დილა ადრიან რამ შეგაწუხა პატარა პრინცესავ? - შენი დახმარება მჭირდება! - რამოხდა? ანო ხომ კარგადაა? - კი, კარგადაა უბრალოდ რაღაც უნდა გთხოვო. - აბა, გისმენ. - ალექსანდრეს ხომ იცნობ? სულ ჩუმად რომ არის? - კი, როგორ არა. რამე მოხდა?

"იცი რა სიამაყევ.." (სრულად)

წახვიდე ადამიანის ცხოვრებიდან ადვილია. მაგრამ დაივიწყო მასთან დაკავშირებული ყოველი დღე, საათი, წუთი, წამი მოკლედ რომ ვთქვათ ძველი მოგონებები ძნელია.. ყველაზე ძნელი კი იცით როდის არის? როდესაც ისევ გიყვარს.