წყვდიადის ბატონობის ქვეშ (1)

-‘’წადი თავი დამანებე’’-‘’თავს არასდროს დაგანებებ’’-‘’გაეთრიე ჩემი თავიდან’’ისევ დაიწყო. ის ისევ აქ არის დაბრუნდა და ყოველდღე მასთან ბრძოლა მიწევს უკვე ძალიან დამღალა.მე ემილიანნა ვარ თუმცა ანნას მეძახიან ზოგიც მხოლოდ ემილის

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (17)

მოულოდნელად კარი გაიღო და ოთახში ნიტა შემოვიდა ასეთ მდგომარეობაში, რომ დაგვინახა მაშინვე უკან გაბრუნდა, არვიცი რატომ მაგრამ რატომღაც მომინდა უკან გავყოლოდი, თიკუშას მოვშორდი და ასეც მოვიქეცი.- ნიტა მოიცადე.

ჭავჭავაძის ასულო ჩემი ხარ!(8)

დილით როცა გავიღვიძე ალექსანდრე ჩემს გვერდით არიყო,ადგომა ვცადე მაგრამ ყველაფერი მტკიოდა,შემდეგ გამახსენდა წინა ღამე,ცოტა ავნერვილდი მაგრამ ამასთანავე სიხარულიც იყო.ნელა წამოვდექი აბაზანაში შევედი,ცხელმა წყალმა დაღლილობა

კალათბურთელი 1

-სალიიი ადექიი მალე, ვარჯიშზე გვაგვიანდებაა..... ოთახში ჩემი ძმა შემოიჭრა -ვაიმეეე ჩჩჩ..სააბ..ა რაღაცა ჩავიბუტბუტე -კაი წავალ მე და იარე ფეხით მერე.... ირონიულად მომიგდო საბამ.. -ხო...ხოო კაი ვდგები რააა....

სიყვარული და ტკივილი (25თავი)

-დაახლოებით 5 წუთია.-ანუ ყველაფერი მოისმინე რაც ვილაპარაკეთ?-კი ყველაფერი გავიგონე და გთხოვ ნუ გაქვს ასეთი შეწუხებული და შეიშინებული სახე მეც მიყვარხარ.-რაა? მართლა? სანდრო რა კარგია...-მოიცა ეს პროდუქტი გამომართვი.

ზღვარზე (თავი1)

არ მიყვარს წარსულზე ფიქრი და ყოველთვის ვცდილობდი, გუშინდელი დღე აღარ გამეხსენებინა. სინდისის დამშვიდებას ყოველთვის საკუთარი შეცდომების გამართლებით და დანაშაულის სხვაზე გადაბრალებით ვცდილობდი. თუმცა, ესეც

არც კონკია, არც პრინცი -5-

''ნეტავ, ჩემ წინ ახლა ის იდგეს! ასე ზიზღით კი არ მიყურებდეს, არამედ მიღიმოდეს... აი, მაშინ რომ მიღიმოდა, წყლიდან ამოყვანის შემდეგ... სიყვარულით და შვებით... ბავშვობის მოგონებები გარბიან, მე ვერ ვეწევი. ვეძახი მათ, მაგრამ არ ბრუნდებიან.''

ნუთუ მართლა გიყვარვარ(დასასრული)

-ორი დღე აორთქლებაზე რა აზრის ხარ ?- პორშეს გასაღები აიღო და კარი გამიღო -კაიი? მართლა? შენც წამოხვალ? -არა გეგონოს მარტო გაგიშვებ და მე დავიტოვებ საქმეებს... არ იცი როგორ მიყვარს ძილი და დასვენება? - საჭესთან დაჯდა და უკანა კარიც გავაღეთ. სწრაფად

ახლა გიამბობთ ამბავსა...

მასწავლებლები: ერთხელ, ალუდამ ღამე გაგვათენებინა, გული გადაგვიშალა და მეორე დღეს ღამენათევებს მოგვიწია გაკვეთილების ჩატარება, მან კი ლექსით მოგვიბოდიშა.იქნებ ეს ლექსიც არ ლექსობს,არაფრად არა ვარგია,მე ჩემ სათქმელი გითხარით,და მოვიშორე ბარგია!

ვხვდები რომ თქვენგან მოწერილ სიტყვებს ..

ვხვდები რომ თქვენგან მოწერილ სიტყვებს ვერ ვცემ საკადრის,მწიფე პასუხებს; სანამ ვცოცხლობ და სანამ ვარსებობ, სანამ სიკვდილი დამანამუსებს...